Zbuntowana kochanka

Patrząc na tytuł oraz roznamiętnionych kochanków w chwili bardzo intymnej, można zacząć się zastanawiać, jakim sposobem Landon tę złocistowłosą piękność poderwał i co jej zrobił, że zaczęła wierzgać i gryźć munsztuk. Oprócz tego, że się oświadczył. Ponieważ skompromitował towarzysko pannę śpiąc z nią w jednym domu: On w pokoiku dla służby, ona - w swojej sypialni. Ale skompromitował i już. Takie czasy. Okazuje się, że zrobił całe mnóstwo rzeczy i żadną z nich nie skompromitował panny wystarczająco dostatecznie. Hmm...
Uznajmy okładkę za projekcję fantazji kapitana. Przejdźmy zatem do tego, co widać.
Widać zaś, że "Zbuntowana kochanka" jakkolwiek zdecydowanie lepsza od "Damy i oficera" poziomu "Honoru..." Deane'a nie sięga. Nawet koło niego nie stoi. Czyta się różnie i nierówno.
Raz jest całkiem znośnie, za kawałek infantylnie lub całkiem od czapy. Domina i Edwin - aż się prosi, by zrobić nimi coś więcej. Męczy mnie myśl, po grzyba całe to wejście smoka jeśli gad co raz bardziej okazuje się glistą. Romans nie jest zły, ale całkiem dobry też nie jest.
To takie sobie, z lekka bezbarwne, konwencjonalne coś, co bardziej zapada w pamięć przez okładkę niż treść właściwą.
Da się, ale w całej tej trójce, to Gabriel jest asem.