Zostań ze mną

Czytanie Tucker nie idzie mi tak, żebym nie mogła się doczekać jej kolejnej powieści, raczej mam za sobą jej jedną książkę, kilka w planach, ale nie nagłych. Na luziku, bez pośpiechu, może kiedyś.
Ale jak zobaczyłam blurba Zostań ze mną Alaska się do mnie uśmiechnęła i musiałam. Jestem łasa na inne okoliczności przyrody, nie da się ukryć, a jeszcze taka mroźna egzotyka, no mniam.
Na dodatek lekko skojarzyło mi się z filmem z dzieciństwa – ‘Śnieżne psy’ który uwielbiałam, więc sięgnąć trzeba było natychmiast ;)

Oczekiwałam też romansu hate-love, jak pewnie wiele z Was. I nie da się ukryć, że otrzymamy go w bardzo dobrym wydaniu, lecz… Nie tylko jego. Damsko-męskie przepychanki i związek to nie jest główny i najważniejszy temat tej książki.
Jak to u Tucker, bardziej będzie chodziło o odnalezienie siebie, zaznanie spokoju i szczęścia. Nie tylko w miłości, podkreślam.
A miłość… To zdecydowanie slow-burnowy romans. Inny jednak by tu nie pasował, nie w tych okolicznościach ;)

Calla to klasyczna wygodna laleczka, tak na pierwszy rzut oka. Na drugi – pogubiona dziewczyna, mająca pozornie szczęśliwą rodzinę, ale brakujący element, jej biologiczny ojciec, kłuje ją. Im jest starsza tym mniej, wiadomo, ale jednak gdzieś to w głowie tkwi.
Na dodatek wali się jej świat. Ale wali się w takim jakby najlepszym momencie z możliwych, bo w chwili gdy ma szansę wybudować coś kompletnie nowego w zupełnie innym miejscu.
Strasznym, obcym i najlepszym jakie t...

Szalenie przyjemna. Bardzo spokojna. Wyważona. Ciepła i znacznie bardziej przejmująca niż wydawać by się mogło na pierwszy rzut oka, historia.
Mam wrażenie, że autorka wróciła na tory na których lektura jej książek, przynajmniej dla mnie, jest prawdziwą przyjemnością i radością.
Tym razem otrzymujemy całkiem nieźle rozpisaną historię młodej dziewczyna, która z dnia na dzień zostaje bez pracy. Nie ma finansowej potrzeby szybkiego poszukiwania zatrudnienia, tym bardziej, że otrzymuje wiadomość, że na krańcu świata, na krańcu Alaski jest ktoś, kto może jej potrzebować. Tak więc po wielu rozterkach, wątpliwościach, namowach ze strony ojczyma wsiada w samolot i leci na spotkanie ojca. Ojca, którego ostatni raz widziała, gdy jej matka zabrała ją i swoje życie wyruszając do Toronto.
Nie da się od pierwszych stron polubić głównej bohaterki, przynajmniej ja nie potrafiłam. Denerwowała mnie na każdym kroku. Przepełniona pretensjami do wszystkiego i wszystkich młoda kobieta, która dzień rozpoczyna od kilogramów makijażu i modnego markowego ubrania. Na Alasce natrafia na wartego siebie przeciwnika.
Plus za oddanie surowości i dzikości tego miejsca, plus za klimat, plus za cieplych ludzi w tym zimnym i nieprzyjaznym klimacie. Plus za fantastycznego Wikinga i za ojca, który trochę z drugiego planu, ale konsekwentnie pokazuje czym jest miłość i upór. I czym może być życie w uporze i miłości.
Bardzo przyjemna lektura, szybka, ciekawie skonstruowana, ale nie porywajaca f...

Okładka - szału nie ma. Tytuł - przetłumaczony płytko i mający niewiele wspólnego z tytułem oryginalnym. Ale ta historia... delicje ;) Ciężko ze mnie wycisnąć jakieś łzy przy czytaniu, ale tutaj Pani autorka się postarała. Fabuła spójna, ładnie poprowadzona, bohaterowie pełnokrwiści, aczkolwiek Jonah zyskał sporo więcej mojej sympatii niż Calla. Bardzo fajny, ale też wzruszający oraz jak koleżanka wyżej napisała "slow burn" romansik do połknięcia w weekend. Mniam

Wzruszająca i zabawna historia. Jak zwykle nie zawiodłam się na twórczości K.A.Tucker 👍