Żmija i skrzydła nocy

"Żmija i skrzydła nocy" to książka, która ostatnimi czasy wyskakuje dosłownie z każdego miejsca w internecie. Dlatego nie byłam zdziwiona, gdy została wybrana podczas głosowania na publikację, którą w tym miesiącu przeczytamy w ramach akcji czytelniczej @czytaniezwiedzmami. Czy zbierające wysokie oceny dzieło Carissy Broadbent przypadło mi do gustu? Już spieszę z wyjaśnieniem.

Główną bohaterką historii jest Oraya — adoptowana córka Vincenta — króla wampirów Zrodzonych z Nocy. Oraya została przez niego uratowana jako mała dziewczynka i od tamtej chwili żyje w jego pałacu, ucząc się zasad przetrwania w świecie pełnym wampirów. Aby udowodnić, że jest czymś więcej niż tylko słabym człowiekiem, postanawia wziąć udział w Kejari — legendarnym turnieju organizowanym na cześć potężnej bogini Nyaxii. Czy uda jej się wygrać?

Jedno jest pewne. Droga do zwycięstwa będzie niezwykle trudna, a Oraya będzie musiała pokonać najokrutniejszych i najsilniejszych wojowników z trzech domów — domu nocy, domu krwi oraz domu cienia. Aby przeżyć, będzie zmuszona również zawrzeć sojusz z tajemniczym rywalem — Raihnem. Czy ich znajomość wyjdzie obojgu na dobre? Czy uda im się przejść wszystkie etapy turnieju i stoczyć ostateczny bój o zwycięstwo w turnieju? Po odpowiedzi na te pytania odsyłam Was do lektury.

Muszę przyznać, że na początku historia Orayi bardzo mnie wciągnęła. Odkąd dowiedziałam się, że chce wziąć udział w turnieju, zastanawiałam się, jak będąc tylko człowi...

Recenzja 😈
Tytuł: Żmija i skrzydła nocy
Autor: Carissa Broadbent
Gatunek: Romantasy
Ocena: 7/10⭐️

Oraya jest adoptowaną córką króla wampirów. Chcąc być kimś znaczącym bierze udział w Kejari, które jest turniejem organizowanym przez boginię śmierci. Nie jest to jednak łatwe, gdyż jest człowiekiem wśród wampirów żądnych krwi. Czy zajdzie daleko w tym turnieju? Czy znajdzie sojuszników do jednej z prób?

Bałam się zabrać za przeczytanie tej książki. Wiele razy brałam ją do ręki, ale finalnie odkładałam z powrotem na półkę. Gdy w końcu się zmobilizowałam i ją przeczytałam, nie znalazłam wiele rzeczy, do których mogłabym się przyczepić.

Drażnił mnie fakt, że Oraya tylko jakimś szczęściem lub pomocą innych dotarła do ostatniej próby. Z przymrużeniem oka czytałam o jej starciach z innymi zawodnikami. To tyle jeśli miałabym się doczepić do głównej bohaterki. Małe literki utrudniały mi troszkę czytanie. Moje oczy strasznie się męczyły i co chwilę musiałam robić sobie przerwy, żeby dać im odpocząć.

Bardzo spodobała mi się postać Mische. Była wesoła, zabawna, taki promyczek nadziei. Rainh też był osobą godną dostrzeżenia. Gdy tylko na kimś mu zależało był gotowy zrobić wszystko.

Cały świat wykreowany przez autorkę jest świetny! Już dawno nie czytałam tak dobrej fantastyki, które nie nudziłaby mnie szybciej niż po kilku rozdziałach. Opisy miejsc, budynków... Aż chciałoby się je zobaczyć na własne oczy.

Czytałam z z...

Bardzo długo kusiła mnie ta okładka. I w końcu przyszła na nią kolej.
Tym razem nie smoki 🐉. Ale wampiry 🧛. Mamy tutaj rywalizację między dworami wampirów i swoiste #igrzyskaśmierci. A za tym wszystkim stoi naturalnie zła bogini Nyaxia. W samym centrum wydarzeń mamy tu człowieka, młodą kobietę, Orayę, przybraną córkę wampirzego króla 🤯😳. I to już jest zaskakujące połączenie. Ale nie jedno w tej książce. Bo oczywiście będzie tu też wątek #enemiestolovers i zaskakujące zakończenie, które szczerze mówiąc bardzo ciekawie zapowiada kolejne części.
Także wielbiciele #romantasy czytajcie, bo jest to coś odświeżającego.

wow, wow i jeszcze raz wow. Co to była za lektura. Nie spodziewałam się, że aż tak mi przypadnie do gustu i ją pokocham. Zdecydowanie książka trafi do mojego tom roku