Krótką powieść znakomitego pisarza meksykańskiego krytyka rozważa najczęściej jako wirtuozowską etiudę na temat czasu i jego “kolistego” charakteru; wskazywałby na to motyw reinkarnacji, podjęty raz jeszcze przez Fuentesa (nie bez wpływu myśli orientalnej – są w książeczce jawne odniesienia do buddyzmu): każda z występujących tu trzech postaci bywa kimś innym – małym Georgem, Sigerem z Brabantu, postacią biblijną itd... Wydaje się jednak, że prawdziwymi bohaterami Fuentesa są pewne problemy rodem z nieortodoksyjnej filozofii średniowiecznej – intelekt ponadosobowy i niedoskonałość świata stworzonego, do których nawiązuje on często w swojej wielkiej powieści Terra Nostra. Błyskotliwość stylu, aura tajemniczości i niejednoznaczność w warstwie intelektualnej – oto najistotniejsze cechy tego utworu.