Mroczna materia

Blake Crouch i tym razem nie zawiódł, chociaż "Mroczna materia" to powieść "o oczko" słabsza, niż "Rekursja. Tym razem autor bierze na warsztat teorię światów równoległych, czyli takie "co by było gdyby?". Czyta się dobrze, bo jak to u Croucha, fabuła jest przemyślana, a styl prosty, wręcz surowy - czysta treść, bez zbędnego lania wody.

Jak to u Croucha, również wątek miłosny (kurczę, jak to źle brzmi) jest świetnie wpleciony w akcję, determinuje ją, jest kluczowy - nie jakieś tanie wzruszenia nastolatków, ale solidna jak skała miłość małżeństwa z długoletnim stażem.

Uspokoję jednak tych, co to z miłości, to jedynie ukochany klub piłkarski, ewentualnie browarek lub samochód: w "Czarnej materii" dużo się strzelają, wybuchy też są, za to nie ma nudy.

Nie pamiętam kiedy zarwałam noc, żeby dokończyć książkę. Zapomniałam o spaniu, zapomniałam o całym świecie. Pędziłam dalej i dalej, żeby przekonać się czy Jason odnajdzie drogę do domu i jeżeli - to co wtedy. Przy okazji poruszyłam wyobraźnię i myślałam o moich światach równoległych. Lubię takie historie, bardzo lubię.

To jedna z bardziej inteligentnych pozycji jakie do tej pory czytałam. Czasami wydawało mi się, że czytałam młodszą wersję Hemingwaya. On też wszystko poddawał pod wątpliwość, lubił analizować i myśleć tak intensywnie jak nikt dotąd. W tej historii jeden z uczonych zostaje porwany i tak trafi do świata, który próbuje zrozumieć. Całe porwanie przebiega w pierwszym rozdziale, który jest długi. Cokolwiek się tu działo było dla mnie dziwne, niezrozumiałe i ekscytujące jednocześnie. Wyobraźcie sobie bowiem człowieka, który jest niezwykłym fizykiem atomowym i wykładowcą, a który mógłby iść o wiele wyżej niż kiedykolwiek zapragnął, gdyby tylko nie poświęcił swojego życia choremu dziecku i żonie, którą prawdopodobnie kocha. Z jego zachowania widać, choć nie padają takie słowa, to jednak mowa ciała wydaje się być zrezygnowana. On pragnął być kimś, odkrywać to, co nieodkryte i dochodzić z tą wiedzą tam, gdzie innych jeszcze nie było. Żyjąc w rodzinie niby się cieszy, ale oczy pozostają bez wyrazu. Dusi go stagnacja, choć, kiedy dochodzi do porwania, nie myśli o niczym, tylko o żonie i dziecku. Końcowy efekt rozdziału pierwszego bardzo zaskakuje, bo nie tego się spodziewaliśmy. Oni dużo rozmawiają, zdradzają co myślą tuż przed ciemnością, która obejmuje obu. I ten wstęp wystarczy, aby koniecznie jak najszybciej przewracać strony. To okropnie wciągający thriller, który hipnotyzuje tajemnicą, która może dotyczyć wszystkich ludzi na ziemi. Po niej dopiero rozpoczyna się nasz wewnętrzn...

Czyta się to przyjemnie i szybko ze względu na wartką akcję. Jednak, mimo opisywania wydarzeń, które powinny powodować ekstremalne traumy, powieść jest emocjonalnie płaska. Brakuje też suspensu. Także warstwie "science" wydaje się brakować logiki i wewnętrznej spójności.

To całkiem niezła powieść sensacyjna, marny thriller i bardzo złe science fiction.

„Mroczna materia” autorstwa Blakea Croucha opiera swoją fabułę o tematykę, która fascynuje mnie od wielu lat. Mowa tutaj o koncepcji multiwersum, czyli wielu wszechświatów. Tutaj nic nie jest takie jak wydaje się na samym początku. To co początkowo uznajemy za sny i majaki szybko okazuje się być kolejną odsłoną zagmatwanej sieci rzeczywistości i życia Jasona Dessen.

Fabuła książki została bardzo dobrze dopracowana i nie ma w niej miejsca na luki, niedopatrzenia, zbędne wstępy i przydługie opisy. Elementy fizyki kwantowej, które musiały się tutaj znaleźć są opisane jasno i klarownie, dzięki czemu każdy wszystko zrozumie. Akcja jest dynamiczna i pełna zwrotów. Z każdej strony bije napięcie, a intryga została bardzo ciekawie przedstawiona. Do tego elementy science fiction wszystko ze sobą świetnie sklejają tworząc niebanalną całość od której naprawdę ciężko się oderwać.

Sama postać Jasona jest mocno złożona i pełna sprzeczności. Z jednej strony uchodzi za zwykłego człowieka, aby za chwilę przejąć „posadę” geniusza, który jest zdolny do wielu poświęceń. Jego podróż po wszystkich wszechświatach to podróż w imię poszukiwania siebie, ale i ocalenia życia. Na każdym kroku stawia czoła własnym lękom, wątpliwością i pragnie tylko, bądź aż szczęścia i odszukania drogi powrotnej do prawdziwego życia.

„Mroczna materia” to książka, która naprawdę zasługuje na uwagę i już mam chrapkę na obejrzenie ekranizacji...