Zgorzelisko

Maria Gąsienica-Zawadzka zachwyciła mnie swoją debiutancką powieścią Gniew halnego. To był bardzo dobry i udany debiut, obok którego nie można było przejść obojętnie. To świetnie napisany thriller obyczajowy z elementami grozy i wątkami fantastycznymi, o którym nie da się zapomnieć jeszcze długo po zakończeniu lektury. Ta powieść tak bardzo zapisała się w mojej pamięci, że miałam nadzieję, iż autorka nie poprzestanie na jednej książce – na szczęście tak się nie stało. Niedawno, bo 16 września, miała premierę kolejna powieść tej znakomitej autorki – Zgorzelisko. Nie przeczę, że miałam lekkie obawy, czy nie dopadnie jej syndrom drugiego dzieła, zjawisko dość powszechnie znane w kulturze. Na szczęście ten problem nie dotyczy Zgorzeliska. Zaryzykowałabym nawet tezę, że ta powieść jest lepsza od swojej poprzedniczki, co tylko potwierdza, że autorka się rozwija. Życzę jej tego z całego serca, szczerze kibicuję i nie mogę się doczekać kolejnych książek.

Zgorzelisko to kolejna literacka podróż na Podhale, jaką zafundowała czytelnikom autorka. Malownicza i mroźna zima wprowadza w świąteczny nastrój, a wieść o ukrytym skarbie przyciąga do hotelu tłumy turystów spragnionych sensacji i emocji. Dodatkowym smaczkiem dla turystów jest fakt, że hotel Rysy, dawny ośrodek wypoczynkowy dla partyjnych dygnitarzy, ma zostać wyburzony tuż po Nowym Roku. Wśród gości znajdują się nie tylko osoby pragnące rozliczyć się z przeszłością czy odkryć praw...

Od samego początku, kiedy zaczynamy czytać o obserwacji jednego mężczyzny przez drugiego wytwarza się klimat dużego oczekiwania. Nie wiemy dlaczego jeden z nich szybko szykuje sobie schronienie w postaci szałasu i widzimy jak depresyjnie zawodzi, kiedy nie udaje mu się stworzyć odrobiny ognia. Drugi coś planuje, wciąż obserwuje jego kroki, widzi jak z wielkim opóźnieniem działa i kiedy nadchodzi szarówka, postanawia się ukazać. Zwracajcie uwagę na czas, który jest opisany w nagłówku, gdyż nie zawsze bywa synchroniczny. Mamy przeskoki czasowe do różnych pokoleń, by zobaczyć co takiego jedni zbroili, że teraz inni ponoszą tego konsekwencje. To tam dowiadujemy się, że jedna z postaci ma wielkie aspiracje do zostania politykiem, jednak druga postać podkreśla, że gdyby poznali jego przeszłość, nie wyszło by mu to na dobre. To krótka i treściwa rozmowa, która ma swój późniejszy wydźwięk. Z ogólnych tematów, poznamy kilka postaci, które odbędą podróż w tym samym miejscu, lecz obarczeni będą zupełnie innymi problemami. Jak to zawsze w tajemniczych pozycjach bywa, nikt nie zazna tutaj spokoju, zanim jego brudy nie wyjdą na światło dzienne. Autorka postarała się rozwinąć każdą historie na tyle, by poznać najmniejsze szczegóły z ich życia, jedynie zawsze kończyła uczuciami, jakby później coś niespodzianego miało się wydarzyć. Problemy z którymi mierzą się postacie czasami są aż nad wyraz prawdziwe i ogromnie emocjonalnie wrażliwe. Nie zawsze mogą zrobić to, co chcą, bo inni stają i...

Po pierwszej książce tej autorki „Gniew Halnego” czekałam z niecierpliwością na kolejną. Maria Gąsienica – Zawadzka ma niesamowitą umiejętność plecenia ciekawej i oryginalnej historii z cudownymi opisami przyrody. Tym razem znów przenosimy się w Polskie góry na polanę Zgorzelisko, gdzie znajdziemy przeznaczony do rozbiórki hotel Rysy. To właśnie tu, w otoczeniu majestatycznych gór, zaczyna się pełna intryg opowieść o przeszłości, która nie chce dać o sobie zapomnieć.

