Król Edyp. Edyp w Kolonie. Antygona

Sofokles ujął w Królu Edypie najbardziej tragiczny moment mity, kiedy Edyp u szczytu powodzenia, szczęśliwy władca, mąż i ojciec, dowiaduje się, że żyje w nieświadomości, a w rzeczywistości jest najnieszczęśliwszym z ludzi: zamordował swego ojca, poślubił matkę, jego dzieci pochodzą z przeklętego przez bogów i ludzi związku, a on sam, uciekając przed przeznaczeniem, dopomógł w realizacji wszystkich złych wróżb. Pokazane zostaje tragiczne dochodzenie prawdy przez Edypa, próby rozjaśnienia ciemności, uzyskania świadomości i wiedzy, co w efekcie prowadzi go do zguby. Losy syna Lajosa stają się przyczynkiem do rozważań nad kondycją ludzką. Tragedia pokazuje uwikłanie człowieka we własne przeznaczenie, od którego nie ma ucieczki, złudność wiary w wolną wolę i własną aktywność,ale także jego wielkość i wyjątkowość, nawet wtedy, gdy okazuje się, że jest on igraszką bogów.