Dzieło Lwa Szestowa jest jednym z najpóźniej napisanych i najciekawszych. Wyraża jego najbardziej dojrzałe poglądy. Stanowi sumę tych wątków myślowych jego dociekań filozoficznych, które układają się w dialektyczny szereg przeciwstawnych kategorii, takich jak objawienie i wiedza, upadek i niewinność, wiara i grzech, rozpacz i nicość, prawda i wolność oraz Bóg i człowiek. W całości dzieła uwidacznia się specyficzny dla Szestowa styl myślenia, wywodzący się z tradycji judeochrześcijańskiej.