Rita

Ewa Popławska
8.4 /10
Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 26 ocen kanapowiczów
Rita
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.4 /10
Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 26 ocen kanapowiczów

Opis

Poruszająca opowieść o tym, że jesteśmy w stanie wiele poświęcić, gdy bardzo pragniemy osiągnąć cel. Niestety czasami zapominamy przez to, co jest dla nas najważniejsze.

Po wojnie szesnastoletnia Rita Włodarska zostaje sama na świecie. Zrozpaczona i osamotniona powraca do domu rodzinnego w Popielewnem. Jednak na miejscu okazuje się, że został on już zajęty przez obcych ludzi – państwa Potockich i ich nastoletniego syna – Karola. Bohaterka udaje się więc do Gdańska, do Jerzego, którego adres dała jej przed śmiercią matka.

Pewnego dnia Rita przypadkiem spotyka w Gdańsku Karola. Z czasem rodzi się między nimi uczucie. Pomimo tego bohaterka postanawia walczyć z rodziną Potockich o dom.

Co tak naprawdę łączyło Jerzego z matką głównej bohaterki? Jak spór o majątek w Popielewnem wpłynie na relację Rity i Karola?

Wydanie 1 - Wyd. Pascal
Data wydania: 2024-06-03
ISBN: 978-83-8317-271-2, 9788383172712
Wydawnictwo: Pascal
Stron: 400
dodana przez: Vernau

Autor

Ewa Popławska Ewa Popławska Ewa Popławska – uwielbia niebanalne poczucie humoru i nie umie żyć bez rozpieszczania swoich psów. Miłośniczka literatury i języka węgierskiego. Realistka, która uwielbia grzebać w historii.

Pozostałe książki:

Rita Kolce dzikiej róży Pod złą gwiazdą Bezdroża Ogniste serca Anita Zasada subsydiarności w traktatach z Maastricht i Amsterdamu
Wszystkie książki Ewa Popławska

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

"Życie jest przewrotne"

12.07.2024

Powoli, z lekkim niedowierzaniem wchodziłam w klimat tej książki. Skąd to niedowierzanie? Otóż zupełnie inaczej czytało mi się "Bezdroża"(@Link). Tamta książka Ewy Popławskiej zawładnęła mną od pierwszego rozdziału. Z "Ritą" było zupełnie inaczej. Gdyby ktoś zasłonił imię i nazwisko autora powieści nie dałabym rady odgadnąć, że powieść napisała Ew... Recenzja książki Rita

@Strusiowata@Strusiowata × 25

Rita...

17.09.2024

Nie będę ponownie streszczać fabuły, bo sam opis książki już naprawdę bardzo wiele zdradza, i nie chciałabym Wam zepsuć tego, co jeszcze nie zostało w tym opisie odkryte, a wierzcie mi na słowo, jeszcze kilka niespodzianek tu na Was czeka. Ewa Popławska stworzyła historię, która wciąga i intryguje od pierwszych stron. Dałam się porwać tej histor... Recenzja książki Rita

"Rita"

15.07.2024

“Czasem nam się wydaje, że nas już nic nie czeka, a potem się okazuje, że to wszystko był żart, a za zakrętem kłębi się mnóstwo nowych dróg”. Wojna zebrała okrutne żniwo, nic już nigdy nie będzie takie samo. Jej koniec przyniósł upragnioną wolność, ludzie próbują na nowo zacząć żyć. Dla szesnastoletniej Rity Włodarskiej, która została na świecie ... Recenzja książki Rita

Rita

25.07.2024

To powieść, która w mgnieniu oka wciąga w świat Rity. Ewa Popławska oddała nam kolejną historię przepełnioną emocjami i uczuciami. Towarzyszymy jej w beztrosce, w radościach i smutkach. Czujemy żal. Pojawia się również chęć zemsty, ukarania winnych i potrzeba odzyskania swojego majątku. Tylko czy to się powiedzie? Tytułowa Rita okazała się być ba... Recenzja książki Rita

@iza.81@iza.81 × 5

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@ewelina.czyta
2024-09-17
8 /10
Przeczytane

