Rita recenzja

Powoli, z lekkim niedowierzaniem wchodziłam w klimat tej książki. Skąd to niedowierzanie? Otóż zupełnie inaczej czytało mi się "Bezdroża"(https://nakanapie.pl/recenzje/kazdy-czlowiek-jest-zdolny-do-milosci-bezdroza). Tamta książka Ewy Popławskiej zawładnęła mną od pierwszego rozdziału.
Z "Ritą" było zupełnie inaczej. Gdyby ktoś zasłonił imię i nazwisko autora powieści nie dałabym rady odgadnąć, że powieść napisała Ewa Popławska.
Akcja rozwija się spokojnie. Bohaterowie odsłaniają swoje przeżycia, bolączki, trudy istnienia niespiesznie. W centrum wydarzeń jest 17-letnia Rita, zupełnie sama w powojennym Gdańsku. Z maleńką karteczką w ręce wędruje ku przyszłości. Dociera do znajomego mamy- Jerzego, który okaże się jej wielkim wsparciem. Chociaż sprzeciwi się decyzji niepełnoletniej dziewczyny. Decyzji bardzo trudnej i bolesnej dla każdej ze stron. Chodzi o własność domu Rity, który w powojennym czasie, został zajęty przez inną rodzinę. Jakie tajemnice skrywa przepiękny dwór, otoczony sadem? Czy walka Rity w sądzie ma szanse na zwycięstwo?
Nie chcę odbierać Wam radości z lektury. Sięgnijcie po tę powieść i zobaczcie sami.

Moim zdaniem, zakończenie książki jest zbyt proste, żeby nie powiedzieć idylliczne. O ile codzienność i miasta - powojennego, zniszczonego Gdańsku - została odzwierciedlona z pomysłem, pełno w niej wiarygodności, to rozwiązanie pytań i problemów Rity, dla mnie, jest ścieżką na skróty.
Jako czytelnik wolałabym zakończenie otwarte, bez przysłowiowej kropki nad "i".
Na plus zapisuję kreacje bohaterów. Niezapomniany jest "stryj"Jerzy ze swoją stanowczością, mądrością życiową oraz lękiem o przyszłość Rity. Skrywa tajemnicę, która rozwiąże się w finale powieści. Rozterki i problemy tego mężczyzny, nawet w tym najtrudniejszym czyli w oskarżeniu o bycie volksdeutschem są dużym atutem tej powieści.
Ciekawą bohaterką jest tytułowa Rita. Na pewno nie mogłam wobec niej przejść obojętnie. W wielu momentach wzbudza skrajne emocje, ale przemawia do mnie jej bezradność, niewielka albo żadna wiedza życiowa oraz powolna przemiana. W kobietę zdecydowaną, stawiającą wszystko na jedną kartę.
Rozdziały książki poświęcone procesowi o dom to również, moim zdaniem, jedne z lepszych momentów powieści. Dla czytelników lubiących takie klimaty uważam, że są to fragmenty obowiązkowe.
Ciekawostką, z której skorzystała autorka jest wplecenie w powieść fragmentów bezcennego pamiętnika mamy Rity, odnalezionego u "stryja" Jerzego.
Mamy więc dodatkowy, wzbogacający fabułę element. Fragmenty są w sam raz dopasowane, nie za długie, nie za krótkie. Dają maleńką cząstkę przeszłości, inną perspektywę dla czytelnika.

Pięknym zwieńczeniem,powieści jest fragment z pamiętnika mamy Rity:

Polecam ten tytuł na wakacyjny czas!