Przygoda z owcą

Jest to moje drugie spotkanie z tym pisarzem. Pierwszą książką Murakamiego, jaką przeczytałam, była 'Norwegian wood'. Dobra była, ale odczuwałam po niej pewien niedosyt, jakieś takie niedopowiedzenie. Miałam ochotę poznać głębiej świat tego pisarza. Potem wygrałam na jakimś blogu 'Przygodę z owcą'.
Jestem tą powieścią olśniona. Nikt nie pisze tak jak Haruki Murakami. W zasadzie jest to proza katastroficzna, troszkę postmodernistyczna, ale o wiele bardziej podoba mi się niż Pynchon, o wiele lepiej niż Carroll. Bardzo odniosłam tę książkę do siebie, a zarazem zauważyłam jej uniwersalność. Wspaniała książka. Symboliczna. Bohater odczuwa smutek istnienia, jest zmęczony i niedowartościowany, a w dodatku się rozstał z żoną. Wtedy pojawia się przygoda z owcą. Coś abstrakcyjnego i absurdalnego, ale Murakami opowiedział to tak, że mnie to wbiło w fotel. Potem się zastanowiłam nad sensem tego symbolu i doszłam do wniosku, że jest słuszny. Człowiek współczesny, żeby być szczęśliwy, musi w sobie zabić owczy pęd? Tak?
I Murakami opowiedział to niebanalne. Wspaniała książka, będę do niej wracać.

Ze wszystkich książek Murakami'ego ,,Przygoda z owcą'' należy do mniej rozchwytywanych, nie ma rozbudowanej fanbase, jak trylogia 1Q84. Zaczyna mi wadzić archetypiczny scenopis postaci: w głowie japońskiego twórcy nie ma utalentowanych, wybitnych jednostek. A z racji, że uznaję się za osobę ponadprzeciętną jest mi o tyle trudniej, że sam autor ucieka od poważnych zawodów, zawiesza nieprzystosowanych społecznie odrzutków w krainie niewidzialnych kajdan. Błądzących po równinach nieścisłości lewej półkuli mózgowej. Za to z wyrośniętą prawą półkulą, która prowadzi ich przez wyrwy czasowe oraz zaprowadza na skraj ludzkiego błędu w kodzie. Murakami jest uniwersalny, on unika japońskiej kultury, na ile się da. Rozpoczyna, jak w powieści kryminalnej, by zahaczyć o surrealistyczne znaki, które wskazują, że życie to reakcja łańcuchowa okuta w ludzki marazm.

,,Przygoda z owcą'' często nasuwa skojarzenia z kinem Stanleya Kubricka. Ów ludzki los poddany w zawierusze czasu, w pułapce losowych zdarzeń (jak w filmie ,,Barry Lyndon'' z 1975 r., który powstał na postawie powieści o tym samym tytule). Murakami nie ucieka od swoich ,,pupilków'' w literaturze: wciąż zamieszcza przeciętnych mieszkańców z przeciętnego współczesnego miasta zgniłego od mind-control i psychologii opartej na szybkim zarobku. Mimo mojej niechęci do bohaterów z owego tomiku, którzy nie mają w sobie profetycznych zdolności, nacechowanej głęboką indywidualnością, jak postać z ,,Kafki nad morzem'' - muszę przy...

Pewnego razu była sobie trójka przyjaciół , razem studiowali i razem przesiadywali w studenckiej knajpeczce , razem popijali nie za dobrą kawę i sypiali z dziewczyną która też tam bywała , czytała książki i szła do łóżka z tym kto zapłacił za jej kawę i papierosy . Chłopcy dorośli , stali się mężczyznami i każdy poszedł w swoją stronę . Byli całkiem zwyczajni , jak Ty , ja , czy sąsiad z parteru . Podobne życia , podobne myślenie . Ot prozaiczna zwyczajność , o której nasz bohater mówi tak ;

.'' Wychowałem się w zwyczajnym mieście i chodziłem do zwyczajnej szkoły . Byłem małomównym dzieckiem i wyrosłem na nudnego nastolatka . Poznałem zwyczajną dziewczynę i zakochałem się zwyczajną pierwszą miłością . Kiedy miałem osiemnaście lat , dostałem się na uniwersytet i przyjechałem do Tokio . Po studiach we dwójkę z przyjacielem założyliśmy małą firmę , która zajmowała się tłumaczeniami i z tego żyliśmy ''

Pewnego razu nasz bezimienny zwyczajny bohater - narrator otrzymuje od swojego dawnego przyjaciela kartkę z widokiem gór , hal i pasącego się stada owiec . Tenże widoczek wykorzystuje w swoim kolejnym folderze reklamowym przygotowywanym dla jakiejś firmy . Niedługo potem w biurze firmy bezimiennego , pojawia się pewien bardzo tajemniczy dżentelmen w czarnym garniturze i chce koniecznie wiedzieć kto i kiedy przysłał zdjęcie z owcami i gdzie znajduje się to sfotografowane miejsce . Anonimowy nie chce zdradzić przyjaciela . Więc musi spełnić warunek tajemniczego...