Niebezpieczeństwa palenia w łóżku

Czy znacie to uczucie, kiedy wyrwiecie się ze snu, łapczywie łapiąc oddech, tylko nieznacznie uciekając przed boleścią znanego, ale nieuchwytnego koszmaru? Mariana Enriquez, w Niebezpieczeństwach palenia w łóżku, tworzy właśnie świat, złożony z takich koszmarów. Świat, w którym nasze własne marazmy opuszczają puste komory umysłu, tylko po to, by zmaterializować się w świecie, w którym przebywamy.

Zygmunt Freud myślał o snach jako o królewskiej drodze do nieświadomości. Według niego stanowiły one najczęściej przejaw wewnętrznego i niewyrażonego cierpienia. I to właśnie te nieświadome pragnienia, lęki i cierpienia widzimy rzutowane na tkankę opowieści Enriquez. Swoimi słowami zaprasza nas do zbadania naszych własnych snów, naszych własnych światów i poniekąd zmusza do postawienia tego odwiecznego pytania – ile z tego co widzimy, jest realne? Gdy sięgałam po ten zbiór, byłam nastawiona trochę septycznie. Ale mój sceptycyzm szybko zniknął, gdy przeczytałam każdą zawartą w nim historię. I wkroczyłam w te opowieści, na własne ryzyko, by kwestionować siebie podczas czytania. Oh i cóż za wspaniały, dziwny i mroczny był to zbiór opowiadań! Mariana Enriquez jest argentyńską pisarką, więc jej opowieści toczą się głównie tam i są przesiąknięte argentyńską tradycją i folklorem. Jej bohaterki to kobiety w każdym wieku, to odmieńcy, których historie są pełne grozy i lęku. I choć typowym jest dla zbiorów opowiadań, że nie są równe, to tym razem trudno byłoby mi wybrać ulubioną ...

Niektóre całkiem ciekawe. Jednak autorka ma jakąś obsesję na punkcie biegunki.

Trzeba przyznać, że jest to pozycja z pewnością nietuzinkowa. Niektóre opowiadania są wyjątkowo odrażające, odpychające i makabryczne, jednak jest w nich coś takiego, że mimo wszystko dalej jesteśmy ciekawi jak historia się potoczy.
Jak w wielu tomikach z opowiadaniami, znajdują się w nim te lepsze i gorsze, ale we wszystkich po równi czuć napięcie i obrzydliwość. Czułam się jakbym przez cały czas znajdowała się w koszmarze na jawie i cieszę się, że rzeczy opisane w książce są całkowicie zmyślone (chociaż niektóre na pewno mniej).
Nie jestem pewna, czy sięgnę po więcej tworów autorki, ale to jedno spotkanie było bardzo interesujące.