Chroń ją

Tucker przyzwyczaiła mnie do trochę innych książek. Do trochę bardziej emocjonalnych, bardziej chwytających za serce. Nie chcę powiedzieć, że tutaj jest źle, nie, jest po prostu inaczej. Lecz nadal całkiem dobrze.
Dwójka młodych ludzi starających się wyjaśnić tajemnicę sprzed lat. Tajemnicę śmierci ojca Gracie oraz niedawnego samobójstwa matki Noaha. Utrata rodziców posyła młodych w niebezpieczne rejony, w miejsca gdzie w grę wchodzą narkotyki, tajemnice sprzed lat, pieniądze, korupcja i wymuszenia, prostytucja. Na ile ważna jest dla nich prawda? Na ile nie będą obawiać się odkrycia przeszłości? Czy się odważą?
Bardzo ciekawie skonstruowana historia. Dobrze opowiedziana i przedstawiona. Wstawki sprzed lat opowiadane przez aktorów tragicznych wydarzeń, wolno rzucają światło na sytuację do jakiej doszło na pewnym parkingu, czasowo przed nim, ale i później. Choć Chroń ją nie należy do najcieńszych książek można przeczytać ją stosunkowo szybko. Jest wciągająca, szybka, nieprzegadana. Zwroty akcji może nie rzeczywiście zaskakują, a całość wydaje się stosunkowo przewidywalna, jednak nadal, Chroń ją, jest dobre w czytaniu.
I tylko tak na koniec zastanawiam się czy Tucker dobrze zrobiła rezygnując z silniejszej podbudowy emocjonalnej dla akcji czy samych bohaterów. Choć wydają się sympatyczni, pełni przekonania o słuszności swoich działań, nie do końca byli mi bliscy. Czułam granicę która oddzielała mnie od nich, która nie pozwoliła mi wczuć się w ich sytuację tak mocno.
...

Przepraszam, ale mówię stanowcze "nie".
Próba połączenia romansu z kryminałem nie wyszła Pani Tucker najlepiej.
Cały główny wątek to jeden wielki śmiech na sali. Serio, siedziałam i czytałam, i czytałam, i czytałam, i już chciałam rzucić moim kochanym czytnikiem, bo ilość głupot jakie się tu znajdują jest przerażająca.
To ich "śledztwo"? Hahaha, to fedsi już dawno temu powinni zniknąć z powierzchni ziemi. Czy raczej z ziemi USA. Już nie wspomnę o tej jakże chętnej współpracy agentów z młodą, nerwową i niecierpliwą Grace. Na miejscu Noaha to raczej bym ją wygoniła z domu niż zapraszała do własnego łóżka.
Ach, no i każdy maniak kryminałów bardzo szybko dojdzie do tego, kto jest zamieszany w całą aferę. Bo przecież od początku wiadomo, że ojciec Grace był niewinny.

Spodziewałam się zwykłego romansu z delikatnym zahaczeniem o kryminał. Dostałam jednak książkę, która jest kryminałem z romansem. Oczywiście z przewagą akcji i zagadek.

Dwie różne osobowości, które więcej łączy niż dzieli. Poza utratą kogoś bliskiego i chęcią odkrycia prawdy. Noah chcę pomóc Gracie oczyścić ojca z zarzutów po jego śmierci. Ta dwójka będzie miała dużo na głowie. Sytuacji nie pomaga fakt, że matka Gracie jest uzależniona od narkotyków, a dziewczyna mieszka w małej przyczepie kempingowej na niezbyt ciekawym terenie. Dodajmy do tego jeszcze uczucia, które narastają pomiędzy Noahem i przepiękną dziewczyną.
Czy błędy rodziców będą stanowiły zagrożenie dla ich relacji?
Jakie powiązanie ma Jackie ze śmiercią gliniarza?

Pochłonęła mnie na kilka wieczorów. Język autorki jest bardzo przyjemny, historia rozwija się niespiesznie, ale nie jest to według mnie wadą. Jednak oceniając książkę jako kryminał czegoś mi zabrakło, myślę, że jakiegoś wielkiego "bang" na koniec.
edit: po zastanowieniu stwierdzam, że jako romansowi też książce czegoś brakuje ;)