Kwiat Żelazny

Ta powieść brawurowo porwie Was do świata pełnego Amazek, Wilkołaków z Północy, Keltów, czarodziejek Vu Trin, hydren i smoków. Wyzwoli gniew na pozbawioną skrupułów niesprawiedliwość, współczucie dla pokrzywdzonych i podziw dla zaangażowanych w walkę z niegodziwością.

Elloren, która ciągle załamana jest brakiem dostępu do swojej mocy, działa w ruchu oporu. Zastanawia się, czy Biała Różdżka z legend to ta sama, którą w tajemnicy posiada… Przeraża ją pragnienie potęgi Gardnerian, ich bezwzględność w likwidowaniu innych ras, pęd do władzy absolutnej. Jak zwykle – angażuje się całkowicie, jednocześnie nosi znienawidzoną białą opaskę, będącą symbolem przynależności do jedynej „właściwej” nacji, by oszukać bezduszne restrykcje i odsunąć od siebie podejrzenia. Jej altruizm, rozwaga i dobroć nieustająco imponują, ale równocześnie narażają na gniew ciotki.

Fascynujące są perypetie buntowników, ich walka z Radą Magów, ratowanie zagrożonych istot, przemycanie uchodźców za granicę, akty sabotażu. Nie można im nie kibicować czy nie rozumieć gniewu. Z każdym rozdziałem opresyjne działania Gardnerian się nawarstwiają, a ofiar agresji przybywa. Sytuacja polityczna ciągle się zmienia, napięcie rośnie…

Na tle tej terytorialnej i ideowej wojny toczy się inna walka – o serce Elloren. Lucas Grey działa na nią, jak nikt inny, nie pozostaje obojętna na jego uwodzicielski czar, jednocześnie umiera z zazdrości o Yvana, rozpaczliwie tęsk...

"Żelazny kwiat" to książka, na którą bardzo czekałam. Jak tylko mi przyszła to od razu wszystko rzuciłam na rzecz lektury. Po lekturze pierwszego to miałam dosyć dużo oczekiwania co do kontynuacji. Ta część również bardzo mi się podobała, ale jednak początkowo nie zapewniła mi takich emocji jak jej poprzedniczka. W przypadku "czarnej wiedźmy" miałam wręcz problem, żeby od książki się oderwać bo lektura była tak bardzo wciągająca, a tutaj niestety nie miałam problemu żeby przerwać lekturę w trakcie rozdziału, przynajmniej początkowo. Jednak nie ma co tutaj narzekać na nudę, bo dużo się tutaj dzieje. Nie brakuje tu smutku, cierpienia i niestety straty. I nie brakuje przyjaźni. Więź, poświęcenie, które łączy wszystkich jest wręcz piękne. Książka jest pełna miłości i to nie tylko tej romantycznej. Bohaterka wraz z przyjaciółmi udaje się na różnego rodzaju wyprawy w pewnym celu, ale czy im się to uda? Wszyscy podejmują bardzo ryzykowne działania, które zaskakująco przebiegają bez dużych kłopotów. Fajnie, ale jednak trochę mało prawdopodobne z racji, że wszystko jest obecnie kontrolowane, a oni bez problemu wzruszają w swoje podróże. Nikt ich nie zatrzymuje, nikt nie śledzi i nikt ich o nic nie podejrzewa. Dziwne, prawda? Czy długo im się tak to uda?

W pewnym momencie dochodzi do kulminacyjnego momentu. Coś się dzieje i wszystko się zmienia. Od tego momentu wręcz nie potrafiłam się od książki oderwać. Emocje i napięcie stale mi towarzyszyły. Końcówka była tak genialna...

„Kwiat żelazny” to drugi tom „Czarnej wiedźmy”. Pierwszy tom był ciekawy i skradł mój wolny czas, ale tak naprawdę drugi skradł moje serce.

Elloren to po części nieporadna, ale bardzo sympatyczna i odważna dziewczyna. Po wydarzeniach jakie miały miejsce w pierwszej części staje się częścią podziemnego ruchu oporu. Zmuszona jest do dokonywania trudnych wyborów oraz ponosić ich konsekwencje. Przez co jest postacią, która bardzo zmieniła się. A takie zmiany jakie zachodzą w bohaterach bardzo lubię.

Lukas Grey to druga postać, którą polubiłam. Czasami wywołuje on skrajne emocje, ale jego zaciekłość do poznania prawdy o Elloren sprawiła, że od książki nie potrafiłam oderwać się.

Jest jeszcze Yvanem. W jego żyłach płynie krew fae. Elloren jednak to nie przeszkadza i zaczyna coś do chłopaka czuć. To coś jednak przeradza się w małą obsesję. Dziewczyna nie potrafi o nim przestać myśleć. Autorka jednak tak tę obsesje ujęła, że czytelnik nie czuje się znudzony. Wręcz przeciwnie. Osobiście byłam bardzo ciekawa ich relacji i dopingowałam tej parze.

Książka czytało mi się naprawdę przyjemnie. Występuje w niej wiele ras tj. Fae, Kelts, Urisks, Lupines i to dzięki nim stworzony przez autorkę świat jest bardzo ciekawym światem. W świecie tym pełno jest intryg, magii i napięć pomiędzy poszczególnymi grupami.

Tempo akcji tutaj jest również zróżnicowane. Przez większość książki jest umiarkowa...