Opinia na temat książki Ten, kogo kochasz, nie umiera

Lubicie narrację wieloosobową?

Lena przylatuje na Majorkę, aby tu rozpocząć nowe życie. Marzy o otworzeniu małego pensjonatu. Realizację marzeń komplikuje znalezienie ciała w wykopie na jej nowej działce. Policja na Majorce działa bardzo powoli, więc Lena bierze sprawy w swoje ręce i z pomocą nowego przyjaciela stara się ustalić tożsamość martwego mężczyzny.

Bianca pracuje w wydawnictwie w Sztokholmie. Nie może pogodzić się ze zniknięciem swojego brata. Cały czas wierzy, że on żyje i jeszcze będzie mogła go zobaczyć. Tymczasem w jej życiu pojawia się nowy mężczyzna. Niestety jest żonaty, ale namiętność wygrywa i Bianca wdaje się z nim w romans.

Shane wraca do Irlandii to rodzinnego miasta Sligo. Jego ojciec miał zawał. Przy okazji badań, Shane dowiaduje się, że mężczyzna na szpitalnym łóżku nie jest jego biologicznym ojcem.

Te trzy historie z początku wydają się w ogóle ze sobą niepowiązane. Dzieją się w różnych częściach Europy. Ich bohaterowie nie mają ze sobą nic wspólnego. Ciężko dostrzec między nimi punkty styczne.

Akcja toczy się niespiesznie swoim rytmem. Powoli poznajemy bohaterów i ich życie. Sieć tajemnic jest utkana bardzo gęsto. Do końca nie wiadomo, w jaki sposób te trzy historie zostaną połączone. Chociaż wraz z kolejnymi wydarzeniami czytelnik może zacząć tworzyć możliwe scenariusze.

Dodatkową zmyłką dla czytelnika jest brak informacji o czasie, kiedy rozgrywają się poszczególne historie. Z jednej strony wprowadza to trochę zamętu. Z drugiej, gdyby te daty były podane, cała intryga byłaby bardziej czytelna.

"Ten, kogo kochasz, nie umiera" to historia o bólu, stracie, tęsknocie, strachu i chęci zemsty. Czuć smutek i tęsknotę bohaterów. Historia mnie wciągnęła. Ciężko było mi rozgryźć, co tu się naprawdę wydarzyło. Czytało się dobrze. Może ta historia nie moim top najlepszych książek roku, to z pewnością jest to pozycja warta uwagi.