Kirgiz schodzi z konia

„Kirgiz schodzi z konia” to zbiór reportaży, które są zapisem podróży Autora po zakaukaskich i azjatyckich republikach Związku Radzieckiego. Tak więc jest rok 1967 i Ryszard Kapuściński wybiera się na objazd imperium (nietrudno się domyślić, kto ów wyjazd mu zasponsorował). Pokazywane są mu tam wszystkie zdobycze i dokonania myśli komunistycznej. Wszystko jest tam piękne, ludzie zadowoleni, panuje spokój, ład i porządek.

Niezbyt przypadła mi do gustu ta odsłona twórczości Kapuścińskiego. Nie jestem znawczynią historii, jednak z tego co się orientuję, komunizm nie jest zbyt dobrze oceniany przez nam współczesnych (delikatnie mówiąc). Tymczasem Autor rozpościera przed czytelnikiem jednoznacznie pozytywny obraz tamtejszego życia.

Na plus mogę zapisać rys historyczny, który pojawia się w każdym rozdziale. Dzięki temu możemy dowiedzieć się trochę o historii krajów, o ich kulturze, cechach narodowych. Choć całość napisana jest dobrym stylem, brakuje mi tu tej lekkości w przedstawianiu rzeczywistości, jaką można dostrzec w innych książkach Kapuścińskiego.

Książka z dzisiejszej perspektywy wydaje się przestarzała, nieaktualna. Absolutnie nie polecam tym, którzy zaczynają czytać Kapuścińskiego, bo mogą się tylko zrazić, a Autor napisał dużo lepszych książek.