Opinia na temat książki Nie pytaj

Mówią, że ciekawość to pierwszy stopień do piekła, boleśnie przekonała się o tym główna bohaterka najnowszej powieści Marii Biernackiej-Drabik „Nie pytaj”.

Dziennikarka radiowa Inga Ignatowicz-Korcz nie mogąc pogodzić się ze śmiercią matki, zaczyna grzebać w poszukiwaniu jej korzeni. Wychowana w domu dziecka kobieta nigdy nie znała swoich rodziców, a próba ich odnalezienia skończyła się dla niej tragicznie. Przeszłość okazuje się skrywać wiele mrocznych tajemnic i lepiej, by nigdy nie ujrzały one światła dziennego.

To moje pierwsze spotkanie z autorką. Historia ma coś z thrillera, kryminału i powieści obyczajowej, a wszystko to doprawiono szczyptą grozy. Jest dziwnie, bardzo tajemniczo i nieco chaotycznie, zwłaszcza gdy w nurcie głównej fabuły pojawiają się fragmenty, które początkowo zdają się być „od czapy”, a dopiero z biegiem czasu nabierają sensu. Mocno zwalniają one tempo całej akcji, co było dość denerwujące. Napięcie narasta nieznośnie powoli, atmosfera gęstnieje z każdą stroną i budzi coraz większy niepokój i dezorientację. Już dawno tak mocno nie odczuwałam dysonansu poznawczego, albowiem z jednej strony chciałam dowiedzieć się, o co w tym wszystkim chodzi, a z drugiej pragnęłam jak najszybciej zakończyć czytanie.