Aldona Kopkiewicz jest poetką, prozaiczką i eseistką: nie dziwi więc, że nawiązania do ostatniej z wymienionych profesji w jej najnowszym tomie liryków (Na próbę) nie kończą się na znaczącym tytule. Opisywane przez nią wysiłki i starania są najróżniejszego typu – wszak „po próbie miłości jest próba nadziei”, a każda z nich posiada mnogie warianty. Miłość to trudne uczucie do samej siebie i równie skomplikowane relacje z innymi ludźmi, nadzieję zaś odnajdujemy w rozstaniach i powrotach, tęsknocie i chwilach szczęścia, będących nie tyle spełnieniem oczekiwań, co obietnicą dalszej drogi – cały zbiór wypełniają więc subtelnie prowadzone, wieloznaczne opowieści o wiecznie powtarzanych zbliżeniach i oddaleniach, poszukiwaniu miejsc przyjaznych i pragnieniu samotności, zabieraniu głosu i milknięciu. Odnajdujemy też w owych wierszach zapis intelektualnych spekulacji połączonych z wrażliwością na doświadczenie własne i cudze, razem z bohaterką uczestnicząc w nieciągłej, poetyckiej drodze budowania własnej podmiotowości, zanurzonej w niełatwych, lecz ważnych relacjach z ludźmi, przestrzeniami i samymi słowami, w których liryczne „ja” stara się odnaleźć swój wyraz.
(od Wydawcy)
(od Wydawcy)