Fabuła skupia się na trojgu bohaterach – Karolinie, Gerardzie i Radku, którzy przybywają do hotelu z różnych powodów, ale ich losy wkrótce splatają się w jedną, wspólną misję – odkrycie ukrytych dokumentów, które mogą ujawnić prawdę o dawnych, mrocznych wydarzeniach. Autorka w umiejętny sposób kreśli napięcie, które rośnie z każdą stroną, tworząc sieć tajemnic i zagadek, które stopniowo wychodzą na światło dzienne.

"Zgorzelisko" to lektura, która nie pozwala oderwać się od książki aż do samego końca. Atmosfera jest gęsta, akcja stopniowo nabiera tempa, a tajemnice rodzinne i ukryte dokumenty tworzą intrygującą, wielowarstwową opowieść. To książka, która porusza, zaskakuje i zmusza do refleksji nad przeszłością.

Jestem zachwycona tą historią i gorąco polecam ją wszystkim, którzy lubią powieści pełne tajemnic, emocji i niespodziewanych zwrotów akcji.

"Nie, ludzie nigdy się nie zmieniają. Zmieniają się nasze domy, samochody, technika rozwija się jak szalona, a ludzka mentalność się nie zmienia."

Owiana ponurą legendą polana Zgorzelisko była świadkiem wielu tragedii. Usytuowany na jej terenie, Hotel Rysy będący niegdyś ośrodkiem wypoczynkowym dla partyjnych dygnitarzy, ma już dawno za sobą lata świetności. Zbliżająca się data rozbiórki oraz pogłoski o skrywanych w jego wnętrzach skarbach sprawiają, że w ostatnich dniach roku obiekt jest wypełniony po brzegi. Dla Radka i Karoliny pobyt w hotelu ma o wiele głębsze znaczenie. Oboje przyjeżdżają by rozprawić się z przeszłością i uzyskać istotne dla nich odpowiedzi. Jest jednak jeszcze jedna osoba, która zrobi wszystko, by pewne tajemnice nie ujrzały światła dziennego...

Po rewelacyjnym debiucie wyczekiwałam kolejnej książki autorki. Ta powieść jest nieco inna od poprzedniej, choć ponownie przenosi nas na malownicze Podhale. Poznajemy trójkę bohaterów, których losy splotą się w przeznaczonym do rozbiórki hotelu. W miejscu o bogatej przeszłości, które od lat strzeże swoich tajemnic. Jego historia wywiera ogromny wpływ na współczesne wydarzenia. "Oboje wciąż ponosili konsekwencje czynów popełnionych przez ich dziadków i rodziców". Stopniowo odkrywane sekrety pokazują, jak trudno jest odciąć się od przeszłości. Zastanawiałam się co takiego wydarzyło się w noc sylwestrową w 1988 roku, a równoczesne retrospekcje powoli odkrywał...

Tytułowe „Zgorzelisko” to położona w głębi zakopiańskiego lasu polana, na której stoi hotel Rysy. To właśnie w nim rozegrają się wszelkie znaczące dla fabuły wydarzenia, gdy dojdzie do spotkania trójki ludzi chcących rozwikłać zagadki, które skrywa przeszłość.

Maria Gąsienica-Zawadzka po świetnie przyjętym debiucie, przybywa do nas ze swoją drugą książką. Niewątpliwie autorka ma niesamowity dar do snucia wyjątkowych opowieści o skomplikowanych relacjach rodzinnych, ludziach, miejscach i zbrodni.
Po zarysie sylwetek bohaterów wnioskuję, że pisarka jest wnikliwą obserwatorką ludzkich charakterów, zachowań i emocji. Jej postacie są nadzwyczaj dobrze nakreślone i ożywają na kartach tej książki. Radek przybył tu na ostatnią prośbę swojego zmarłego ojca, by zrozumieć przyczynę jego surowego wychowania, Karolina poszukuje swoich korzeni, tylko pobudki Gerarda są niejasne i mocno podejrzane; na pewno pragnie on władzy i utwierdza się w niej poprzez seks i pieniądze, a jego nienasycenie nie ma granic.

Powieść ta zupełnie nie mieści się w ramach gatunku, do jakiego została przypisana, nie jest to kryminał, ani thriller, najbliżej jej do powieści obyczajowej z nutką sensacji. Nie uświadczysz tu napięcia, atmosfery niepewności, czy zawrotnego tempa akcji, a i samego Zakopanego tutaj niewiele. Po autorce „Gniewu halnego” spodziewałam się znacznie więcej.

