Franzobel (1967) drogę do sławy przebył dosłownie na skróty. W latach 1992-93 był jeszcze pisarzem-rezydentem w Linzu, a już w 1995 otrzymał prestiżową nagrodę Ingeborg Bachmann. W komedii „Kafka” prowadzi grę z ikoną literatury, jaką stał się autor „Procesu”, deklarując, że chciał „choć raz od weselszej strony pokazać tego tragicznego człowieka, jakim był Franz Kafka. Lecz w taki zarazem sposób, by nie stracić związku z rzeczywistością”.