Zagłada domu Usherów to najbardziej znana nowela Poe. Ta przepełniona elementami makabrycznymi historia, jest postrzegana jako arcydzieło amerykańskiej literatury gotyckiej. Podobnie jak w wielu innych książkach Poe, także w tym wypadku autor zapożycza wiele z powieści gotyckiej. G. R. Thomson pisał we wstępie do Great Short Works of Edgar Allan Poe, że dzieło dawno zostało okrzyknięte arcydziełem gotyckiego horroru, jest nim również w odniesieniu do dramatycznej ironii i symbolizmu strukturalnego. Rzeczywiście nowela była krytykowana za zbytnią schematyczność. Poe był krytykowany za podążanie za swoimi własnymi wzorami z nowel Morella i Ligeja, stosując raz jeszcze oklepane postawy w oklepanych ujęciach. Monotonne tematy jak nieznane choroby, szaleństwo, oraz motyw zmartwychwstania również znalazły się w ogniu krytyki. Inspiracją dla Poe mogły być wydarzenia w domu Usherów na nabrzeżu w Bostonie. Podług tej historii, marynarz i żona starego właściciela domu zostali złapani i zamknięci przez jej męża w miejscu, gdzie się spotykali. Gdy dom Usherów został zburzony w 1800, znaleziono dwa ciała w otworze w piwnicy domu.