W ostatnim czasie wyszło sporo książek, gdzie akcja działa się w górach. Za każdym razem były to Karkonosze i mimo, że uwielbiam te góry to jednak miło było przenieść dla odmiany w Tatry.

Do Hotelu Rysy przyjeżdżają jednocześnie Radek, Karolina i Gerald. Nie wiedzą, że przyjechali w tym samym celu: rozprawić się z duchami z przeszłości. Hotel w swych podziemiach skrywa tajemnice, które mogą całej trójce ruszyć dalej. Czy uda im się rozwikłać tajemnicę sprzed trzydziestu lat? Jak potoczą się losy tej trójki, gd ich drogi się przetną?

Maria Gąsienica-Zawadzka stworzyła intrygę na pełną skalę pełną zawiłości, tajnych agentów i kłamstw. Akcja toczy się naprzemiennie w obecnych czasach oraz cofamy się do schyłku PRL-u gdzie są powoli odkrywane karty przeszłości. Z takim sposobem prowadzenia narracji spotkałam się już kilkakrotnie i bardzo mi się to podoba.

Miłym zaskoczeniem było dla mnie wplecenie gwary góralskiej i przedstawienie, jak górale w tradycyjny sposób obchodzą święta Bożego Narodzenia. Jakby czas się tam zatrzymał.

Jest oczywiście Atos - pies Radka. Jako totalna psiara nie mogę pominąć jego postaci, odegrał bardzo ważną rolę w tej książce. Oj.. Gdyby nie Atos…

Reasumując “Zgorzelisko” jest bardzo przyjemnym kryminałem. W sam raz na nadchodzące długie jesienne wieczory.

Serdecznie dziękuję wydawnictwu Otwarte za egzemplarz recenzencki.

Maria Gąsienica-Zawadzka nie jest debiutantką, jest też autorką „Gniewu halnego”, książki cieszącej się dużym zainteresowaniem czytelników. Dla mnie było to pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki. Dziękuję autorce i Wydawnictwu Otwarte za otrzymany egzemplarz książki

Akcja książki dzieje się na dwu płaszczyznach czasowych, wzajemnie się przeplatających. To co dzieje się współcześnie w roku 2022 ma swoje konsekwencje w roku 1988. Współcześnie głównymi bohaterami jest Gerard – niespełniony dygnitarz polityczny, Radek, który chce spełnić ostatnią wolę ojca oraz Karolina – psycholożka, chcąca poznać okoliczności śmierci swojego ojca. Postacie te spotykają się w hotelu Rysy w Zakopanem pod koniec grudnia 2022 roku. W tym czasie hotel ma wielu gości, którzy przybyli na poszukiwanie skarbu.

Akcja rozkręca się początkowo powoli, ale im dalej, tym bardziej wciąga. Autorka doskonale potrafi rozbudzać ciekawość i budować napięcie. Fabuła jest pełna emocji z mnóstwem zwrotów akcji. Z każdym rozdziałem poznajemy kolejne tajemnice dotyczące głównych bohaterów. Doskonale zostały przedstawione realia życia dawnych dygnitarzy politycznych, ich przeświadczenie, że wszystko mogą.

Bohaterowie wyraziści, realni, zarówno ci z przeszłości, jak i ci współcześni. Do doskonały thriller psychologiczny z kryminalną zagadką.

Maria Gąsienica - Zawadzka skradła moje czytelnicze serce swoim rewelacyjnym piórem. "Gniew Halnego" wciągnął mnie na maksa, ale nowa książki pt. "Zgorzelisko" totalnie mnie porwała i zachwyciła.
Fabuła powieści rozgrywa się na polanie Zgorzelisko, gdzie ukryty głęboko w lesie jest Hotel Rysy, dawny ośrodek wypoczynkowy dla dygnitarzy partyjnych. Obecnie hotel przeznaczony jest do rozbiórki. Nim to nastąpi przewrotny los sprawia, że drogi bohaterów powieści przeplatają się w tym hotelu, który skrywa mroczne tajemnice sprzed ponad trzydziestu lat. Radek po śmierci ojca dostaje od niego list i będzie próbował odnaleźć ukryte dokumenty w Hotelu Rysy, które w przeszłości schował tam jego ojciec. Czy Radek odkryje rodzinną tajemnicę? Karolina wraz z przyjaciółką zatrzymuje się w Hotelu Rysy, by skonfrontować się z przeszłością. Czy odkryje zagadkę śmierci swojego ojca? Jest też pewna osoba, która będzie próbowała przechytrzyć Radka, aby tajemnice z przeszłości nie wyszły na jaw.
Czy Radek i Karolina zapłacą za grzechy swoich rodziców i dziadków?

