Książka raczej mało typowa dla Cortazara, mało oniryczna, mało ludyczna, mało magiczna. Jest rodzajem moralno-politycznego przesłania, adresowanego do młodego pokolenia, wysnutego z konkretnych wydarzeń powszechnego dnia: z doniesień prasowych, z uczestnictwa w imprezach kulturalnych, z rozmów i wspólnych lektur w przyjacielskim gronie.
Ta kronika codziennego życia, przeżywana i komentowana przez ludzi wrażliwych i światłych, tworzy oryginalną „Książkę dla Manuela” - synka jednego z przyjaciół, ale właściwie dla całego pokolenia. Cortazar przekonuje, że zawsze trzeba być po stronie sprawiedliwości społecznej, pokazuje, do czego prowadzi nienawiść, nacjonalizm i przemoc.
Ta kronika codziennego życia, przeżywana i komentowana przez ludzi wrażliwych i światłych, tworzy oryginalną „Książkę dla Manuela” - synka jednego z przyjaciół, ale właściwie dla całego pokolenia. Cortazar przekonuje, że zawsze trzeba być po stronie sprawiedliwości społecznej, pokazuje, do czego prowadzi nienawiść, nacjonalizm i przemoc.