Pani McGinty nie żyje

Name: Pani McGinty nie żyje
Rating: 7.2 (30 reviews)
ISBN: 9788327153166

Agatha Christie

7.2 /10

Ocena 7.2 na 10 możliwych
Na podstawie 30 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.2 /10

Ocena 7.2 na 10 możliwych
Na podstawie 30 ocen kanapowiczów

Opis

Dlaczego zginęła prosta kobieta sprzątająca ludziom po domach, pani McGinty? Czy rzeczywiście zabił ją jej lokator dla kilku funtów ukrytych pod podłogą? Do Herkulesa Poirot zgłasza się policjant, który nie wierzy w winę oskarżonego i skazanego Jamesa Bentleya. W Broadhinny, gdzie doszło do tragedii, wszyscy mieszkańcy to prawi ludzie, a na ołtarzu cudzej prawości niejeden już położył głowę – jak trzeźwo zauważa detektyw. Co więcej, tylko jego zastanawia, kogo przedstawiają fotografie ze starej gazety. „Pani McGinty nie żyje. Umarła, ale jak? Na kolanach, jak ja, o tak”.

Tytuł oryginalny: Mrs McGinty's Dead

Data wydania: 2015-12-03

ISBN: 978-83-271-5316-6, 9788327153166

Wydawnictwo: Dolnośląskie

Cykl: Herkules Poirot, tom 28

Serie: Agatha Christie: Kolekcja Kryminałów, Klasyka Kryminału, Agata Christie - Królowa Kryminału, Kolekcja Hachette: Agatha Christie, Seria z Gawronem

Kategoria: Sensacja Thriller

Stron: 256

dodana przez: Mirko

Mamy 4 inne wydania tej książki

Autor

Agatha Christie

Urodzona 15 września 1890 roku w Wielkiej Brytanii (Torquay)

Agatha Mary Clarissa Miller Christie (ur. 15 września 1890 w Torquay, zm. 12 stycznia 1976 w Wallingford) – brytyjska autorka powieści kryminalnych i obyczajowych. Córka Clary i Fredericka Miller. Odręczny podpis "Agatha Christie" wykonany czarnym a...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Agatha Christie

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Kto zabił panią McGinty?

4.10.2024

@karolak.iwona1 × 18

W tym przypadku musimy posunąć się dalej, niż pozwoli nam wyobraźnia…

10.09.2022

Po niedługiej przerwie wróciłem do kryminałów Agathy Christie, i mam wrażenie, że towarzyszy mi w tym niebywałe szczęście. Nawet zasady prawdopodobieństwa podpowiadają nam, że niemożliwe jest aby ktoś pisał jedynie dobre książki. Zwłaszcza komuś, kto wydał ich dziesiątki, musi trafiać się słabsza forma. Z całą pewnością i samej królowej kryminałów... Recenzja książki Pani McGinty nie żyje

@atypowy × 7

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@denudatio_pulpae

2022-09-24

8 /10

Przeczytane Thriller/kryminał/sensacja Mam w domu 📚

„Kiedyś byłem u znajomych na wsi, gdy poszli na polowanie. Wie pan, jak to jest? Idzie się z psami i ze strzelbą i psy wypłaszają ptaki – wylatują z lasu prosto w niebo i wtedy robi się pif-paf! Tak jak my.
Nie jeden, lecz kilka ptaków wylatuje z lasu, bo w zaroślach kryją się inne, które nic nas nie obchodzą. Lecz ptaki o tym nie wiedzą.
Cher ami, musimy mieć pewność, który z nich jest naszym ptaszkiem”.

A teraz czas wypłoszyć z krzaków naszego ptaszka ze skłonnością do przemocy!

Pani McGinty nie żyje. Umarła. A jak? – oto dziecięca rymowanka*, którą ktoś postanowił zrealizować w prawdziwym życiu. Ta konkretna pani McGinty była prostą kobietą, a jej śmierć wydawała się banalna – została obrabowana i zabita przez człowieka, który u niej mieszkał. Sąd również uważał, że sprawa jest jasna i w szybkim procesie skazał Jamesa Bentleya na karę śmierci. Tuż przed wykonaniem wyroku nadinspektor Spence, policjant który prowadził tę sprawę, zaczyna jednak mieć wątpliwości co do winy Bentleya i prosi Herkulesa Poirota o pomoc w rozwiązaniu zagadki. A może nawet w uratowaniu niewinnego życia.