Uwielbiam takie klimaty! Górska i zimowa sceneria, niebezpieczeństwo czyhające tuż za rogiem, hotel skrywający bolesne tajemnice, kłamstwa, intrygi, manipulacje, duszna atmosfera, dwie strefy czasowe, gdzie rok 2022 przeplata się z 1988, zagadki do rozwiązania, polityka PRL-u, która miała wpływ na bohaterów powieści oraz to co kocham - pies, który skradł moje serce. Nie zabraknie tutaj emocji oraz niespodziewanych zwr...

✨"Kiedy tajemnice z przeszłości wyjdą na jaw, komu przyjdzie zapłacić za winy rodziców?"✨

Znacie poprzednią książkę @maria_gasienica_zawadzka "Gniew Halnego"? To był wyjątkowo udany debiut! Zaskakujący, intrygujący i niezwykle pomysłowy!

Czy druga książka autorki to równie dobra lektura?
Nie! Ona jest jeszcze lepsza! 🔥
"Zgorzelisko" to miejsce, które istnieje na prawdę.
Jest to położona na wysokości około 1060-1095 m polana na Wierchu Zgorzelisko na Pogórzu Bukowińskim. Co ciekawe nie stoi tam hotel "Rysy" - główne miejsce akcji książki, ale po II wojnie światowej zbudowano na niej wielki rządowy ośrodek wypoczynkowy - obecnie hotel "Tatry".

Oczywiście książka to fikcja literacka, ale biorąc pod uwagę powyższe, historia wydaje się być prawdopoodbna a bohaterowie realni.
Od książki trudno się oderwać! Od pierwszych stron pochłania nas zagadka z przeszłości, tajmice z czasów PRL i okresu początku upadku komunizmu.
Mamy tutaj także wątek romantyczny, a nawet dwa wątki, które szczególnie przypadły mi do gustu. Nieszczęśliwa historia miłosna sprzed lat sprowadza do hotelu Karolinę. Dziewczyna pragnie dowiedzieć się prawdy o swoich rodzicach i swoim pochodzeniu.
Radek - były żołnierz, aktualnie instruktor survivalu, przyjechał do hotelu również by poznać prawdę, historię o swoim ojcu. Czy również tutaj grzechy ojca go dosięgną?
Do hotelu na okres świąteczno - noworoczny przyjeżdża także Gerard. Biznesmen spod ciemnej gwiaz...

25 września miała premierę nowa książka Marii Gąsienicy-Zawadzkiej „Zgorzelisko”. Po jej świetnym debiucie nie mogłam się wręcz doczekać jej kolejnej książki. Czy spełniła moje oczekiwania?

Hotel Rysy skrywa swoje mroczne tajemnice. Odpowiedzi na swoje pytania szukają tam Radek, Karolina oraz Gerard. Każdy ma swoje powody i pragnie odczarować swoją przeszłość, by móc w końcu żyć spokojnie. Nie każdy jednak ma dobre intencje. W pewnej chwili zrobi się niebezpiecznie. Wszystko ma jednak swój cel, a odpowiedzi nie wszystkich zadowolą. Czy nie lepiej, by tajemnice nadal były pogrzebane?

Po debiucie autorki spodziewałam się kolejnej mocniej, tajemniczej i trzymającej w napięciu książki. Motyw paranormalny w „Gniewie halnego” zrobił taką robotę tej historii, że nie mogłam się doczekać, co też tym razem autorka wymyśli. Od razu zauważyłam, że tym razem fabuła jest utworzona na trochę innym schemacie. Mamy dwie linie czasowe, które powolutku odkrywają nam wszystkie tajemnice. Bardzo lubię takie zagranie autora. Pozwala to fajnie dawkować napięcie. Spodobało mi się również pojawienie się psiego bohatera. Styl autorki jest przystępny i lekki. I to chyba na tyle jeśli chodzi o pozytywy. Niestety muszę uznać tę historię za mocno przeciętną. Dużo znajdziemy tutaj polityki, co prawda z okresu PRL, ale mnie to już kompletnie zbiło z pantałyku i mój zapał do czytania opadł. Sama historia jest to niby kryminał, niby obyczajówka. Poznajemy ją od strony różnych bohaterów....

