Stres. Jak zrozumieć swoje reakcje i odzyskać równowagę

“(...) emocje są integralnie związane z ciałem. Każda emocja, którą przeżywamy, stanowi efekt pracy mózgu, (...) układu nerwowego i naszego umysłu. Gdy umysł nadaje znaczenie naszym emocjom, uzyskujemy dostęp do uczuć, które możemy świadomie przeżywać i wyrażać. Bez tej koncepcyjnej pracy umysłu czujemy jedynie emocjonalne pobudzenie, które ciało wyraża w postaci somatycznych sensacji. Umysł pomaga nam przetworzyć emocje, odnaleźć ich znaczenie i przeżyć je. W ten sposób możemy zmniejszyć emocjonalne pobudzenie.”

“Żyjąc bieżącą chwilą, stanowimy sumę naszych życiowych doświadczeń. Przeszłość nie została za nami, ale jest w nas. Nasz umysł korzysta z wszelkich doświadczeń życiowych, łącznie z doświadczeniami niemowlęcymi, a nawet prenatalnymi.”

“To, w jaki sposób działa nasz umysł pod wpływem stresu, zależy od jego zawartości i sposobu, w jaki z niej korzystamy.”

“Choć reakcja na stres pojawia się w ciele, to każdy bodziec, każdą sytuację przetwarza nasz umysł. Jeśli na stres reagujemy silnym napięciem psychicznym, o którym nie potrafimy myśleć i którego nie możemy skutecznie rozładować za pomocą psychicznej aktywności, to reaguje nasze ciało. Ból i cierpienie ciała mogą być przejawem naszej psychologicznej niezdolności do troski i siebie. Nawet jeśli dbamy o ciało i redukujemy jego fizyczne napięcia, żeby usuwać skutki codziennego stresu, to bez udziału umysłu przetworzenie emocjonalnego napięcia nie powiedzie się w pełni.”

“Stres jest zjawiskiem adaptacyjnym, uruchamiającym natychmiastową odpowiedź organizmu w obliczu stresora. Ma mam pomagać przetrwać, choć sam w sobie może szkodzić, gdy trwa przewlekle lub oddziałuje zbyt intensywnie za często. Odczuwamy stres, żeby skutecznie dostosowywać się do zmieniającej się rzeczywistości, a jednocześnie ponosimy koszty tej adaptacyjności.”