Główny bohater krótkiego dramatu to tytułowy Kordian. Postać jest typowym bohaterem romantycznym — przeżywa ból istnienia, nieszczęśliwą miłość, a także próbuje popełnić samobójstwo. Charakterystyczne dla romantyzmu i występujące w tej książce są również podróże, które odbywa Kordian. Dają mu one wiele do myślenia i pokazują, że wszystko można kupić za pieniądze, a także ukazują stosunek papieża do Polaków. W pewnym momencie bohater postanawia, że będzie prawdziwym patriotą i pragnie walczyć o niepodległość kraju. Zostaje spiskowcem i chce dokonać zamachu na cara. W książce występują także postacie fantastyczne, diabeł i fragmenty ze szpitalem psychiatrycznym i ludźmi obłąkanymi.
Akcja dramatu nie została dokończona, nie wiadomo jak zakończą się losy głównego bohatera. Książka obfituje w liczne nawiązania, aluzje i symbole, bez których znajomości czyta się ją jeszcze ciężej.
Juliusz Słowacki w swoim dramacie podejmuje tematykę głównie narodowo-wyzwoleńczą i patriotyzmu, ale mówi także o nieszczęśliwej miłości, niesprawiedliwości na świecie, czy bólu istnienia.
Książkę przeczytałam jako lekturę szkolną. Jest napisana mało przystępnym dla nastolatków językiem i czyta się trudno.