Opinia na temat książki Równonoc

Czy sytuacja gdy noc i dzień trwają tyle samo czasu może mieć wpływ na nasze życie czy nastroje, czy to tylko mistycyzm i zabobony? Trudno stwierdzić, jednak Justyna akurat w równonoc ma okazje obcować ze śmiercią- za pierwszym razem ginie jej ukochana siostra, a gdy kobieta po latach próbuje uporać się z wywołaną wypadkiem traumą życie traci jej terapeuta. Werner zebrał szóstkę młodych osób z fobiami wywołanymi traumami w małym ośrodku w środku lasu i w niekonwencjonalny sposób próbuje wyleczyć ich lęki. Mimo, że jego śmierć wygląda na nieszczęśliwy wypadek, niewykluczone że któryś z jego pacjentów miał powód by do niej doprowadzić. Po trzech latach od tragedii Justynę odwiedza jeden z uczestników terapii, który jest przekonany, że to faktycznie nie był wypadek. Kobieta nadal boryka się z własnymi problemami i ogarnia samotne macierzyństwo, więc w pierwszej chwili go zbywa, jednak później angażuje się w prywatne śledztwo, za co przyjdzie jej zapłacić ogromną cenę...

Ewa Przydryga znów udowadnia, że jest mistrzynią suspensu. Zamyka w jednej powieści sześcioro głównych podejrzanych, każdego ze szarganą psychiką, doprawia mrokiem i ofiarą, która sama nie jedno ma na sumieniu. Kto tu jest mordrecą? Czy ktokolwiek może czuć się bezpieczny? Styl, pomysł, wykonanie- wszystko tutaj gra, czyta się doskonale no i ciężko odłożyć lekturę choć na chwilę...