Najpiękniejsza książka o Powstaniu Warszawskim Bohaterami tej opowieści są młodzi ludzie, którzy złożyli swe życie w ofierze Ojczyźnie. To książka o poetach okupowanej Warszawy i ich pokoleniu. „Historia ich oszukała, nagle zmieniła kierunek. Ich ojcowie urodzeni w niewoli, odtworzyli Rzeczpospolitą z dzieł pisarzy i z rodzinnych wspomnień; oni, urodzeni w wolności, zostali nagle wrzuceni w świat niewoli. Postanowili stworzyć literaturę tak wielką, by znów ktoś – jak z zapisów testamentu – mógł odtworzyć z niej wolną Polskę”. To opowieść o pięknie życia, poezji i Ojczyźnie. Bronisław Kopczyński, Wacław Bojarski, Andrzej Trzebiński, Tadeusz Gajcy i Zdzisław Stroiński tworzyli pismo „Sztuka i Naród”. Napędzali jego istnienie własną myślą, pracą i entuzjazmem. Żaden nie przeżył Powstania Warszawskiego. Dziś nie wiemy o nich wiele, „żyjemy z kaleką pamięcią i amputowaną wyobraźnią” – jak pisze autor, przywracając tą książką pamięć o ludziach, którzy liczyli się ze śmiercią – i tak nieuniknioną, bo wiedzieli, że najważniejszy jest czas przed nią i jakość życia.