Nie będę ponownie streszczać fabuły, bo sam opis książki już naprawdę bardzo wiele zdradza, i nie chciałabym Wam zepsuć tego, co jeszcze nie zostało w tym opisie odkryte, a wierzcie mi na słowo, jeszcze kilka niespodzianek tu na Was czeka.
Ewa Popławska stworzyła historię, która wciąga i intryguje od pierwszych stron. Dałam się porwać tej historii, choć w pewnym momencie, odniosłam wrażenie, że jednak trochę za dużo nieszczęść autorka chciała zrzucić na główną bohaterkę- ale jest to moje subiektywne zdanie, bo w ostatecznym rozrachunku wszystkie wątki połączyły się w spójną i klarowną całość, a obraz, który wyłonił się na koniec, dobitnie pokazał jakie to były trudne czasy.
Autorka świetnie przekazuje emocje, które towarzyszom wszystkim postaciom pokazując przy tym samym, jak trudno czasami jest osiągnąć porozumienie w najbardziej oczywistych sprawach. Pokazuje, że ci, którzy opowiadają się za tym, że są naszymi przyjaciółmi, tak naprawdę czekają tylko na moment, w którym poślizgnie się nam noga i wtedy zobaczymy ich prawdziwą twarz, a pomoc może przyjść z najmniej oczekiwanej strony.
Akcja toczy się ciekawie i momentami naprawdę może zaskoczyć. Skonstruowana jest z wielką starannością, oddająca realia, w jakich przyszło żyć ludziom, nie sposób się tutaj nudzić. Nie ma przynudzających opisów, a i istotne dla sprawy szczegóły poznajemy w miarę rozwoju wydarzeń.
Autorka świetnie oddała powojenny klimat i stan ducha społeczeństwa, które musiało podnieść si...

× 6 | link |
@Gosia
2024-10-01
10 /10
Przeczytane

„Rita” Ewa Popławska to kolejna piękna książka, która przedstawia powojenne losy bohaterów! Zdecydowanie należę do miłośników tej tematyki w literaturze i mimo wielu wylewanych łez, kolejnych wzruszeń i cierpienia, to za każdym razem ponownie wybieram takie książki! Ten tytuł był również moim pierwszym spotkaniem z twórczością autorki, ale z pewnością nie był ostatnim, bo pióro autorki niezwykle przypadło mi do gustu. Lekkość, z jaką pisze, emocje, które buduje, a także wywoływane przez nią uczucia nie pozwalają mi przejść obojętnie obok twórczości autorki!
Historia przedstawia nam losy szesnastoletniej Rity Włodarskiej, która w wojnie straciła rodzinę. Została na świecie sama, jednak postanawia się nie poddawać, a zawalczyć o swoje życie i ułożyć je na nowo. W tym celu powraca do rodzinnego domu, który jednak został już zajęty przez rodzinę Potockich, która zamieszkała w nim wraz z nastoletnim synem Karolem. Między młodymi nawiązuje się relacje, jednak dziewczyna postanawia pojechać pod adres, jedyny, który przed śmiercią zostawiła jej matka. Tak właśnie udaje się do Gdańska, gdzie odwiedza Jerzego, którego adres zostawiła jej mama, lecz bez wyjaśnień kim tak naprawdę jest mężczyzna i jakie znaczenie miał w życiu kobiety. Dodatkowo w Gdańsku Rita spotyka Karola, z którym relacja się umacnia. Nie powstrzymuje to jednak dziewczyny przed tym, aby zawalczyć o swoje życie i swój majątek, który został jej zabrany.
Przepięknie napisana historia, z którą spędziłam bardz...

× 2 | link |
CZ
@czytac.lubie
2024-07-22
8 /10
Przeczytane Posiadam

Tytułowa bohaterka, szesnastoletnia Rita, zostaje po wojnie sama, rodzice, bracia nie żyją. Rita postanawia wrócić na wieś, do rodzinnego domu w Popielewnem. Tu jednak okazuje się, że dom zamieszkują obce osoby, rodzina Potockich. Rita postanawia go odzyskać. W międzyczasie udaje się do Gdańska, pod adres wskazany jej przez matkę przed śmiercią, tam ma uzyskać pomoc. W Gdańsku spotyka Karola, syna Potockich, z którym nawiązuje znajomość.

Autorka opisuje powojenne życie Gdańska. Czy Rita odnajdzie się w nowym świecie? Czy poradzi sobie ze smutkiem i samotnością? Poznaj Ritę, dziewczynę walczącą o swój majątek. A może znajomość z Karolem spowoduje, że zrezygnuje z walki z jego rodzicami?

