Miejsce Piotra Szewca to nowe wiersze uznanego poety, prezentowane w serii „mozaikowej”. W nowym tomie fascynuje różnica między rzeczywistością artystycznie przetworzoną a tym, co można by nazwać światem ludowości bądź wsi.
Szewc przetwarza w wierszach wspomnienia z dzieciństwa, odnosi się do ważnego dla siebie dziedzictwa – miejsca, z którego pochodzi, powraca do doświadczeń młodości spędzonej w Zamościu. Próbuje odpowiedzieć sobie samemu i czytelnikowi na pytanie, co oznaczają w jego pisarstwie takie zagadnienia, jak „ludowość”, „wieś” czy „folklor”. Jest kontynuatorem takich poetów jak Tadeusz Nowak czy Jerzy Harasymowicz - wyrasta z tej samej tradycji poetyckiej. Andrzej Zawada napisał o poezji Szewca, że poeta „znalazł dla wypowiedzenia swojej wiedzy własną dykcję, rozumiejąc literaturę jako medium minionych pokoleń”.
Szewc przetwarza w wierszach wspomnienia z dzieciństwa, odnosi się do ważnego dla siebie dziedzictwa – miejsca, z którego pochodzi, powraca do doświadczeń młodości spędzonej w Zamościu. Próbuje odpowiedzieć sobie samemu i czytelnikowi na pytanie, co oznaczają w jego pisarstwie takie zagadnienia, jak „ludowość”, „wieś” czy „folklor”. Jest kontynuatorem takich poetów jak Tadeusz Nowak czy Jerzy Harasymowicz - wyrasta z tej samej tradycji poetyckiej. Andrzej Zawada napisał o poezji Szewca, że poeta „znalazł dla wypowiedzenia swojej wiedzy własną dykcję, rozumiejąc literaturę jako medium minionych pokoleń”.