Tom obejmuje teksty z pierwszej dekady XXI wieku skupione wokół kwestii znaku i znaczenia. Nie jest to jednak tylko zbiór rozpraw z dziedziny semiotyki czy semiologii. Umberto Eco (ur. 1932), włoski intelektualista, badacz i pisarz, autor przesławnego „Imienia róży”, roztacza tu przed czytelnikiem frapującą panoramę kultury od starożytności przez średniowiecze po czasy Kanta, Manzoniego i Vattima. Osią książki jest tytułowe drzewo, sposób porządkowania danych przeciwstawiony innemu sposobowi porządkowania: labiryntowi-encyklopedii. Te dwa „paradygmaty” stosunku do wiedzy stanowią przejaw dwóch postaw: „mocnej” i „słabej”, modernistycznej i postmodernistycznej, które są obecne nie tylko w naszych czasach, lecz przewijają się przez całą historię intelektualną. Jest to niewątpliwie zbiór tekstów do studiowania, lecz jeśli czytelnik wybierze „encyklopedyczne” podejście do niego, odnajdzie w jego labiryncie wiele zaskakujących wiadomości i teorii, jak na przykład wyjaśnienie, dlaczego w średniowieczu nie rozumiano znaczenia pojęć „tragedia” i „komedia”, jak pojmowano dawniej metaforę, co uchodziło w średniowieczu za fałszerstwo, a co za autentyk, i co ma szczekanie psa do teorii znaku.