Książka która dzieje się w Tatrach i okolicach Zakopanego, Zgorzelisko które istnieje naprawdę, to właśnie tutaj Maria Gąsienica-Zawadzka postanowiła osadzić miejsce akcji powieści i zrobić to w dwóch perspektywach czasowych. Rok 1988 gdy hotel świecił swój rozkwit, czasy komunizmu, bale, spotkania śmietanki towarzyskiej tamtego okresu i współcześnie gdzie hotel ostatni raz zaprasza swoich gości zanim zostanie przejęty i wyburzony.

Hotel Rysy ukrywa wiele tajemnic, Karolina, Radek i Gerard, trójka nie związanych ze sobą ludzi postanawia tam pojechać i rozwikłać sekret sprzed lat. Każde z nich szuka czegoś innego, wśród nich jest człowiek nie cofający się przed niczym, chce tylko dostać to czego potrzebuje. Czy naprawdę powinni odkryć prawdę, a może lepiej żeby tajemnice zostały zakopane pod gruzami hotelu?

Autorka stworzyła ciekawą i wciągającą powieść, wszystko jest spójne i moje ulubione dwie przestrzenie czasowe idealnie się w tej historii uzupełniają. Na uznanie zasługują też bohaterowie, trójka tych głównych postaci jest bardzo dobrze przedstawiona ale też wielkie brawa za postacie w tle bez których ta książka nie byłaby tak barwna. Do tego element zaskoczenia towarzyszył mi tutaj dość często.

Lubię książki w których wiele się dzieje, gdzie akcja jest intensywna ale tak dobrze prowadzona, że nie czuje się tego natłoku. Element tajemnicy sprzed lat bardzo mnie zaciekawił przyznam, że nawet się zastanawiałam czy przy zmianie ustroju takie...

Dawny ośrodek wypoczynkowy dla partyjnych dygnitarzy, położony głęboko w lesie na polanie Zgorzelisko, od ponad trzydziestu lat skrywa mroczne tajemnice, a to właśnie tam przyjeżdża Gerard, Karolina i Radek. Każde z nich z innych pobudek, lecz każde z nich w jednym konkretnym celu- by raz na zawsze rozprawić się z własną przeszłością. Nie wiedzą tylko jaką przyjdzie zapłacić im za to cenę, a to może okazać tą z tych najwyższych…

„Zgorzelisko” to druga książka spod pióra Marii Gąsienicy-Zawadzkiej i jednocześnie moje pierwsze z nią spotkanie, które przebiegło harmonijnie i lekko, synchronizując się z przyjemnym dla oka stylem autorki. Książkę od samego początku czytało mi się bardzo dobrze, powoli zagłębiając się w fabułę, która w swojej prostocie dostarczyła mi wiele wrażeń, oszczędziwszy po drodze rozczarowań w postaci przydługich opisów, absurdalnych wydarzeń, czy też płytkich i nijakich dialogów. Przedstawiona intryga kryminalna jest doskonale wyważona na tle wątku obyczajowego, a żadne z nich nie przyćmiewa drugiej strony, co w efekcie końcowym daje obraz świetnej lektury.

Maria Gąsienica-Zawadzka dała w ręce czytelników spójną historię, która dla mnie osobiście okazała się nie tylko interesującą podróżą w przeszłość, ukazującą ówczesne mechanizmy działa władzy, ale przede wszystkim dawką wielu emocji ukazywanych nieśpieszną narracją, będącą w tym przypadku niczym powiew świeżego halnego wiatru, szepczącego mi do ucha uspakajające słowa, wywołujące ...

"Zgorzelisko" to moje drugie spotkanie z piórem Autorki, pierwsze było bardzo udane, więc bez zastanowienia sięgnęłam po drugą książkę Autorki. I nie żałuję, po raz kolejny dostarczyła mi wieku wrażeń.

Hotel Rysy położony jest na polanie Zgorzelisko. Dawno temu był to ośrodek wypoczynkowy dla wojskowych! Wojsko się bawiło, wojsko pracowało. I to właśnie te miejsce i ten budynek skrywa głębokie tajemnice.
Radek, Karolina i Gerard nasi główni bohaterowie, to trzy zupełnie różne osoby, które nagle w jednym czasie los zetknął w jednym miejscu. Właśnie w tym hotelu. Każdy z nich ma inny cel podróży, czy polubią się? Czy wszyscy grają fair? Czy w takim miejscu można ufać???

