Mała Księżniczka

Księżniczka. Mała, a tak wielu poruszyła, niektórych oburzyła, innych zachwyciła.

Mnie zaciekawiła, przeczytałam z przyjemnością i zapewne jeszcze do niej wrócę. Skąd wzburzenie wokół niej? Ano stąd, iż odnosi się bezpośrednio, nawet bardzo bezpośrednio, do Małego Księcia Antoine'a de Saint-Exupéry. Któż nie zna? Zaryzykuję twierdzenie, że prawie wszyscy, ale zaryzykuję jednocześnie, że aż tak wielu jednak nie przeczytało. Część ze znających zna tytuł, autora, ilustracje i "wie, o czym to jest".
Moim zdaniem, książka żyje, dopóki ktoś ją czyta, pamięta, dopóki się o niej mówi i pisze, przywołuje w różnych sytuacjach. Książki-pomniki często są uśpione lub martwe - stają się awatarami. Myślę, że Mała Księżniczka zrobiła wielką przysługę Małemu Księciu - obudziła go :-)
Czy książka mi się podobała? Tak, nawet bardzo. Jest pełna treści, dobrze skonstruowana i bardzo starannie wydana. Czy jest to arcydzieło? Nie, nie jest, ale jest ważna i ...odważna. Za to ma u mnie najwyższą notę.

Historię Małego Księcia zna już chyba każdy. Poznajcie zatem również Małą Księżniczkę.

Fabuła stworzona na kanwie klasyka to kobieca odpowiedź na otaczający świat.
Podobnie jak w "Małym Księciu" odczytywać ją możemy w dwojaki sposób. Jako dziecięcą bajkę o małej wędrowniczce, albo jako metaforyczny obraz kobiecości właśnie.

I na tym drugim sposobie się skupię.
Mała Księżniczka jest tabula rasą, nienaznaczoną żadnymi naleciałościami kulturowymi czy społecznymi. Nie zna musizmu, powinności czy tego co wypada. Dlatego tak bardzo kontrastuje z nowopoznanymi mieszkankami okolicznych planet, jak i samą pilotką.

Kobiety, które odwiedza bohaterka to odpowiedniki kobiet. Królowa, która w pogoni na sympatią nie jest w stanie podjąć decyzji, mimo, że są one niezbędne do ocalenia jej poddanych. Planeta, która nie potrafi nazwać własnych pragnień, zaspokajająca tylko pragnienia innych. Kobieta, która nie potrafi stawić czoła strachowi, zanurzając się w schematyczne działania i pracoholizm, by nie widzieć. I modelka, która skrywa prawdziwe oblicze za urodą, po to by nikt jej nie zranił.

Każdy z tych kobiecych obrazów odnajdziemy w życiu, a może i w sobie. Mała Księżniczka pomaga nam zrozumieć też, że czarne Coś jest też częścią nas i nie musimy się go obawiać 🖤

Mnie ta historia wzruszyła. Był moment, w którym popłynęły łzy. Dlatego stawiam ją na półce obok "Małego Księcia" aby dopełniali się nawzajem.

Czytaliście "Małego Księcia"? Podejrzewam, że pewnie wszyscy. Ja także, ale było to tak dawno, iż muszę się przyznać, że nawet jej nie pamiętam i wstyd mi za to wielki🙈 Tym samym będę oceniać "Małą Księżniczkę" nie porównując jej z pierwowzorem, tylko napiszę moje odczucia względem tylko tej książki.

Książka dla tych dużych, jak i małych. Pięknie wydana, twarda okładka, nie za dużo tekstu, czyta się szybko i zawiera sporo przesłodkich ilustracji, więc czego chcieć więcej od książki? Najlepiej, żeby taka książka miała jeszcze coś do przekazania swoją treścią i przekonała do siebie czytelnika, mnie ona totalnie kupiła.

Mała księżniczka, mieszkając na niewielkiej planecie, opiekuje się Tulipanem. Poświęca mu wiele uwagi, robi wszystko, aby go uszczęśliwić, z kolei on jest wiecznie z niej niezadowolony i tylko ją krytykuje. Z każdą przykrością skierowaną ze strony Tulipana, na Księżniczkę zaczyna budzić się i wydostawać z niej ciemne Coś. Boi się ona tego i tym samym postanawia wyruszyć w wielką podróż, zwiedzając inne planety, na których pozna wiele różnych mieszkańców. Na końcu dotrze na Ziemię, na bezludną wyspę i tam pozna Amelię.

Książka napisana w metaforyczny sposób, w której podtrzymany został bajkowy klimat. Uczy ona przede wszystkim, aby być tym, kim jesteśmy i nie dopasowywać się na siłę do innych, którzy tego od nas oczekują. Przede wszystkim to opowieść o lęku, który towarzyszy każdemu z mieszkańców planet, boją się oni podjąć ważne dl...

„Mały książę” to książka, którą czytał chyba każdy. Piękna, wzruszająca historia z wieloma przesłaniami. Książka pt.: „Mała księżniczka” powstała w dialogu z książką Saint-Exupéry'ego. Znajdziemy w niej wiele podobieństw, cytatów itp. jednak zamiast postaci męskiej mamy kobiecą. Czy warto było ją przeczytać? Jak najbardziej tak. To piękna historia o pewnej księżniczce, która momentami wzrusza, momentami zmusza do refleksji, z wieloma przekazami.

Zdecydowanie spodobało mi się wydanie książki. Mamy twardą i solidną okładkę, na której dodatkowo znajduje się okładka papierowa. Natomiast w środku niebanalne rysunki, które przyciągają wzrok.

Nasuwa się pytanie, czy „Mała księżniczka” może zastąpić „Małego księcia”? Według mnie zdecydowanie nie. Obie są piękne, ciekawe, wartościowe i chociaż książka bardzo mi się podobała, dzieciom również, jednak nadal bardziej zachwycamy się oryginałem.

„Mała księżniczka” to książka, którą warto przeczytać niezależnie od tego ile mamy lat. Polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2021/11/wydawnictwo-wab-ksiazka-pt-maa.html

"Nawet jeśli dwie istoty się kochają, to nie znaczy, że są oswojone. Miłość to zawsze tylko rozejm dwóch dzikości. I jak każdy rozejm wymaga delikatności i szacunku."

Wiem, że wokół tej książki krąży wiele kontrowersji przede wszystkim dlatego, że jest podobna do ponadczasowego "Małego księcia". Co sprawiło, że po nią sięgnęłam? Ciężko powiedzieć. Kupiłam ją zaraz po premierze i początkowo bałam się ją przeczytać, ze względu właśnie na sentyment do twórczości Saint-Exupéry'ego, ale odkąd ją przeczytałam, uwielbiam do niej wracać.
Zamiast tytułowego Małego księcia mamy tu postać Małej księżniczki. Rysunek baranka przekształca się w rysunek jednorożca, którego małe dziewczynki tak kochają. Zamiast lisa pojawia się wilczyca, a zamiast róży - tulipan, o którego za wszelką cenę próbuje dbać główna bohaterka.
Oczywiście, możemy znaleźć tutaj wiele wartościowych cytatów o przyjaźni, miłości i relacjach międzyludzkich.
Mała księżniczka zabiera nas w podróż po różnych miejscach, gdzie spotka różne istoty, uczy się nowych rzeczy i doświadcza różnych przepraw. Książka pokazuje nam, że nie tylko chłopcy mogą przeżywać przygody i stawać się bohaterami.
Zakochałam się w tej historii, cytatach i postaciach bez pamięci. Mam nadzieję, że wy również to zrobicie.