Sekrety władców

"Smocze kryształy. Sekrety władców" to moje pierwsze spotkanie z autorka Joanna Karyś. Jej książkę miałam okazję przeczytać w ramach akcji @czytaniezwiedzmami. Czy publikacja, w której pierwsze skrzypce grają smoki, przypadł mi do gustu? Już spieszę z wyjaśnieniem.

Główną bohaterką historii jest księżniczka Arysa, która od zawsze marzyła o tym, aby nawiązać więź ze smokiem. Niestety, ku jej niezadowoleniu, do tej pory jej się to nie udało, dlatego, zamiast ćwiczyć wraz ze swoim starszym bratem Rohanem, mogła jedynie przyglądać się jego poczynaniom. Czy dziewczynie uda się spełnić swoje marzenie o magicznej więzi?

Jedno jest pewne. Kiedy niespodziewanie jej świat wywróci się do góry nogami, Arysa będzie musiała dokonać wielu trudnych wyborów. Czy słusznych? Tego dowiecie się, sięgając po pierwszy tom serii "Smocze kryształy".

Muszę przyznać, że pomysł na fabułę był całkiem niezły i z początku historia nawet mnie wciągnęła, ale w miarę jak książka zmierzała ku końcowi, byłam niestety coraz bardziej znużona.

Zacznę może od tego, że główni bohaterowie strasznie mnie irytowali, a w szczególności Arysa, która miejscami zachowywała się tak lekkomyślnie, że aż dziwię się, że nic poważnego się jej nie stało. Przypominała mi trchę taką trzynastolatkę, której nie dość, że "włączyła się nieśmiertelność" to jeszcze wszystko wie najlepiej. Lorcan również mnie do siebie nie przekonał. Nie dość, że jest strasznym cwaniakiem to na domiar złego, jeszcze...

Książka jest infantylna, nijaka, naiwna, z głupotkami i nie wiadomo dla kogo napisana. Treści poważniejsze i brutalniejsze mieszają się z prowadzeniem dialogu z kotkiem, miau. Bohaterowie są dorośli? Nie wierzę w to. Smoki są tylko dla ozdoby. Oj, bardzo szybko poczułam się zniechęcona.

"Smocze kryształy" to książka polskiej autorki, która opowiada o losach młodej księżniczki Arysy oraz jej rodziny, z której dwoma członkami później trafia do innego królestwa, by obserwować jak jej brat i kuzynka biorą udział w turnieju odbywającym się co dekadę.

Jest to przyjemna i póki co raczej prosta historia. Ogólnie przypomina tego typu młodzieżówki fantasy, choć ma kilka scen raczej dla dorosłych, zatem ciężko mi precyzyjnie określić docelową grupę odbiorców.

Bardzo spodobał mi się wątek turnieju oraz klimat wykreowanego przez autorkę świata. Wygląda na bardzo bogaty i z przyjemnością jeszcze bym go poeksplorowała 😁

Uwielbiam też smoki, więc choć liczyłam, że mimo wszystko będzie ich trochę więcej, to i tak fragmenty z nimi dawały mi sporo frajdy. Zaciekawił mnie również wątek tajemniczego morderstwa, lecz niestety odkąd ono nastąpiło to nic nie ruszyło naprzód.

Jeśli chodzi o bohaterów to niektórych polubiłam, innych niekoniecznie... Przyznaję, że momentami miałam problemy z samą Arysą, wiele razy zachowała się moim zdaniem mało dojrzale, irytowała mnie też trochę częstym gadaniem do swojego kota 😅

Druga z postaci, która totalnie mi nie leżała to Lorcan, którego w drugiej części było dość sporo, a który nie zaprezentował sobą nic szczególnie interesującego. Choć można się spodziewać, że nie jest tak pusty jak się wydaje, to jednak liczyłam, że przy takim czasie antenowym jaki dostał, jakoś lepiej się wykaże 😅

...

Pamiętam poprzednią książkę autorki i uwagi, które wtedy do niej miałam. Kiedy pojawiła się informacja oSmoczych Kryształach, byłam bardzo ciekawa, jak tym razem to będzie wyglądać. Nie będę też ukrywać, że przepiękna okładka oraz fakt, że w powieści pojawiają się smoki i to w dużych ilościach, nie przeważyły. Wiedziałam, że muszę!

No i się nie zawiodłam. Jest to naprawdę dobra fantastyka. Asia świetnie wykreowała świat, w którym od razu się odnajdujemy. W razie problemów mamy też mapkę i legendę, które sporo ułatwiają, ale akurat ja nie potrzebowałam, by cofać się do nich podczas czytania. Powieść wciąga od samego początku i już nie chce nas wypuścić. Ludzie wSmoczych Kryształachtworzą nierozerwalną wieź ze smokami, więc ta książka o smoczej okładce wytworzyła ze mną taką samą więź. Przeczytałam ją w jeden dzień i niech to będzie najlepszą rekomendacją.