Gorąco polecam wszystkim, którzy lubią książki z historią w tle. Przeczytaj tę wzruszającą historię, wciągnie Cię od pierwszych stron.

× 2 | link |
@poczytajzemna
2024-07-18
9 /10

Nie macie pojęcia, jak bardzo się cieszę, że poznałam pióro tej autorki. "Rita" to moja pierwsza jej książka i zrobiła na mnie piorunujące wrażenie, a opisana historia zostanie ze mną na długo. Autorka opisała poruszającą dogłębnie historię, o młodej dziewczynie, która musiała w życiu poświęcić tak wiele, by osiągnąć to, czego pragnęła. Od tej książki nie mogłam się oderwać, bo opowieść oczarowuje mimo smutku i wielu poświęceń. Autorka przenosi w czasy wojenne, choć wojna, to tylko dalekie tło, a czytamy o losach dwóch rodzin.


Główna akcja zaczyna się zaraz po wojnie, kiedy Rita ma szesnaście lat i zostaje sierotą. Bracia i tata giną podczas wojny, matka zaraz po jej zakończeniu. W czasie wojny jej rodzina była na wygnaniu, daleko od swojego rodzinnego domu. Matka tuż przed śmiercią dała córce adres, gdzie będzie mogła się schronić, gdy jej zabraknie.


Rita postanawia wrócić do swojego rodzinnego domu, w którym ma piękne wspomnienia. Dzieciństwo w tym domu było pełne szczęścia i radości, mnóstwo pięknych wspomnień. Chce odzyskać poczucie przynależności i upamiętnić rodzinę, odzyskując ponownie swój dom. Niestety po przyjeździe spotyka ją niemiłe zaskoczenie, bo dom zamieszkuje już inna rodzina. Potoccy to mili ludzie i zajmują się Ritą całym sercem i współczuciem, a na ich syna zawsze, mogła liczyć.


Ritę gryzie sumienie i tylko chwile korzysta z gościnności, nie zdradzając im, kim jest naprawdę. Udaje się pod adres, który zostawił...

× 1 | link |
@Spizarnia_ksiazek
2024-08-11
8 /10
Przeczytane

"Na­gle to, co było osto­ją, jest nie­osią­gal­nym ma­rze­niem."

Wojna odebrała jej to, co najcenniejsze: bezpieczeństwo, radość, marzenia oraz tych, których najbardziej kochała. Pozostawiła jednak nadzieję i to właśnie dzięki niej podąża ścieżką, którą tak dobrze znała. W miejsce, które zawsze będzie kojarzyć się z beztroskim szczęściem, a w każdym koncie skrywają się wspomnienia. Drzwi otwiera jednak obca kobieta, niewątpliwie nowa gospodyni, co gasi w Ricie i tak wątłą wiarę w lepsze jutro. Ze ściśniętym sercem, uświadamia sobie, że jedyne schronienie, znajduje się w Gdańsku, u Jerzego, którego adres dała jej przed śmiercią mama. Kim jest człowiek, w którym taką nadzieję podkładała jej matka? Czy może mu zaufać, a przede wszystkim, czy w tak trudnych czasach odnajdzie, choć namiastkę szczęścia?

Ależ emocji dostarczyła mi historia Rity, młodej dziewczyny, której beztroskie życie przerwała wojna. Fabuła osadzona na tle niespokojnej, powojennej rzeczywistości, rozgrywa się w Gdańsku i w niewielkim Popielewnem, gdzie znajduje się rodzinny dom dziewczyny. Miejsce wypełnione chwilami radości, smutku, naznaczonego rodzinnymi dramatami. Tak bliskie, a jednocześnie obce, niedostępne. Nie dziwi więc determinacja Rity, by odzyskać, chociaż ten skrawek przeszłości, mimo iż walka o rodzinny majątek wydaje się skazana na porażkę. Między innymi właśnie za to polubiłam tę dziewczynę. Nie poddaje się nawet w sytuacjach bez wyjścia, c...

