Projekt miłość

Lauren Asher urzekła mnie swoją serią „Miliarderzy z krainy Marzeń”, dlatego z niecierpliwością wyczekiwałam premiery jej kolejnego cyklu, jednocześnie zastanawiając się, czy okaże się równie dobry. Czy zatem „Projekt miłość”, czyli pierwsza odsłona serii „Lakefront Billionaires” również skradła moje serce?

Przyznam, że tak, ponieważ historia Dahlii Muñoz i Juliana Lopeza wciągnęła mnie już od pierwszej strony i nie wypuszczała ze swoich objęć aż do ostatniej.

Bardzo podobała mi się kreacja bohaterów. Oboje byli doświadczeni przez życie, ale ich traumy nie przysłoniły ich osobowości. Polubiłam ich za to, że mimo trudnych doświadczeń potrafili znaleźć światełko w tunelu — śmiać się, żartować, robić sobie nawzajem psikusy oraz oddawać się swoim pasjom, a ich wzajemna relacja okazała się dla nich niczym lekarstwo. Oczywiście, zanim zaczęło ono działać, musiało upłynąć trochę czasu, ale nie było to przesadnie przedłużane.

Lubię małomiasteczkowy klimat, więc drugim elementem, który zdecydowanie przypadł mi do gustu, było umiejscowienie fabuły w Lake Wisteria, małej, ale niezwykle barwnej osadzie, która przed laty została założona z miłości do pewnej niedostępnej kobiety. Z uwagi na fakt, że Dahlia i Julian zajęli się remontem jednego z domu założycieli, autorka postanowiła wpleść w fabułę jeszcze jedną romantyczną historię i chociaż jej koniec nie wszystkim się spodoba, myślę, że było to ciekawe rozwiązanie.

Uważam, że na plus zasługuje rów...

Lauren Asher przyzwyczaiła nas już do fenomenalnych, przepełnionych emocjami historii. „Projekt Miłość” rozpoczyna nową serię „Lakefront Billionaires”.

Zauważyłam pewną zależność podczas lektury książek autorki. Pierwsze tomy kolejnych serii zazwyczaj podobają mi się najmniej, a każda kolejna część kradnie moje serce coraz bardziej. Ciekawe, czy będzie tak samo w przypadku tej.

„Projekt Miłość” to po prostu bardzo bobra historia. Miłość przeplata się z trudami remontu jednej ze starszych willi w miasteczku, oraz z tęsknotą, nie tylko za tym romantycznym uczuciem, ale i za rodzicem, który odszedł przedwcześnie pozostawiając wyrwę w piersi. Muszę przyznać, że właśnie fakt związany z brakiem ojców w życiu Dahlii oraz Juliana nieustannie mnie poruszał. Podchodziłam do tego bardzo personalnie.

Lauren Asher nie odkrywa przed nami od raz wszystkich kart. Z początku pokazuje, że bohaterowie nie lubią się i spędzają wspólnie czas tylko przez wzgląd na swoje matki (kocham obecność tych kobiet w książce!). Wiadomo jednak, że musi kryć się za tym coś więcej. Żadne z nich nie ułożyło sobie życia przez dekadę, choć jeszcze parę miesięcy temu Dahlia myślała, że kroczy przez życie przy boku przyszłego męża. Powrót do rodzinnego miasteczka jest dla niej synonimem nowego początku. Ponownie odkryje siebie, swoje pasje, miłość do renowacji i przede wszystkim do siebie samej. Przez toksyczny związek byłą zagubiona, niepewna, zraniona.

Julian zatracił się w...