Liturgia krwi

Rozpoczynając czytać "Liturgię krwi " nie wiedziałam że będzie to tak bardzo krwisty thriller. Z tego powodu jestem bardzo zadowolona bo lubię jako czytelnik czytać takie książki . W tedy jestem w swoim żywiole i nie mogę się oderwać od niej choć na moment. Autor zaserwował nam nieźle krwiste danie główne. Głównym bohaterem jest Ernest który wiele przeżył w swoim życiu ale teraz jakby wszystkie gwiazdy na niebie sprzeciwiły się przeciwko niemu. Zostaje sam wychowując córkę Amelię. Przeżył nawet dwa rozwody. Dla niego najważniejsze to liczy się dobro jego córki. Na dodatek życie go nie oszczędza wyciska z niego ostatnie soki ponieważ zostaje nieszczęśliwym trafem przetrzymywany i torturowany prze prsychopatyczną kobietę. Ponieważ chcę odzyskać swoją córkę bo ktoś ją porwał.

Zainteresowała mnie ta historia a w szczególności chciałam poznać losy małej Amelki. Jest to książka którą szybko się czyta i nieprzerwalnie. Ponieważ dzieje się w dużo wydarzeń jedne po drugim. To sprawia że czytelnik jest nią zainteresowany cały czas.W Liturgi krwi teraźniejszość miesza się ze przeszłością. Mam mieszane uczucia co udziału dziecka w całej tej historii. Właśnie ta dziewczynka ponosi największe szkody może i fizyczne i jak też wywiera to duży wpływ na jej psychike.Dziecko tutaj jest traktowane jak kukiełka którą przeżuca się z rąk do rąk. Nie liczy się dobro dziecka które teraz jest najważniejsze w tej kwestii. Bo nieodpowiedzialni rodzice wolą się kłócić i żucać w siebie obelg...

Co tu się zadziało 🫣
Jest brutalnie, skrajne emocje, niedowierzanie i do samego końca multum pytań.Każda kolejna strona odkrywa tajemnicę ale też coraz bardziej szokuje.Mamy tu walkę rodziców zarówno o dziecko jak i pieniądze, ale również reakcję po stracie dziecka.Mocny thriller pełen obłudy i kontrowersji.Momentami nie chciałam sobie wyobrażać tego co właśnie przeczytałam ale to jest właśnie thriller 💪.Mam wrażenie, że w tej książce nie ma tematów tabu.
Zacierała mi się granica dobra ze złem w pewnych chwilach. Zdecydowanie jedna z mocniejszych książek jakie miałam okazje czytać, książka która zagląda w najciemniejsze zakamarki ludzkiej psychiki i pokazuje najdziksze instynkty w skrajnych sytuacjach. Finalnie zostawia mnóstwo refleksji.
Polecam bardzo fanom mocnej literatury!!!

Bierzcie książkę w dłoń i niech obrzęd się zacznie!🫣

Dziękuję za tę recenzję, bo właśnie odkryłem autora książki i przymierzam się do lektury.

„Może być śmiesznie, może być strasznie, może być smutno. A może… doświadczysz tego wszystkiego naraz”.

On🔥.
Nagie męskie ciało pokryte gęsią skórką.
Skrępowane.
Zesztywniałe..
Jego myśli ciemniejsze od mroku.
I KTOŚ, kto ma wobec niego niecne plany. Ale nie, nie takie jak myślisz🙈.
KTOŚ, nie bez przyczyny, uwięził Go w wilgotnej jaskini, pozbawił możliwości obrony, pozostawił na pastwę łaski i niełaski swojego autorskiego widzimisię.

W tym mistycznym teatrze, okrutnej grze na czas, przeciąganiu liny pomiędzy sacrum a profanum – główną rolę gra jednak nie On, a krew – symbol życia i śmierci..

„Liturgia krwi” to kompletnie pokręcona historia. Krwawy thriller, gdzie Autor z premedytacją bawi się z czytelnikiem w totalnie niezabawną machinację gwarantującą emocjonalny rollercoaster. Niby prowadzi po nitce do kłębka, pozwala coś tam zgadnąć, coś przewidzieć. A potem wybebesza wszystkie przyjęte hipotezy i odkrywa karty z tak bardzo smutną prawdą o chorych umysłach, patologicznych relacjach, sekretach i tajemnicach, stracie, zemście i karze, nieprzepracowanych traumach i ekstremalnych konsekwencjach nietrafnych życiowych decyzji.

Zdecydowanie jestem na TAK.

Polecam.

"Liturgia krwi" - brzmi tajemniczo? Krwi nie zabraknie. Autor dał do pieca.

Ernest Ostrowski mieszka z córką Amelią. Pewnego dnia budzi się nagi w ciemnym pomieszczeniu. Został porwany przez kobietę, której sam wygląd już budzi grozę. Nie wie gdzie jest, jak się tu znalazł i z jakiego powodu. Wie jedno - musi się wydostać, by odzyskać córkę, którą przed porwaniem zabrała matka. Ultimatum , jakie postawiła mu była żona spędza mu dodatkowo sen z powiek i napędza do działania, by jak najszybciej wydostać się z pułapki, w jaką wpadł. Ostrowski ma niewiele czasu, by odzyskać córkę. Czy mu się to uda?

Czy w walce o córkę Ernest tak naprawdę kieruje się miłością?

Od razu zaznaczę...