× 1 | link |
@juswita_op.pl
2024-08-05
7 /10
Przeczytane

DOM, najważniejsze miejsce dla każdego człowieka, miejsce w którym czuje się bezpiecznie, gdzie znajduje miłość i zrozumienie, miejsce do którego zawsze wraca. A co jeżeli ktoś odbierze ci dom, zajmie go bez twojej wiedzy i zgody? Będziesz walczył? Do czego posuniesz się by odzyskać to, co należy do ciebie? Czy cel uświęci środki?
Rita po zakończeniu II wojny światowej wraca w rodzinne strony i odkrywa, że jedyna rzecz, która została jej po rodzicach, nie jest już jej. Udaje się wiec na poszukiwania ostatniej osoby, którą łączyła relacja z jej matkę. Jerzy, niegdyś szaleńczo zakochany w matce Rity, postanawia mimo wątpliwości pomóc Ricie w walce o dom.
Okazuje się jednak, że zdeterminowana Rita ma na swojej drodze po dom do pokonania coś znacznie potężniejszego - miłość. Syn nowych właścicieli domu, Karol nie pozostaje dziewczynie obojętny, z każdym dniem uczucia Rity do Karola stają się silniejsze i dziewczyna toczy nierówną walkę wewnętrzną, bo jakaż będzie satysfakcja z odzyskania domu rodzinnego, jeżeli równocześnie wiąże się to z utratą miłości życia?
Czy każda gra jest warta świeczki? Być może czasem należy odpuścić, poddać się, przegrać by zyskać znacznie więcej?
Książka Ewy Popławskiej to bardzo emocjonalna historia ludzi, którym wojna zabrała nie tylko bliskich, ale też świat jaki znali. Nowa władza socjalistyczna, wprowadza własne zasady, w których słowo własność, czy właściciel, jest zupełnie inaczej interpretowana. "Rita" to opowieść o ludzkic...

× 1 | link |
@basiaa22.86
2024-07-15
10 /10
Przeczytane

Historia Rity jest bardzo poruszającą opowieścią młodej dziewczyny,której wojna zabrała najbliższych.Dąży do upragnionego celu,by zachować namiastkę wspomnień z dzieciństwa.Trudne czasy powojenne przysparzają jej wiele trudu,rzucając pod nogi kolejne kłody…

🔸Otrzymujemy znakomitą historię w której losy bohaterów są przewrotne.Poznawane urywki z pamiętnika bliskich osób oraz odkrywanie sekretów jest przepełnione bólem,tęsknotą a czasem niezrozumieniem.Pomiędzy tym wszystkim widzimy rodzące się uczucie,które zostaje wystawiona na próbę.Brak szczerej rozmowy,manipulacje bliskich osób wyniszczają-powodując ucieczkę.

🔸Czytając,możemy czuć ciężkie czasy powojennej Polski.Kraj doszczętnie zniszczony niszczy ludzi,przynosząc choroby,które zabierają bliskie osoby.Łzy pojawiają się w oczach,gdy dowiadujemy się o braku leków,miejsca w szpitalach i zostawieniu ludzi samym sobie…Serce łamie się na kawałki.
Powieść pokazując,że w nich nikt nie czuł się bezpiecznie.Rodzinne dramaty,brak sprawiedliwości,bądź samotność to codzienność.Na domiar złego czyste uczucie może być zniszczone,bo nie ma się siły na walkę.

🔸Autotka do ostatniej strony trzyma w napięciu poznanie losów Rity i Karola.Emocje sięgają zenitu,czyniąc książkę bardzo emocjonującą.
🔸Idealna pozycja dla osób kochających romanse historyczne z poznawaniem tajemnic przeszłości.
P O L E C A M

× 1 | link |
@naksiazkach
2024-07-22
6 /10

"Rita" Ewy Popławskiej to książka w której spór wiodą serce z rozumem. Empatia z troską o samego siebie. Zdecydowanie daje do myślenia i wzbudza refleksje, jak postawilibyśmy w miejscu głównej bohaterki.
Kiedy Rita po długiej wędrówce wraca do domu w Popielewnem okazuje się, że rodzinnną posiadłość zajęła inna rodzina. Kiedy puka do drzwi własnego domu, ciepłe i miłe przyjęcie oraz opieka, jaką otaczają ją nieznani jej ludzie powoduje, że nie przyznaje się do prawa własności posiadłości.
Po namyśle postanawia udać się pod adres wskazany jej przez matkę, w którym zaleca szukać pomocy. Takim sposobem Rita opuszcza Popielewne i udaje się do Gdańska, kim jest Jerzy - mężczyzna, któremu ma zawierzyć swoje bezpieczeństwo?