Bohaterów da się lubić - niektórych bardziej, innych mniej, ale nawet ci nieidealny, wzbudzają sympatię. Zwłaszcza jeden nieidealny pan, a raczej książę. Ma swoje wady i to dość poważne, ale jednak wzbudził moją sympatię. Może dlatego, że nie przepadam za wyidealizowanym światem. I płynnie przechodzę do kolejnego plusa. W książce mamy sceny brutalne i erotyczne, ale nie ma tego zbyt dużo. Nie przytłaczają nas, nie sprawiają, że przewrócimy oczami albo będziemy mieli ochotę odłożyć książkę, by chwilę od tego odpocząć. Wszystko jest wyważone i w idealnych proporcjach. Bardzo szanuję auto...

Tak, tak i jeszcze raz tak.

Jeśli kochacie powieści fantasy oraz motyw smoków, to Smocze kryształy są dla was absolutnym must have.

Nie dość, że to wydanie jest boskie i przyciąga wzrok piękną okładką i cudowna wklejką w środku, to dodatkowo sama historia wciągnie was od samego początku w swoje objęcia.

Uwaga! Przeznaczcie sobie dużo wolnego czasu rozpoczynając przygodę z tą powieścią, bo gwarantuję wam, że nie będziecie się mogli od niej oderwać tak jak ja.

Książkę się po prostu pochłania.

Interesująca historia, duża ilość dialogów, nietuzinkowe postacie, nawet takie, które mają "swoje za uszami" - to jej cechy charakterystyczne.

No i najważniejsze - SMOKI.

"Na kontynencie Verros żyje wiele smoków, a ich rasy różnią się od siebie kolorem, rodzajem skóry, wielkością oraz mocami, które dzielą z teyidregiem".

Do tego cudowne arty, które przedstawiają nam głównych bohaterów powieści sprawiają, że możemy ich sobie lepiej zobrazować.

Jednych polubimy bardziej, innych mniej, jednak każda z postaci jest świetnie wykreowana.

Księżniczka Arysa Rayillon jest niepokorna duszą. Zawsze marzyła, by zostać teyidregiem. Niestety, jak dotąd nie nawiązała więzi z żadnym smokiem.

Od zawsze też chciała wziąć udział w turnieju, jednak niespodziewane okoliczności sprawiły, że to marzenie schodzi na dalszy plan.

Przekonajcie się sami, jakie sekrety skrywają w...

Jakie fantastyczne zwierzęta lubisz ?

"Smocze Kryształy "

Recenzja Patronacka.

Wiecie co. Siedziałam nad tą recenzją kilka dni. Raz miała postać eseju na milion znaków, raz jako plan punktowy ochów i achów. Finalnie zawsze miałam wrażenie, że nie zawarłam całej magii , serca i niezwykłości tej książki.

Asia stworzyła historię, która wciąga już od pierwszych stron, buduje napięcie z każdym rozdziałem, a ostatnia kropka powoduje bezdech i pytanie " kiedy kontynuacja? "

Smocze Kryształy to złożona opowieść o rodzinnych relacjach, przepowiedni, smokach i braterstwie z nimi, poświęceniu, honorze. Ale też o morderstw.ach ( jest momentami brutalnie), pojedynkach krwawego turnieju i żądzy władzy. Żądzy, która popycha ku niewybaczalnym czynom.

Jeśli dorzucimy do tego jeszcze więcej magii smoków, aranżowane małżeństwa, niezwykle opisany turniej i upór bohaterki do poszukiwania prawdy to otrzymujemy niezwykłą historię.

To Fantastyka przez duże F. Przemyślana, wciągająca, jednocześnie barwna i krwawa.

Będziesz się uśmiechać, płakać, dziwić, śmiać i zbierać szczękę z podłogi.
To powiew świeżości na polskim rynku wydawaniczym

Takiego wydania smoków jeszcze nie znacie.
Takiej przepowiedni jeszcze nie rozszyfrowaliście.
Takie przygody dopiero przed Wami.

Dziękuję Asi i Sabatowi za zaufanie i smoczą opowieść.

Niesamowicie stworzony świat, smoki dopracowane pod każdym względem. Postaci barwne i wielowymiarowe, każdy krok w tej powieści jest przemyślany, choć główna bohaterka jest impulsywna i często działa pod wpływem emocji, na końcu jej decyzje okazują się całkiem trafione.

Przepiękne smoki, połączone z naturą dają wybranym ludziom część swojej magii, dzięki czemu wiążą się ze sobą na życie i śmierć, oraz nawzajem dodają dobie sił.

Książkę czyta się szybko i płynnie, lekkie pióro i prosty język ułatwiają odbiór lektury. Zdarzały się niestety miejscami pewne błędy, np nielogiczny szyk zdania, na szczęście pojawiają się one na tyle rzadko, że nie przeszkadzają w odbiorze historii.

Miłośników smoków, dworskich intryg, niebezpiecznych i złych królowych oraz slow burn zachęcam do sięgnięcia po tą książkę. Ja z wielką przyjemnością przeczytam drugi.