Recenzje książki "Światło, którego nie widać"

Kiedy zaczynacie powieść, której wartość literacka została doceniona licznymi nagrodami z pewnością macie wobec niej podwyższone oczekiwania. Takie były i moje, gdy zaczęłam czytać pięknie wydane wznowienie „Światła, którego nie widać” Antony’ego Doerr’a. Jej gabaryty okazały się niestraszne, gdy płynęłam przez kolejne krótkie rozdziały budujące d... Recenzja książki Światło, którego nie widać

@czytanie.na.platanie × 2

„Światło, którego nie widać” to powieść, która była na mojej liście już od bardzo długiego czasu. Nie ukrywam, że głównym powodem, dla którego chciałam przeczytać tę książkę, jest tematyka związana z II wojna światowa, a ja książek z literatury wojennej nie potrafię sobie odmówić. Powieść Anthony'go Doerr od lat zbiera pozytywne opinie i w moim od... Recenzja książki Światło, którego nie widać

@ksiazka_w_kwiatach

"Życie to tak naprawdę czysta woda niesiona w złożonych dłoniach, trzeba z całych sił je chronić. Walczyć o nie." Marie-Laure - dziewczyna, która w wieku sześciu lat straciła wzrok mieszka w Paryżu. Ojciec zbudował dla niej specjalny model miasta, aby mogła swobodnie poruszać się bez niczyjej pomocy. Marie-Laure uczy się samodzielnego życia, le... Recenzja książki Światło, którego nie widać

@anetakul92 × 8

Pisać o wojnie nie jest łatwo. Bo jak może być łatwo w jakikolwiek sposób wracać do tak mrocznych wydarzeń? Jak można lekko o nich opowiedzieć? Przytoczyć sylwetki ludzi, którzy zginęli? Pokazać cierpienie ocalonych? Okroić ten temat, tak by zmieścił się na zaledwie kilkuset stronach? Doerrowi udało się zrobić to w sposób tak piękny, ... Recenzja książki Światło, którego nie widać

@RudaRecenzuje × 4

Masowo sprzedawana w księgarniach na całym świecie, zachwalana przez większość czytelników, obsypywana wysokimi ocenami, wyróżniana nagrodami podkreślającymi jej wysoką jakość – właśnie te czynniki spowodowały, że nie potrafiłam przejść obojętnie obok „Światła, którego nie widać” Anthony'ego Doerra. Rozochocona takimi rekomendacjami, wprost nie mo... Recenzja książki Światło, którego nie widać

@Aleksandra_B

Świat ustalił pewną zasadę, do której się nie stosuje, jak pokazują karty historii. Ta zasada brzmi: wojna to zło. Literatura często sięga do niej, autorzy czerpią z niej pomysły na książkę, tło powieści. Ujmowana jest jako fakt, albo w trochę innym, abstrakcyjnym wydaniu. Jakkolwiek oni tego nie napiszą, my, czytelnicy, będziemy mieli przedpole – ... Recenzja książki Światło, którego nie widać

@FiolkaK

"Po czterdziestu tygodniach sześć bilionów komórek przeciska się przez drogi rodne matki. Krzyczymy. Później atakuje nas świat". Nagroda Pulitzera, zachwyty czytelników, entuzjastyczne recenzje pokazujące, że dla wielu to książka roku oraz wielkie odkrycie literackie. Nie dziwcie się więc, że miałam wobec tej powieści naprawdę duże oczekiwania. I... Recenzja książki Światło, którego nie widać

@WioletaSadowska

Smak brzoskwiń z puszki. Zapach domu przy rue Vabourel numer 4. Faktura otaczających ją przedmiotów. Głos stryja Etienne i Madame Manec. Każdy najmniejszy dźwięk za oknem. To wszystko spada niespodziewanie na 12-letnią, niewidomą Marie-Laure, gdy po wkroczeniu wojsk niemieckich do Paryża dostaje się do Saint-Malo, małego miasteczka na wybrzeżu Bret... Recenzja książki Światło, którego nie widać

@ksiazkowytermit