Książka zdecydowanie zawiera wiele wątków, które budzą zainteresowanie i sprawiają, ze strony nasycone są akcją.
Z jednej strony dziewczyna, która traci całą swoją rodzinę, majątek, wracająca do domu, który zajmują obcy ludzie. Czy jednak zupełnie obcy? Uczucie, które budzi się między Ritą a Karolem, zamieszkującym obecnie w Popielewnem, w domu Rity, wywołuje mieszane uczucia, co do walki o swoją własność. Czy Rita powinna walczyć o swoje, czy za radą Jerzego wstrzymać się z prawnym dochodzeniem własności?
Na drodze dziewczyny pojawia się Mateusz, który również stara się o względy dziewczyny, mamy więc miłosny trójkąt, który musi skończyć się złamanym sercem.
Jerzy, kim właściwie jest...

| link |
@kamafama0713
2024-08-14
10 /10

Dom Twój jest tam, gdzie serce Twoje.

Krótko po wojnie szesnastoletnia Rita Włodarska zostaję na świecie zupełnie sama. Zagubiona dziewczyna postanawia wrócić do położonej nieopodal Gdańska wsi Popielewne , gdzie się wychowała w nadziei , że tam odbuduje swoje życie.
Wkrótce odkrywa, że w jej rodzinnym domu osiedlili się Potoccy. Małżeństwo wraz z osiemnastoletnim synem Karolem.
Początkowo Ritę opanowuje wściekłość i jedyne na co ma ochotę to wyrzucić nieproszonych gości na bruk.
Tyle, że jest jeszcze Karol. Chłopak miły, przyjazny i niezwykle samotny.
Między młodymi rozciąga się nić porozumienia, którą przerywa wyjazd młodej Włodarskiej do Gdańska.

Nasza bohaterka zamieszkuje u Jerzego, mężczyzny, który w przeszłości dobrze znał jej matkę , Łucję.
Co go z nią łączyło? I czy młoda kobieta będzie u niego bezpieczna?
Dziedziczka rodu Włodarskich podejmuje pracę sprzątaczki i udziela korepetycji z języka polskiego.
Pewnego dnia na jej drodze ponownie staje Karol , pracujący jako reporter.
Między tą dwójką pojawia się uczucie . Tylko czy miłość przetrwa w obliczu procesu o posiadłość w Popielewnem?
Jakie sekrety z przeszłości ujrzą światło dzienne?

To była niezwykle poruszająca i trudna książka.
Ewa Popławska przepięknie kreśli postaci niezłomnej Rity i jej pełnego dobroci ukochanego.
To opowieść o samotności tak dojmujacej, że przenika na wskroś i łamie serce osadzona w rzeczywistości powojennego Wybrz...

| link |
ON
@onaczytanoca
2024-10-03
6 /10
Przeczytane

Po wojnie i śmierci swojej rodziny, szesnastoletnia Rita Włodarska postanawia wrócić do rodzinnego domu w Popielewnem. Jednak zastaje tam nową rodzinę, która się tam osiedliła. Nowymi mieszkańcami domu okazało się małżeństwo Potockich wraz z synem Karolem. Rita postanowiła udać się do Gdańska, do Jerzego, którego adres dostała od matki. Po czasie spotyka Karola, młodzi się zaprzyjaźniają. Mimo to dziewczyna postanawia walczyć o swój rodzinny dom.

“Rita” to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. I mimo to, że sama historia opisana w tej książce nie zachwyciła mnie, to bardzo dobrze mi się ją czytało. Jakoś nie przejęłam się losami głównej bohaterki, nie zapałałam do niej przyjaźnią. Chociaż czasami było mi jej żal. Nie dość, że straciła wszystkich bliskich to jeszcze musiała walczyć o swój majątek. Trudny miała początek dorosłego życia.

Natomiast bardzo spodobało mi się pióro autorki. Książka czytała się praktycznie sama. Nie pamiętam, kiedy tak szybko udało mi się przeczytać jakąkolwiek książkę.

Autorka ma tak lekkie i przyjemne pióro, że aż chce się sięgnąć po inne książki autorki. I na pewno, w przyszłości będę chciała poznać inne tytuły.

