Jest to cykl 18 sonetów Adama Mickiewicza, stanowiących opis podróży poety na Półwysep Krymski latem i jesienią 1825.
Wiersze napisane zostały w latach 1825–1826, wydane zaś w Moskwie w 1826 razem z Sonetami odeskimi oraz przekładem sonetu V (Widok gór ze stepów Kozłowa) na język perski w zbiorze pod tytułem Sonety.
Utwory stanowią pierwszy cykl sonetów w literaturze polskiej, a także zapoczątkowały „sonetomanię” wśród pisarzy epok romantyzmu i Młodej Polski, który naśladowali oraz nawiązywali do dzieła Mickiewicza.
Wiersze zawierają motto pochodzące z West–östlicher Divan Johanna Wolfganga von Goethego („Wer den Dichter will verstehen, Muss in Dichters Lande gehen[a]”) i dedykowane są „towarzyszom podróży krymskiej".
Wiersze napisane zostały w latach 1825–1826, wydane zaś w Moskwie w 1826 razem z Sonetami odeskimi oraz przekładem sonetu V (Widok gór ze stepów Kozłowa) na język perski w zbiorze pod tytułem Sonety.
Utwory stanowią pierwszy cykl sonetów w literaturze polskiej, a także zapoczątkowały „sonetomanię” wśród pisarzy epok romantyzmu i Młodej Polski, który naśladowali oraz nawiązywali do dzieła Mickiewicza.
Wiersze zawierają motto pochodzące z West–östlicher Divan Johanna Wolfganga von Goethego („Wer den Dichter will verstehen, Muss in Dichters Lande gehen[a]”) i dedykowane są „towarzyszom podróży krymskiej".