Recenzje

Żółta nadzieja...

WYBÓR REDAKCJI

8.04.2022

Nadzieję powinno się malować na żółto, kolorem słońca, które tak rzadko oglądaliśmy... Nawet nie spodziewałam się, że ta książka będzie dla mnie tak wielkim przeżyciem. Czytając ją, początkowo wydawało się, że to będzie miły i przyjemny początek kolejnej sagi rodzinnej, lecz po krótkim czasie beztroski okazało się, że to nie jest tak łatwa lektu... Recenzja książki Kwiaty na poddaszu

@maciejek7 × 34

"Kwiaty na poddaszu" -

WYBÓR REDAKCJI

31.08.2020

Sagi to jeden z moich ulubionych gatunków literackich. Po cykl Virginii Cleo Andrews o rodzinie Dollangerów chciałam sięgnąć już bardzo dawno, ale jakoś nie było okazji. Ta nadarzyła się dopiero w sierpniu, dzięki wyzwaniom czytelniczym, w których biorę udział na zaprzyjaźnionych blogach recenzenckich. Kwiaty na poddaszu to pierwszy tom cyklu. ... Recenzja książki Kwiaty na poddaszu

@nataliarecenzuje × 6

Kwiaty na poddaszu

27.01.2020

Virginia C. Andrews "Kwiaty Na Poddaszu". Historia czwórki rodzeństwa, które zostaje pozbawione ojca, dzieciństwa i po prostu normalnego życia. Dwie dziewczynki, dwóch chłopców i ich matka. Matka, gdzie po prostu nie powinno używać się wobec kogoś takiego tego określenia. Cathy i Chris stają się rodzicami dla Corre'go i Carrie, po tym, gdy ich ... Recenzja książki Kwiaty na poddaszu

@emmeneea × 8

Początek rodzinnej sagi

30.12.2019

Jakie mam podejście do rodzinnych sag? Myślałam, że to raczej nuda, a książki o takiej tematyce są raczej przeznaczone dla osób w wieku mojej mamy czy babci niż moim. Czytając „Kwiaty na poddaszu" autorstwa Virginii Andrews, czyli pierwszą część cyklu o rodzinie Dollangangerów, odczuwałam wachlarz emocji – zdziwienie, niedowierzanie, złość i smute... Recenzja książki Kwiaty na poddaszu

@arcytwory × 2

Zobacz wszystkie (35) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@maciejek7

2022-04-08

9 /10

Przeczytane literatura obyczajowa literatura piękna Legimi

Początkowo zapowiadała się sielankowa opowieść o kochającej się rodzinie, lecz im dalej tym mroczniej..

× 17 | link |

@Sargento_Garcia

2019-12-07

5 /10

Przeczytane Inne

Taka literatura to zdecydowanie nie moja bajka, przeczytałem bo przegrałem zakład z moją ówczesną dziewczyną ;) Pomysł na książkę ciekawy, ale wykonanie jak dla mnie w 3/4 za bardzo przesłodzone. Trudno mi nawet ją zaszufladkować, bo dla mnie to ni romans, ni thriller, ni horror - można powiedzieć, że to takie qui pro quo.
Generalnie oceniłem tę książkę 4/10, ale dodałem jedną gwiazdkę za opis sceny ślubu i wejścia dzieci.

× 8 | link |

@landrynkowa

2022-01-03

6 /10

Przeczytane

Oceniam zbiorczo wszystkie pięć tomów. Nie widzę sensu pisać opinii do każdego z osobna, bo różnią się od siebie tylko tym, że akcja po prostu idzie do przodu. Powiem szczerze, że nie jest łatwo wystawić ocenę tym książkom. Pod względem pisarskim to na pewno są duże dzieła. Autorka jest wytrawną i uznaną pisarką i nie mam żadnych wątpliwości co do jej kunsztu. Jej powieści po prostu dobrze się czyta ale…

Ale fabuła jest dla mnie wręcz potworna. Szokująca, dołująca i mocno kontrowersyjna. Abstrahując od rzeczywistej możliwości zajścia opisanych tam wydarzeń, historia na pewno łamie tabu.

Czwórka dzieci zamknięta na strychu niczym wstydliwy sekret. Okrutna babka i niedojrzała matka, która wręcz wyrzeka się własnych dzieci na rzecz własnych wygód. Cierpienie tych dzieci, podtruwanie ich i tworzenie specjalnie dla nich kłamliwej iluzji lepszego życia po prostu nie mieści mi się w głowie.

W kolejnych tomach jest tylko gorzej: zakazane relacje, patologiczne miłości i chore więzi między rodzeństwem momentami wywołują obrzydzenie. Niektóre wątki wydają mi się sztuczne i naiwne. Niesmak wywołuje też postawa Christophera, najstarszego z rodzeństwa, który przedstawiony jest w powieści jako dziecko wybitnie inteligentne, a mimo to nie podejmuje żadnych prób wyswobodzenia rodzeństwa z ich tragicznej sytuacji. Wydaje się, że ta sytuacja jest mu wręcz na rękę.

Mam mieszane uczucie po przeczytaniu tego cyklu. Nie wiem czy sięgnę po inne książki te...

» czytaj dalej

× 4 | link |

@anna.urbanska

2012-04-16

5 /10

Przeczytane

Ciekawy pomysł na powieść - czworo dzieci zamkniętych na poddaszu. Co może się tam dziać przez tak wiele stron książki? Otóż może i to jeszcze jak! Czyta się szybko, bo książka wchłania czytelnika i przenosi go na strych, gdzie uczestniczy w walce dzieci o przetrwanie. Zaciskają nam się pięści na widok babki, nie możemy się opędzić od podejrzeń myśląc o matce, żyjemy razem z małymi więźniami i współodczuwamy z nimi - dopóki trzymamy książkę w ręku. Wszystko dlatego, że powieść jest napisana bardzo sugestywnie, łatwym językiem, a akcja płynie wartko. Nie zmienia to jednak faktu, że nie jest to literatura wysokich lotów, nie zachwyca pięknem, w wielu zaś miejscach zraża do siebie niepotrzebnymi scenami. Przypisywanie dzieciom zachowań, które w rzeczywistości raczej nie miałyby miejsca pośród rodzeństwa jest niesmaczne i nie na miejscu. Książka stała się bestsellerem "jadąc na opinii", choć wcale na to nie zasługuje. Autorka chciała, by treść sprawiała wrażenie prawdy, daje do zrozumienia, że została napisana na faktach, jednak jest to tylko i wyłącznie fikcja, więc nie da się o niej myśleć, przeżywać jej i rozpamiętywać jej treści, zwłaszcza, że jest ona dość nieprawdopodobna. Smutna historia, która jednak normalnym i trzeźwo myślącym ludziom, a do tego mającym choć trochę pojęcia o psychologii nie może się wydać prawdopodobna. Z chęcią sięgnę po drugi tom, ale nie dlatego, by poznać dalsze losy dzieci, które po uwolnieniu się z poddasza raczej już nic ciekawszego nie przeżyją,...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@kasia.kolataj

2012-12-05

5 /10

Przeczytane

Książka jest wciągająca, ale to tyle jeśli chodzi o jej zalety. Bohaterowie są przekoloryzowani i nierealni, od sadystycznie złych, przez chorobliwie egoistycznych do patetycznych. Do tego ta ciągła, przygnębiająca, przytłaczająca atmosfera domu, która udziela się całej książce i wreszcie czytelnikowi. Skończywszy czytanie, w pewnym sensie cieszyłam się, że mam już z głowy to przerażające poddasze i wszystkie tragiczne zdarzenia, które tam zaszły. Do przeczytania i zapomnienia, bo nie ma w tej książce nic pozytywnego do rozpamiętywania. Plus za to, że nie da się oderwać, bo pragnienie dowiedzenia się, czy dzieciom udało się uciec jest silniejszego od wszystkich wad.

× 3 | link |

@ksiazkowa.gladys

2019-05-05

10 /10

Przeczytane

Czemu ja wcześniej nie przeczyłam tej książki?! Jednak bardzo się cieszę, że dzięki Wydawnictwu Prószyński i Ska to się zmieniło!

Mimo, że książka nie należy do najłatwiejszych, a momentami aż zapierało mi dech w piersiach to i tak bardzo szybko się ją przeczytało. Fabuła to jest to. Niezwykle drastyczna, intrygująca i trudno było się od niej oderwać.

"Cierpliwość. Pomalowałam ją na szaro i powiesiłam wśród czarnych chmur. Nadzieję pomalowałam na żółto, jak słońce, które mogliśmy oglądać przez kilka krótkich, porannych godzin."

Cathy, Christopher, Cory i Carrie. Czwórka rodzeństwa niezwykle sobie bliska w jednej chwili traci wszystko. Pewnego dnia ich ojciec ginie w trakcie wypadku samochodowego. Mama dzieci popada w depresje, nie wie jak będą sobie teraz radzić, skoro to właśnie jej mąż, a ojciec dzieci zarabiał na nich. Nie mając innego wyjścia oznajmia dzieciom, że będą razem mieszkali u jej rodziców, którzy są niezwykle bogaci. Jednak nie wyjawia im od razu całej prawdy. Prawdy, że będą musieli mieszkać na strychu, aby ojciec ich matki a ich dziadek się o tym nie dowiedział. Nie będą wiedzieli ile to będzie trwało. Mają tam zostać aż do śmierci własnego dziadka. Ale czy na pewno?

Niewiarygodna historia. Ciężko było mi zrozumieć jak tak może postąpić własna matka?! Ukrywała swoje dzieci wyłącznie dla pieniędzy. Pieniądz ma ogromną moc.

"To właśnie wtedy uświadomiłam sobie, że zyskując coś jednocześnie zawsze będę coś tracić."
...

» czytaj dalej

× 2 | link |

@Deutschland91

2019-11-05

7 /10

Przeczytane

Od jakiegoś już czasu chciałam się zapoznać z książkami Virginii C. Andrews, które spotykają się z licznymi pochwałami, ale również z ostrą krytyką. "Kwiaty na poddaszu" to moje pierwsze spotkanie z tą autorką i osobiście uważam, że powieść nie jest zła, styl autorki jest prosty w odbiorze, nie jest literacko wyszukany, jednak książka trzyma w napięciu, chwilami przeraża. Autorka w tej historii porusza temat kazirodztwa, pogoni za pieniędzmi, znęcania się nad dziećmi, a także to do czego prowadzi chęć wzbogacenia się. Do czego w stanie jest się posunąć osoba pragnąca bogactw, jak bogactwo może być ważniejsze od wszystkiego? Zbulwersowało mnie zachowanie matki rodzeństwa, która drogimi prezentami chciała wynagrodzić dzieciom gehennę, tajemnica rodzinna bardzo mnie zaskoczyła i zszokowała. Jedyne co mnie denerwowało w narracji Cathy to jej samouwielbienie nad sobą, irytujące były jej przechwałki nad tym jakie to ma piękne włosy itd.
Mimo tej wady książka naprawdę mną wstrząsnęła, zarwałam noc, żeby dokończyć lekturę, książka ma bardzo dobry klimat, taki mroczny powodujący ciągłe uczucie grozy. Warto przeczytać tę książkę, chociaż po to, żeby stwierdzić czy się podobała lub nie. Po przeczytaniu tej pozycji jeszcze długo się o niej myśli, z chęcią sięgnę po dalsze części sagi.

× 2 | link |

@FreeSoul

2012-03-31

10 /10

Przeczytane W Mojej Bibliotece

Szczerze, to nie wiem co o tej książce mam myśleć - momentami było w niej coś co mnie niesamowicie drażniło... poczucie bezradności? naiwność? Nie wiem... Z drugiej strony jest ona szokująca w swojej treści. Zaś pod koniec odczuwałam już wielki smutek z powodu tragedii, która zniszczyła dziecięcy świat. Jest ona na pewno godna polecenia i wyczekuję następnego tomu tej historii, choć zgadzam się z moją poprzedniczką - dobrze, że mam czas na przetrawienie tej części, gdyż nie jest to saga, którą chciałabym czytać za jednym zamachem. Jednak w ogólnym rozrachunku oceniam ją wysoko - ale do moich ulubionych lektur ciężko zaliczyć z powodu tematyki.

× 2 | link |

@muriel

2012-04-28

8 /10

Przeczytane

Na początku zapowiadało się ciekawie. Kiedy mówiłam innym, że czytam o dzieciach zamkniętych na strychu, cztery osoby od razu chciały ode mnie pożyczyć tę książkę :D. Bo i sam pomysł dobry, ale niestety nieco zmarnowany. Raz niedociągnięcia, raz niepełne i niewiele ukazujące opisy, i powieść traciła na wartości. Postaciom nie dałam rady współczuć, jedyne towarzyszące mi uczucie podczas czytania to obrzydzenie. Chociaż czasem mnie coś zaskoczyło, to ogólnie fabuła była do przewidzenia. Jednak nie wiem dlaczego, ale nie mogę ocenić tej książki na 3. Daję słabe 4 i ... czekam na drugą część, bo naprawdę chcę wiedzieć, co tam się dalej stało :P.

× 2 | link |

@Natkaa

2012-08-15

10 /10

Chcę przeczytać

"Kwiaty na poddaszu" to naprawdę niesamowita książka. Nie mogłam się od niej oderwać a kiedy już się oderwałam to myślami ciągle powracałam do losów Cathy i Chrisa. Pierwszy raz czytałam ją jakieś 10 lat temu i z wielką przyjemnością przeczytałam ją ponownie (zapewne zrobię to jeszcze nie raz) Jest to książka o której nie mogę zapomnieć. Niesamowita i bardzo smutna historia czwórki dzieci uwięzionych na poddaszu porusza do głębi. Szczególnie zachwycają mnie barwne opisy postaci, przedmiotów, zdążeń. Bardzo podoba mi się styl autorki. To wielka sztuka napisć ksiązkę tak mocno działającą na czytelnika. Szczerze polecam - robi wrażenie.

× 2 | link |

@Soshy

2016-05-15

Przeczytane

Książka ciężka,to na pewno, ale czy dobra? Nie wiem, nie potrafię jej ocenić jednoznacznie. Tematyka nie tyle szokująca, bo przecież "nie takie" rzeczy się na świecie dzieją, ale jednak kontrowersyjna. Książka napisana została z perspektywy dziecka, ale niektóre dialogi brzmią bardzo niewiarygodnie, po prostu żadne dziecko nie wysławia się w ten sposób,co niestety przeszkadzało mi w czytaniu. I totalne rozczarowanie postawą rodzeństwa i ich "grzechem", jakiś niesmak mi pozostał. Książka popularna, bestseller, ja nie polecam,ale na pewno warto wyrobić sobie własne zdanie.

× 2 | link |

@jotgol

2013-03-07

Przeczytane

Rewelacyjna książka warta przeczytania. Bardzo wstrząsająca, wzruszająca a nawet czasami przerażająca historia czwórki rodzeństwa zamkniętego na poddaszu. Pozbawione na długi czas miłości, poczucia bezpieczeństwa, przestrzeni, prawidłowego odżywiania oraz słońca. Trzyma w napięciu do ostatniej strony, bardzo trudno się od niej oderwać gdyż chce się dowiedzieć czy dzieciom uda się uwolnić. Długo nie zapomnę tej książki. Polecam serdecznie.

× 2 | link |

@wiosenka

2012-08-12

10 /10

Przeczytane

Książkę dosłownie połknęłam w dwa dni. Nie czytając jej ciągle o niej myślałam i szybko chciałam do niej wrócić a czytając, nie mogłam się oderwać. Świetnie napisana, niezwykle klimatyczna. Nie mogłam przewidzieć biegu wydarzeń. Akcja cały czas trzymała w napięciu. Na pewno przeczytam drugą część.

× 2 | link |

@Bujaczek

2012-02-12

„Kwiaty na poddaszu” to pozycja, która wstrząsa i pozostawia ślad w czytelniku na bardzo długi czas. Wzbudza ogrom emocji i niesamowicie wciąga. Wraz z bohaterami przeżywamy to co akurat się dzieje, cierpimy, mamy nadzieję, niedowierzamy... Kibicujemy dzieciom by to już się skończyło.

× 2 | link |

@EmilyStrange

2012-10-21

10 /10

Przeczytane Kochankowie na moim utrzymaniu...

Nie przeczytałam... pochłonęłam w jeden dzień! Miałam wrażenie jakbym była uwięziona na poddaszu razem z dziećmi. Świetnie oddane emocje i rozterki, całość owiana aurą tajemniczości i strachu. Nie mogę się doczekać aż sięgnę po kolejne części.

× 1 | link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Sekret miłości tkwi w oczach, w sposobie porozumiewania się i mówienia bez otwierania ust.”

“Jeśli nie wbijesz sobie do głowy celów i nie będziesz próbowała ich osiągnąć, to nic z tego nie będzie. ”

“Miłość nie zawsze przychodzi, kiedy się tego chce. Czasmi się po prostu przydarza mimo naszej woli”

“Miłość nie zawsze przychodzi, kiedy się tego chce. Czasami się po prostu przydarza mimo naszej woli.”

“Wtedy przyszła do mnie odpowiedź, której tak długo szukałam - a wielokrotnie się zastanawiałam, czym był ten tajemniczy przycisk, włączający miłość ... i pożądanie.(...) Tu chodziło o oczy. Sekret miłości tkwi w oczach, w sposobie porozumiewania się i mówienia bez otwierania ust.”

Przeglądaj

Dodaj cytat

Pozostałe książki z cyklu

Płatki na wietrze

Virginia Cleo Andrews

7.1/10

Kontynuacja bestsellerowej powieści o rodzeństwie Dollanganger. Matka i babka więziły dzieci na ponu...

A jeśli ciernie

Virginia Cleo Andrews

7.1/10

Żeby chronić dzieci, Cathy i Chris ukrywają wstrząsającą, mroczną prawdę. Ktoś jednak zna ich sekr...

Kto wiatr sieje

Virginia Cleo Andrews

7.8/10

25 urodziny to bardzo ważny moment w życiu Barta. Zgodnie z wolą babki tego dnia stanie się on właśc...

Ogród cieni

Virginia Cleo Andrews

7.8/10

Mroczny początek rodzinnych sekretów... Olivia Winfield nie może uwierzyć swojemu szczęściu, gdy po ...

Kwiaty na poddaszu

Autor

Pozostałe książki:

Gdzie kupić

Moja Biblioteczka

Recenzje

Żółta nadzieja...

"Kwiaty na poddaszu" -

Kwiaty na poddaszu

Początek rodzinnej sagi

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

Cytaty z książki

Pozostałe książki z cyklu