Mimo, że historia Rity nie do końca mnie pochłonęła to polecam ją właśnie ze względu na pióro autorki.

| link |
@edyta.kyziol
2024-09-14
6 /10
Przeczytane

Widziałam przepiękne opinie o książce "Rita" i oczywiście dałam się namówić ☺️

Jakież było moje zdziwienie, gdy zaczęłam ją czytać...

Rita, główna bohaterka książki, w czasie drugiej wojny światowej musi, wraz z rodziną, opuścić dom. Na domiar złego traci ojca, braci, a na koniec jeszcze umiera jej mama.
Po wojnie, z zapisanym na kartce adresem wraca w rodzinne strony. Okazuje się, że ich dworek w Popielewnem zajmuje inna rodzina. Po spędzeniu tam kilku dni, szesnastoletnia Rita, nie mogąc znieść tego, że ktoś inny zarządza domem, udaje się do Gdańska, pod tajemniczy adres.
Jak nietrudno się domyślić, dziewczyna postanawia stoczyć przed sądem walkę o majątek, poznaje, co to ciężka praca, przeżywa pierwszą miłość, wczytuje się w pamiętnik mamy, który dostała od jej znajomego z dawnych lat.

Czytając książkę, miałam dziwne odczucia. Początek zupełnie mnie nie porwał, nie było nic, co by przykuło na tyle moją uwagę, że pochłonęłabym tą książkę. Dlatego też dość dużo czasu mi zajęło poznanie tej historii.

Ogólnie książka ciekawa, pięknie napisana, z zaskakującym zakończeniem. No ale...

Myślę, że to nie był czas, na taką historię, może powinnam ją odłożyć i dać jej szansę w innym czasie...

| link |
@poczytane1
2024-08-04

Rita to powieść ukazująca niesamowicie trudne życie po wojnie. Główna bohaterka zostaje sama. Umiera jej cała rodzina. Dom w którym się wychowała zostaje zajęty przez nową rodzinę. Rita nie ma dokąd pójść ani gdzie się schronić. Nie ma nawet najmniejszego wsparcia. Postanawia udać się pod adres wskazany przez umierającą matkę. Jest to adres dawnego przyjaciela o którym Rita tak naprawdę nie wie nic. Musi jednak zaryzykować i zaufać obcemu członkowi.
Powieść opisująca zrujnowany powojenny Gdańsk. Ludzi którzy starają się wrócić do normalności. Problemy które piętrzą się z dnia na dzień i nadzieję która tli się w każdym mieszkańcu.
Rita rozpoczyna swoje życie na nowo. Postanawia odzyskać zabrany jej dom. Staje się to jej głównym celem. Ma co do tego bardzo dużo wątpliwości i mieszanych uczuć.
Bardzo jej współczułam i naprawdę rozumiałam jej rozterki. Ogólnie cała historia jest naprawdę bardzo wzruszająca. Autorka wplotła w fabułę delikatny wątek romantyczny. Opisy zrujnowanego Gdańska mogą wywołać wiele łez.
Książka zawiera bardzo ważne przesłanie
Mówię ona o tym, że zawsze można się podnieść nawet z popiołów. Nigdy nie można tracić nadziei a miłość mamy często samym nosem.

| link |
@rudaczyta2022
2024-09-30
10 /10
@wronska.barbara1
2024-09-10
8 /10
Przeczytane
KA
@kamilawalota
2024-08-23
10 /10
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

- [...] I pamiętaj: chrzanić wszystko. Powinnaś zawsze być ze sobą szczera.
- [...] Wrażenia są ulotne. Tylko prawda się liczy.
Ludzie samotni z natury pozostają samotni
Boże, jeśli istniejesz, wiedz, że okrutna jest Twoja natura. Wymyśliłeś sprawiedliwość, której nikt nie rozumie, i pozostawiłeś człowieka samego z jego wolą.
Wszyscyśmy powinni pozostać dziećmi, wszyscyśmy powinni nie rozumieć świata. Bo kiedy go zaczynamy rozumieć, czujemy ból.
Życie jest przewrotne, bardzo przewrotne. Czasem nam się wydaję, że nas już nic nie czeka, a potem się okazuje, że to wszystko był żart, a za zakrętem kłębi się mnóstwo nowych dróg. Nie bierzemy więc świata na poważnie, nie ma po co.
On się z nas ciągle śmieje. I ciągle coś nam zmienia.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl