“Cała sztuka - pomyślała - to mieć odwagę i energię, żeby coś zmienić. Może nie od razu cały świat, ale ten kawałek wokół siebie.”

“Jako czytelnicy szpiegujemy biblioteki przyjaciół, choćby tylko dla rozrywki.”

“Założyć bibliotekę to jak stworzyć życie. Nigdy nie jest to suma poszczególnych książek.”

“Ale ludzie zmyślają, kiedy zdarza się coś niezwykłego, i wtedy nie można już wiedzieć z całą pewnością, ile jest w tym prawdy, a ile fantazji.”

“Nikt nie chce stracić książki. Wolimy zgubić pierścionek, zegarek czy parasol niż książkę, której już nie będziemy czytali, ale która zachowuje, w samym brzmieniu tytułu, jakąś dawną i być może utraconą emocję. ”

“(...) to przykre dla każdej kobiety, kiedy zdaje sobie sprawę, że raz na zawsze przestała być atrakcyjna.”

“Bo błędem jest wszystko to, co nie przynosi zysku na krótki, średni czy daleki termin.”

“W Kościele katolickim sprawa odłożona znaczy tyle co załatwiona.”

“Człowiek gaśnie, wie, że gaśnie, i w przeciwieństwie do królów, papieży i generałów nie zostanie po nim nawet pamięć. Musi być coś poza tym, mówi sobie. Gdyby było inaczej, wszechświat byłby żartem w złym guście, chaosem pozbawionym sensu. I wiara staje się rodzajem nadziei, pocieszenia.”

“Życie to katastrofa morska, a każdy pływa, jak umie.”

“Życie jest śmiercionośne (...). Zawsze cię wykańcza.”

“Jaka to dziwna rzecz, marzenie, które się nagle urzeczywistnia!”

“Gdy mamy dwadzieścia lat, ktoś wdziera się w nasze życie. Tak, ktoś obcy, energiczny, skrzydlaty, promieniejący szczęściem, ktoś, kto rozpala naszą krew, burzy nasze życie i odchodzi, znika. ”

“Częściej by nas nawiedzało wspomnienie minionych lat, gdybyśmy sami zwracali się ku niemu, tej najwyższej słodyczy życia. Ale my usypiamy je, gorzej, pozwalamy mu umrzeć, zmieniamy sens, tak że te wspaniałe zrywy duszy, które wznoszą nas ponad codzienność, gdy mamy dwadzieścia lat, później nazywamy naiwnością, głupotą... ”

“(...) niestety, nie możemy przeżyć życia za nasze dzieci (choć czasem zdarza się, że tego bardzo pragniemy). Każdy musi żyć i cierpieć na własny rachunek. Największa przysługa, jaką możemy im oddać, to oszczędzić naszych własnych doświadczeń.”

“Tylu księży jest w tę sprawę zamieszanych, że nie wiadomo, po której stronie stanie Bóg. ”

“Są psy, które świadczą o swoich panach, i samochody, które zapowiadają swoich właścicieli.”

“(...) każdy budynek, każdy obraz, każda stara książka, którą niszczymy lub tracimy, trochę nas osierocają. I zubożają.”

“Nie wiem, czy człowiek sam decyduje o tym, jak potoczy się jego życie, ale pewne jest, że to, co przeżył, zmienia go; życie spokojne i piękne daje twarzy rodzaj miękkości, powagi, jakiś ciepły, łagodny ton, patynę jak na portrecie. Wystarczy jednak, (...) aby wdzięk i powaga rysów zatarły się, a już spod spodu wygląda dusza smutna i niespokojna.”

“Gdyby było z góry wiadomo, co się zbierze, kto by siał?”

“Osobista znajomość z pisarzem jest zawsze próbą. To głupstwo, jeżeli oryginał nie przylega dokładnie do wyimaginowanego portretu (...), ale źle jest, jeżeli w zetknięciu osobistym ulubiony autor zrobi nam za dużo niespodzianek. Stoimy wtedy rozczarowani, bezradni, z żalem do niego i do siebie. W wypadku zaś znajomości osobistej z pisarzem dotychczas nie znanym z lektury nie trudno o uprzedzenie. Nie tylko do osoby autora, ale i do jego dzieła.”

“Uprzedzenie do pisarza w niejednym wypadku krzywdzi przede wszystkim nas samych, ale chyba nie ma rady na to, że silniejsza od rozumowania niechęć do autora żywego rozstrzyga nieraz nie tylko o naszym zainteresowaniu jego twórczością, ale i o wierze w ważkość dzieła.”

“Można by powiedzieć, że na każdą chorobę istnieje jakieś ziele, trzeba je tylko umieć znaleźć.”

“Pomysł mierzenia czasu, a więc czegoś nie dającego się ani zobaczyć, ani dotknąć, jest jednym z najdowcipniejszych, na jakie człowiek spadł. ”