Herkules Poirot spotka na swojej drodze autorkę powieści kryminalnych. Myślicie, że prawidłowo wytypuje ona mordercę? Przekonajcie się sami :)

* fajne rymowanki miały te angielskie dzieci, nie powiem

» czytaj dalej

× 16 | link |

@karolak.iwona1

2024-10-04

7 /10

Przeczytane Z Biblioteki

"Pani McGinty nie żyje" Agathy Christie to moja czwarta książka Autorki. Już sam tytuł sugeruje, że zamordowano panią McGinty, i już na samym początku wiadomo, kto zabił. Jest aresztowany, osądzony i skazany na karę śmierci. To jej lokator, James Bentley.
Nie jest jednak w tej książce tak przewidywalnie, jak się wydaje, bo oto nadinspektor Spence ma wątpliwości, co do winy oskarżonego. W sprawę angażuje Herkulesa Poirota, bu pomógł w rozwiązaniu zagadki.
Fabuła angażująca i ciekawa, aczkolwiek trochę zagmatwana. Z pewnością powodował to nadmiar postaci. Są tu przedstawiciele nadętej arystokracji, ich służba, a także przedstawiciele innych zawodów, takich jak np. autorka kryminałów, elektryk, lekarz, sekretarka czy pracownica poczty.
Tropów jest wiele i trudno za nimi podążać, aby się nie zgubić.
Mimo całej zawiłości fabuły książka mi się podobała. Zachwycił mnie urokliwy język pisarki, szczypta humoru i zaskakujący finisz.
Z pewnością sięgnę po inne książki Agathy Christie.

× 8 | link |

@krysztyna

2022-01-07

9 /10

Przeczytane

Wciągająca, trzymająca w napięciu i dająca do myślenia. Nie będziecie mogli oderwać się od niej, póki nie doczytacie do końca!
Polecam!

× 3 | link |

@Booka

2019-02-08

7 /10

Przeczytane Thriller/kryminał/sensacja Posiadam

CYKL: "HERCULES POIROT" (TOM 28)

Zgodnie z tytułem: nie żyje Pani McGinty, o czym wiemy też od pierwszych stron książki. Podobnie od pierwszych stron znamy mordercę tejże Pani. Jednak nadinspektor Spence, który prowadził sprawę jej morderstwa nie jest zadowolony z wyników swojego śledztwa. Sądzi bowiem, iż oskarżono niewłaściwą osobę. Dla wyjaśnienia tej sprawy do końca, a także z prośbą o pomoc zwraca się do osławionego Herculesa Poirot'a. Wierzy, że jego bystry umysł oraz umiejętność postrzegania rzeczy inaczej, niż u innych ludzi sprawi, że właściwy morderca (o ile w ogóle taki istnieje) zostanie schwytany.

Bardzo długo zabierałam się po kolejny kryminał mojej ulubionej autorki (po kolejny pełny kryminał, a nie zbiór opowiadań), a to za sprawą zawodu, jaki mnie spotkał po przeczytaniu "Spotkania w Bagdadzie". W przypadku "Pani McGinty nie żyje", miałam pewne opory aby kupić właśnie ten tytuł z tego względu, iż dla mnie akurat ten tytuł jest mniej znany niż jej inne - bardziej osławione tytuły. Z podobnych też względów długo nosiłam się z jej przeczytaniem.
Teraz nie żałuję i choć nie jest aż tak dobra jak choćby "A.B.C.", to jednak przyznam (podobnie jak w przypadku "A.B.C.") uznaję za bardzo dobrą. Dlaczego? Ponieważ te dwa tytuły tak różne od siebie mają jedną rzecz wspólną: podwójne dno. Książki Agathy Christie zawsze mają jakieś drugie dno, ale te dwie są tak podobnie do siebie pokręcone i ...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@Jjolka

2010-12-06

5 /10

Przeczytane

Mnie też nie zachwyciła. Chwilami wydawała mi się za długa. Ale odniosłam sukces - to pierwsza książka Christie w której wytypowana na początku przeze mnie postać okazała się najgorszym charakterem :D

| link |

@natkawes

2010-06-22

Przeczytane

Ta książka jest chyba jedną z słabszych Christie. Męczyłam się czytając ją. Miałam ochotę ją rzucić i nie wracać do niej. Na szczęście dotrwałam jakoś do końca.

| link |

@Pablopan

2012-01-14

8 /10

Przeczytane Agatha Christie

Fajna :)

| link |

@19emilka93

2024-10-16

6 /10

Przeczytane

@Kurtho

2023-06-14

7 /10

Przeczytane

@atypowy

2022-09-10

8 /10

Przeczytane

@Maja77

2022-08-23

6 /10

Przeczytane

@nemesis

2021-12-31

4 /10

Przeczytane Kryminał/Thriller/Horror

@Antoniowka

2021-02-05

7 /10

Przeczytane

@PoisonIvy

2020-08-13

9 /10

Przeczytane

@Renax

2020-04-22

6 /10

Przeczytane Kryminały

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Co za cudowne zrządzenie natury, że każdy mężczyzna, jakkolwiek byłby zewnętrznie niepociągający, znajduje kobietę, która go wybiera.”

“- Szkoda - mruknął pod wąsem - że człowiek może jadać tylko trzy razy dziennie...”

“Podwieczorek bowiem był posiłkiem, do którego nigdy się nie przyzwyczaił. 'Jeżeli jada się o piątej - tłumaczył - człowiek siada do kolacji bez gotowego zapasu soków trawiennych. A pamiętajmy, że kolacja to najważniejszy posiłek dnia. ”

“Zawsze traktując poważnie swój żołądek, na starość zbierał tego zasługi. ”

“Jedzenie było teraz nie tylko fizyczną przyjemnością, ale także dziedziną intelektualnych badań. Między posiłkami bowiem sporo czasu spędzał na wyszukiwaniu źródeł nowego i znakomitego jedzenia. ”