Genialnie napisana książka, tajemnica unosi się w powietrzu od pierwszych stron, choć Autorka prowadzi nas za rękę jak przez mgłę, to i tak będzie i złożeni złożonością tej historii. Główny wątek to taki: czy można być odpowiedzialnym za wybory, życie czy błędy naszych rodziców? Jak dobrze ich znaliśmy? Czy znamy ich w ogóle? Książka, która zdecydowanie daje do myślenia. Ponad to mamy tutaj wątek polityczny, uważam że to ciekawy dodatek do fabuły, pokazuje politykę kiedyś i dziś... Ja czytałam tą książkę na jednym wydechu, musiałam poznać tajemnicę do końca! A gdy już ją poznałam, poczułam ciarki na całym ciele! Uważam, że taki mocniejszy wątek idealnie podkręcił akcję tej książki. Akcja nie pędzi tutaj, raczej spokojnie będziecie towarzyszyć bohaterom w ich podróży.

Czy polec...

Po przeczytaniu debiutu, „Gniewa Halnego” byłam bardzo ciekawa kolejnych książek Marii Gąsienicy-Zawadzkiej.

Autorka ponownie zabrała mnie do stolicy Tatr. Do hotelu Rysy przybyły również trzy inne osoby: Radek, Karolina i Gerard. Każda z tych osób ma swoją historię i każda z nich szuka czegoś ukrytego w starym hotelu w Zakopanem.

Autorka stopniuje napięcie. Nie od razu wpadamy w wir wydarzeń i ciekawych wydarzeń. Z każdym kolejnym rozdziałem ujawnia nam tajemnice jakie skrywali rodzice bohaterów.

Akcja książki biegnie dwutorowo. Są to wydarzenia, które mają miejsc obecnie i te, które rozegrały się przed laty w Zakopanem. Autorka opisała tutaj piękną chociaż tragiczną miłość dwójki młodych wtedy ludzi. Jesteśmy krok za krokiem świadkami tego jak wydarzenia z 1988 roku wpływają na te z 2022. Znajdziemy tutaj wiele tajemnic i sekretów.

„Zgorzelisko” nie jest takim typowym kryminałem. Jest bardziej kryminałem z dość dobrze rozbudowanym wątkiem obyczajowym. Osobiście uwielbiam takie połączenie i książkę czytało mi się bardzo przyjemnie i szybko. A do tego jeśli znajdę momenty, które sprawiają, ze zatrzymam się i pomyślę nad naszym życiem, to sprawia, że książka jest dla mnie idealna.

Autorka zadbała również o klimat. Czuć tutaj atmosferę górskiego hotelu jak również samego Zakopane.

Jeśli lubicie kryminały z nieśpieszną narracją, zaskakującymi zwrotami akcj...

Niezależnie czy jest to kryminał, czy romans- jeśli fabuła osadzona jest w Tatrach, ja taką książkę chcę przeczytać! Czy Wy też macie swoje ulubione miejsca akcji?

"Zgorzelisko" Maria Gąsienica- Zawadzka współpraca reklamowa z @wydawnictwootwarte moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, bardzo liczyłam na fajną, mocną książkę, która klasyfikowana jest, jako kryminał/thriller niestety dostałam bardziej przygodówke, obyczajówkę z elementami kryminału. Nie na to byłam nastawiona. Może to błąd, ale czytając opinie o poprzedniej książce Pani Marii, można było spodziewać się czegoś wow.

Przez pierwsze około 70 stron czułam się mocno zaciekawiona, fabuła dobrze się rozwijała. Niestety potem było już trochę gorzej i nie czułam tej satysfakcji z czytania. Największy problem sprawiały mi dialogi, które były dość sztywne, dziwne, niepasujące do danej postaci. Postacie też nie zrobiły na mnie większego wrażenia, łącznie z "czarnym charakterem ", który wypadł po prostu słabo.

Nie mogę powiedzieć, że wymęczyłam tę lekturę, bo styl autorki jest fajny, jednak zabrakło tu emocji, czegoś takiego, co stworzyłoby dobry plot twist.

Dodatkowy plus za Tatry w tle, ale też zabrakło mi opisów.

Cóż, przyznam szczerze, że ta pozycja nie podobała mi się. Ale z chęcią sięgnę po debiut autorki.