Slade House

Kolejna pozycja z Uczty Wyobraźni wydawnictwa MAG nie imponuje może ilością stron, ale za to jest elegancko wydana z minimalistyczną grafiką I. Koniora na okładce (redakcja MAGa twierdzi, że grafika ta miała być początkowo na okładce "Domu z liści" Danielewskiego, ale autor ją odrzucił - chyba nie wie co stracił, bo książka wizualnie prezentuje się po prostu pięknie). Trochę gorzej jest z jakością techniczną - mój egzemplarz ma nierozcięte kartki na końcu i kilka posklejanych stron w środku. Zdarzają się też nieliczne błędy redakcyjne, np. "przejść obok drzwi wychodzące na ulicę" na stronie 40.

Jako człowiek doświadczony powinienem był wiedzieć, że zaczynając lekturę książek z serii UW należy przyjmować taktykę stosowaną przez Forresta Gumpa względem bombonierek, bo nigdy nie wiadomo co też się akurat spodobało redaktorowi A. Miszkurce. A ja jak głupi założyłem, że skoro to UW i Mitchell to zupełnie niemożliwym jest by ta powieść była zwykłym horrorem. Składanie książek z kilku opowieści połączonych wspólnym przesłaniem, którego zrozumienie wymaga metaanalizy wszystkich tekstów składowych, to od czasu "Atlasu chmur"znak firmowy Mitchella i założyłem, że horror to tylko przebranie, którym autor zamaskował głębsze treści. Gorączkowe ich poszukiwania nie dały żadnych rezultatów i z czasem musiałem pogodzić się z tym, że "Slade House" to po prostu horror. Świetnie napisany i, na ile mogę to ocenić, znakomicie przetłumaczony przez P. Gardzińską.

Na powieść skład...