Cytaty z książki "Ta, która wie"

“Nadal nie chciała się do tego przyznać, ale z każdą chwilą coraz mniej żałowała, że tutaj wylądowała. Było w tym miasteczku coś magicznego, coś, co przyciągało ją jak magnes.”

“Michalina czuła, jak robi jej się gorąco. Ona też wpatrywała się w namalowaną postać i nie mogła oderwać od niej oczu. Miała wrażenie, że w jakiś zupełnie paradoksalny sposób stanowią jedność. Tak jakby kobieta na obrazku siedziała w jej głowie.”

“Była inna niż reszta, więcej czuła, wiedziała i widziała, ale nikogo nie ukrzywdziła. Zawsze starała się pomagać ludziom, a zło, które czasem czuła w sobie, próbowała wymodlić.”

“Według autorów księgi są trzy rodzaje czarownic: takie, które ludziom tylko szkodzą, takie, które na mocy dziwnego porozumienia z Szatanem wyłącznie pomagają ludziom, i takie, które mogą szkodzić i pomagać.”

“Wiedziała, że słowa, które wówczas popłynęły z jej ust, nie były jej. Ona posłużyła jedynie jako przekaźnik.”

“Całkowicie zniknął jej strach i niepewność. Czuła, widziała i słyszała wszystko, nawet to, że już niedługo po nią przyjdą. Ale przestała się bać, wiedziała, co będzie dalej, a z kolejnych dni potrafiła czytać jak z otwartej książki.”

“Mimo upału smagającego jej bose nogi, przedramiona i twarz, dziewczyna miała koszulę zawiązaną pod szyją, sznurowany gorset, zapaskę owiniętą wokół spódnicy i chustę szczelnie okrywającą włosy. Nie bardzo wierzyła, że ten strój pohamuje zapędy wikarego, ale przynajmniej musiała spróbować.”

“Barbara nie zmrużyła oczu tej nocy. Do późna klęczała przed obrazkiem, podarowanym jej przez proboszcza, a kiedy w końcu, cała zdrętwiała, podniosła się z kolan, ogarnęła ją słabość wielka.”