Fragmenty dwóch poematów Broniewskiego "Wisła" i "Mazowsze" opatrzone ilustracjami.
" Równino mazowiecka,
rozpostarta szeroko,
po tobie błądzi moje serce dziecka
i męża oko.
Z Tumskiej spoglądam Góry
na Królewski Las,
zaciera jego kontury
czas.
Mokradła i kaczeńce…
Dawno to było temu.
Myśli już nie dziecięce i nie młodzieńcze.
Czemu? ..."
" Równino mazowiecka,
rozpostarta szeroko,
po tobie błądzi moje serce dziecka
i męża oko.
Z Tumskiej spoglądam Góry
na Królewski Las,
zaciera jego kontury
czas.
Mokradła i kaczeńce…
Dawno to było temu.
Myśli już nie dziecięce i nie młodzieńcze.
Czemu? ..."