Pisanie jako egzystencja(lizm) – refleksja autotematyczna na marginesie Księgi niepokoju Fernanda Pessoi

format B5, s. 312, bibliografia, indeks osobowy Konrad Ludwicki (1969), autor m.in. zbioru opowiadań Fiolet (2001), monografii Kino Marka Hłaski (2004), powieści Lakrimma (2008) i antologii tekstów W kręgu kultury i literatury wieku XX (2011). Publikował m.in. w „Akancie”, „Bulionie”, „Gazecie Wyborczej”, „Horyzontach”, „Studiach Słowianoznawczych”, „Studium”, „Studia Historicolitteraria”, „Znaj”. Członek ZLP. Otrzymał stypendium artystyczne w dziedzinie literatury (1999). Zawodowo związany z Uniwersytetem Jana Kochanowskiego. Miłośnik gór i szachów. Audiofil i Nieracjonalista. Ostatnio pasjonat pisarstwa Karola Ludwika Konińskiego i Leo Lipskiego. * * * Oryginalna i o rzadkiej tematyce praca Konrada Ludwickiego, inspirowana osobistym doświadczeniem twórczym Autora i pisarstwem wybitnego poety portugalskiego epoki modernizmu F. Pessoi, poświęcona jest z jednej strony psychologii twórczości i procesowi twórczemu, z drugiej autotematycznemu dziełu F. Pessoi, Księdze niepokoju. W części pierwszej Autor Lakrimmy stara się uogólnić własne doświadczenia literackie i skonfrontować je z doświadczeniami twórczymi pisarza portugalskiego, w drugiej zaś poddaje gruntownej analizie i interpretacji opus magnum Pessoi, Księgę niepokoju, która została wydana dopiero w 1982 r., a więc prawie 50 lat po śmierci pisarza. (…) Praca K. Ludwickiego ma właściwości wartościowego pod względem intelektualnym eseju opartego nie tylko na osobistych przemyśleniach twórczych Autora. Zwracają w niej bowiem uwagę liczne odwołania do bogatej literatury naukowej oraz usytuowanie refleksji autorskiej w bogatym kontekście literackim. (z recenzji prof. Stanisława Frycie) Pessoa w gruncie rzeczy nie daje odpowiedzi na pytania moralne czy egzystencjalne. Pozwala natomiast, poprzez czytany tekst, odnaleźć je w środku nas. Pozwala przeżywać „coś” na własny rachunek i samodzielnie. Potrafi odbiorcę uświadomić. Pokazać rzeczy oczywiste, których, zdarza się, nie zauważamy. (fragment książki) SPIS TREŚCI Uwagi wstępne I. W kręgu procesu pisania melancholia • intuicja • literackość • wyobraźnia II. Pisanie a moralność wolność twórcza • prawda • egoizm • samotność III. Pisanie jako parafraza kolaż • mit • pragnienie • czas IV. Pisanie jako egzystencja romantyzm • personalizm • kreacjonizm • niewyrażalność • lenistwo • egzystencja • odbicie V. „Ja” autora – Księga niepokoju stan badań • „ja” w egzystencjalizmie • codzienność • heteronim VI . Księga niepokoju i jej przynależność gatunkowa egzystencjalizm Pessoi • problem z interpretacją • Pessoa a Bóg • literatura a muzyka • gra W sferze konkluzji Alfabet Pessoi Kalendarium Fernanda Pessoi Bibliografia Summary Indeks osobowy