Pieśń jutra

Poprzedni tom kończył się wielkim znakiem zapytania, w tym dowiadujemy się o wiele więcej niż byśmy oczekiwali.
Paige po pokonaniu swojego mim-lorda Jaxona Halla zostaje Zwierzchniczką Syndykat, zwanego aktualnie Zakonem Mimów. Współpracując z Ramarantami sprzeciwiających się rodzinie Sargas. Okazuje się, że jej były mim-lord przyłącza się do współpracy z Refeitami od przeszło dwudziestu lat i wiedział doskonale czy jest Szeol I. Przez niego Zakon ma utrudnione zadanie. Jaxon zna wszystkie tajne przejścia, bezpieczne kryjówki, sekretne "miejscówki", gdzie mogliby się ukryć. Na dodatek Sajon przyspiesza rozmieszczenie Tarczy Czuciowej, wobec czego jasnowidze pierwszych trzech kategorii są bezbronni, zadanie utrudnia też godzina policyjna. Paige będzie musiała podjąć drastyczne środki, aby zapewnić swoim ludziom bezpieczeństwo. Wyrusza też w podróż na nieznany teren, aby nie musieli się chować w norach i walczyć z Sajonem. Jak Paige poradzi sobie z takimi trudnościami? Czy może ufać Naczelnikowi? Do czego posunie się Terebell, aby wykończyć rodzinę Sargas? Czy Paige postawi wszystko na jedną kartę i wygra? Jakie decyzje podejmie w sprawie uczuć, które w niej rosną?
Książka epicka, fantastyczna, wciągająca. Siadasz, czytasz i jesteś w zupełnie innym świecie. Nie da się oderwać. Wielobarwna akcja, krwawa wrzawa, obrazy stanu wojennego i wojny ludźmi z własnym rządem. Chaotyczna, jednak na koniec wszystko ma jeden, spójny cel. Nowi sojusznicy, a zakończenie... mam nad...