Luminal

czasami myślałem o początkach świata
o potencjale ciszy ukrytym w kamieniach
brałem je wtedy w ramiona jak niemowlęta
chcąc odwlec wybuchy uśpionego płaczu

w białej jak posypane wapnem groby
katechetycznej salce
zakochana w Chrystusie siostra zakonna
opowiada historię o świętym Pawle
nad Aleppo od płonących dachów
zapala się niebo i oślepia Jahwe
tam zmarłych grzebie się w ziemi
jak ocalałe nasiona spopielanych drzew
wierząc że na nowo wyrosłe cienie
ugaszą pożary i Bóg odzyska wzrok

obejmował przęsła wiaduktu
jakby się witał z przyjacielem

od uderzeń żeliwnych kół
o betonową klawiaturę torów
dostawał skurczów żołądka

pręgi światła nicowały skronie
a skorodowane wagony
wywoziły dziecięce marzenia
na stacje pełne ludzi
wierzących
w szczęśliwe numery peronów