Opinia na temat książki Rey Blanco. Biały Król

" - Królowa to najsilniejsza figura na szachownicy - odzywa się on. - Ale bez względu na to, jak silna jest bierka szachowa, nie może zapominać...
- ... że zawsze jest ręka, która ją przesuwa - kończy Antonia. "
" Zagramy?"
Antonia Scott otrzymuje zaproszenie do emocjonującej partii, w której zwycięzca może być tylko jeden. Stawkę podbija pojawienie się nowego gracza. Strategia, którą obrał Biały król, budzi zamieszanie i powszechne przerażenie. Poświęcając kolejno mocne figury, toruje sobie drogę do zwycięstwa.
W głowie Antonii panuje chaos, wie, że jeśli chce wygrać musi wyciszyć dziki wrzask małp, który rozbrzmiewa w głębi jej umysłu. A Czerwona królowa bardzo nie lubi przegrywać. W tle słychać miarowe odliczanie upływającego czasu. Minuta po minucie, sekunda, po sekundzie. Trzy, dwa, jeden.....
Rozgrywka godna finału.
Początkowo obawiałam się, czy trzeci tom utrzyma dobry, wysoki poziom. Jednak już sam początek rozwiał wszelkie wątpliwości, całkowicie pochłaniając całą moją uwagę. Można powiedzieć, że Rey Blanco nie tylko nie zwalnia tempa, ale i wrzuca wyższy bieg. Fabuła przemyślana i dopracowana w najmniejszych szczegółach. Z zaciekawieniem odkrywałam kolejne niewiadome, stopniowo stając się uczestnikiem gry, który nie tylko bacznie obserwuje, starając się rozgryźć zamysł Autora, ale i odczuwa emocje i nerwowe odliczanie, im bliżej zakończenia mimowolnie, zaciskając szczęki.. Doskonała kreacja postaci, na czele z Antonią, która nadaje całej serii wyjątkowości.
Serię najlepiej czytać w kolejności, więc zacznijcie od Czerwonej Królowej. Warto.