Kobieta w klatce

To już niemal klasyka. Skandynawski kryminał jaki od lat przewija się po naszych półkach. Styl, rodzaj, gatunek, który lubimy i który doceniamy. Za klimat, za policję, za pewien spokój i stety/niestety tak charakterystyczne okrucieństwo.
Świetni bohaterowie, których ciężko polubić, ale i ciężko ich nie lubić. Ten istniejący dystans sprawia, że podczas lektury, cały czas starałam się ułożyć w swojej głowie obraz Carla Morcka i jego asystenta Assada. Do tego trzeba dołożyć tragiczny wypadek jakiego doświadczył główny bohater, jego wyjątkowo dziwną żonę, koszmarnego pasierba i powstaje melanż, który tak łatwo zapada w czytelniczą duszę.
Nowo otwarty Departament Q stara się rozwikłać sprawę zaginięcia Merete Lynggaard. Sprawę, która wiele lat temu została zamknięta, odłożona na półkę i gdyby nie przypadek w postaci mężczyzny zadaniem którego jest sprzątanie, być może nigdy nikt by do niej nie zajrzał. Carl natrafia na szereg błędów i uchybień do jakich doszło podczas śledztwa. Jest uparty i zdeterminowany, ale też leniwy i bywa niedokładny. Okazuje się jednak, że taki zestaw całkiem nieźle sprawdza się w sprawach kryminalnych.
Merete, zaginiona kobieta, ze swoim pokazem siły i determinacji oraz walką sprawiła, że nie byłam w stanie oderwać się od książki. Jej rozdziały przerażały, ale też napełniały nadzieją na jej przyszłość. Nie chciałam wierzyć, że można byłoby złamać taką kobietę.
Kobieta w klatce to pierwsza książka z cyklu Departament Q i jak dla mnie to fa...

Thriller skonstruowany na dwóch płaszczyznach.Równolegle zaznajamiamy się z wydarzeniami sprzed kilku lat, które nadal się toczą pomiędzy ofiarą a jej katem oraz ze sprawami bieżącymi komendy policji. Również narracja jest prowadzona dwutorowo, a to dość odświeżająca konstrukcja w tego typu lekturze.
Najpierw wchodzimy w świat porwanej ofiary. Zaraz potem mamy do czynienia z wydarzeniami z nieudanej akcji policyjnej. Poszczególne rozdziały stanowić będą przeplatankę na tych poziomach, raz zmagania uwięzionej kobiety, raz prowadzone śledztwo przez dość ciekawą parę.
Assad, pomocnik w stworzonym dopiero co odrębnym oddziale do rozwiązywania spraw sprzed lat to człowiek z przeszłością, skoncentrowany, o analitycznym umyśle, który mógłby z powodzeniem działać za kilku ludzi. Jest tu towarzyszem Carla, detektywa szefującego nowemu Departamentowi. Zajmują się pierwszą losowo wybraną sprawą, natrafiają na rozliczne błędy w prowadzeniu jej przed laty przez kolegów. Sprawa, która wyrywa detektywa z otępienia po niedawnym wypadku, w którym giną jego koledzy i potrafi na tyle go pochłonąć, że zaczyna doświadczać przemiany. W trakcie pojawia się wiele pytań: czy nawet jeśli porwana nadal by żyła może udać się ją odnaleźć? I jaki w ogóle miałby być powód do tak długiego pozostawiania jej przy życiu? Pytań w trakcie uzbiera sie wiele i powoli dochodzimy do rozwikłania i to nie jednej zagadki, bo wszystko jest z sobą powiązane.

Duży plus za wprowadzenie tak niepowtarzal...

Pasjonujący kryminał o mrocznym, dusznym klimacie. Powołany Departament Q, czyli inspektor Karl Mørck i jego tajemniczy asystent Assad, rozwiązują bardzo trudną sprawę. Robią to w sposób spokojny, ale akcja nie nuży. Carl jest postacią trudną do polubienia, ale ostatecznie nie sposób nie obdarzyć jej sympatią. Assad jest postacią intrygującą, ma wiele twarzy i często skupia na sobie uwagę czytelnika. Mam ochotę poznać jego tajemnice. Z pewnością przeczytam kolejne tomy.

Motyw mszczącej się przeszłości jest dość popularny w kryminałach. Tutaj dobrym zabiegiem jest ukazanie sytuacji z punktu widzenia porwanej kobiety i szukającego ją policjanta. Dynamiczna akcja to duży plus, mimo, że motywy i kto jest psychopatą są znane czyta się z ciekawością. Duet Carl - Assad jak najbardziej na plus. Trochę humoru (gotowanie w piwnicy i zaloty Carla) trochę smutku (Hardy)i sukces gwarantowany.

Właśnie skończyłam czytać. Ksiazka ciekawa, ciągle chce się wiedzieć co się będzie dalej działo. Na końcu niezłe zaskoczenie ;)