/15ca3d930f40ce15252e9d8f71b0dede/n/franz-stefan-franzobel-griebl)
FRANZOBEL, właściw. Stefan Griebl - austriacki plastyk i pisarz - prozaik, dramatopisarz, poeta, autor książek dla dzieci.
Wychował się, jak sam twierdzi, na komiksach; później uległ fascynacji poezją dadaistyczną Ernsta Jandla. W latach 1986-94 studiował filologię germańską i historię w Wiedniu; zarabiał na utrzymanie pracując jako statysta w Burgtheater (1987-92). Początkowo bardziej pociągały go sztuka konceptualna i malarstwo; brał udział w projektach realizowanych między innymi w Rosji, Ameryce, Japonii, na Kubie, we Francji i w Niemczech. Jako pisarz, Franzobel debiutował w 1990 roku powieścią "Wimmerldrucker". W latach 1992-93 był pisarzem - rezydentem w Linzu. W 1994 roku otrzymał stypendium rządowe Górnej Austrii dla młodych talentów.
Wydane w następnym roku opowiadanie "Krautflut" zostało uhonorowane prestiżową nagrodą Ingeborg Bachmann (1995).
Debiut dramaturgiczny Franzobla to sztuka "Das Beuschelgeflecht" (Plecionka z płucek). Ukazała się w 1996 i w tym samym roku jej inscenizacja została pokazana w ramach Wiener Festwochen. Idąc w ślady Thomasa Bernharda Franzobel ukazuje tu w krzywym zwierciadle austriackich mieszczan; motyw ten powróci w następnych utworach. Rok później ukazała się komedia "Kafka", oparta na motywach biografii Franza Kafki. W następnych latach Franzobel wydał między innymi "Paradies" (Raj, 1998), w którym w oryginalny sposób używa chwytu teatru w teatrze, "Nathans Dackel oder Die Geradebiegung der Ring-Parabel" (Jamnik Nathana lub Wyprostowanie przypowieści o pierścieniu, 1998) - sztukę nawiązującą do "Natana mędrca" Lessinga, "Phettberg" (1999) - monolog byłego idola telewizyjnej publiczności, tytułowego Phettberga oraz "Olympia. Eine Kärntner Zauberposse samt Striptease" (2000). W ostatnich latach ukazały się "Black Jack" (2003), "Flugangst" (Strach przed lataniem, 2004), "Hunt oder der totale Februar" (2004), "Wir wollen den Messias jetzt oder die beschleunigte Familie" (Chcemy Mesjasza teraz lub przyspieszona rodzina, 2005), "Hirschen" (Jelenie, 2006). Dramaty Franzobla wpisują się w silnie zakorzenioną w dramacie austriackim - w utworach Thomasa Bernharda, Wernera Schwaba, Petera Handkego i Elfriede Jelinek - tradycję deformacji języka; mają uzmysławiać jego dewaluację i niemożność komunikacji między ludźmi.
Pisarz sam ilustruje swoje utwory. W 2004 roku wydał też książkę dla dzieci "Schmetterling Fetterling" (Motyl Fetterling) i sztukę teatralną dla najmłodszych widzów "Moni und der Monsteraffe" (Moni i monstrualna małpa, 2006).
Franzobel jest fanem piłki nożnej, jego literacki pseudonim pochodzi od wyniku meczu, w którym Francja pokonała Belgię 2:0 (Fran2:0Bel = Franzobel). Poza wspomnianą nagrodą Ingeborg Bachmann Franzobel otrzymał między innymi nagrodę Leonce i Lena miasta Darmstadt (1997), nagrodę literacką Floriana (1998), nagrodę miasta Kassel w uznaniu groteskowego humoru jego utworów (1998) oraz nagrodę Artura Schnitzlera (2002).
Wychował się, jak sam twierdzi, na komiksach; później uległ fascynacji poezją dadaistyczną Ernsta Jandla. W latach 1986-94 studiował filologię germańską i historię w Wiedniu; zarabiał na utrzymanie pracując jako statysta w Burgtheater (1987-92). Początkowo bardziej pociągały go sztuka konceptualna i malarstwo; brał udział w projektach realizowanych między innymi w Rosji, Ameryce, Japonii, na Kubie, we Francji i w Niemczech. Jako pisarz, Franzobel debiutował w 1990 roku powieścią "Wimmerldrucker". W latach 1992-93 był pisarzem - rezydentem w Linzu. W 1994 roku otrzymał stypendium rządowe Górnej Austrii dla młodych talentów.
Wydane w następnym roku opowiadanie "Krautflut" zostało uhonorowane prestiżową nagrodą Ingeborg Bachmann (1995).
Debiut dramaturgiczny Franzobla to sztuka "Das Beuschelgeflecht" (Plecionka z płucek). Ukazała się w 1996 i w tym samym roku jej inscenizacja została pokazana w ramach Wiener Festwochen. Idąc w ślady Thomasa Bernharda Franzobel ukazuje tu w krzywym zwierciadle austriackich mieszczan; motyw ten powróci w następnych utworach. Rok później ukazała się komedia "Kafka", oparta na motywach biografii Franza Kafki. W następnych latach Franzobel wydał między innymi "Paradies" (Raj, 1998), w którym w oryginalny sposób używa chwytu teatru w teatrze, "Nathans Dackel oder Die Geradebiegung der Ring-Parabel" (Jamnik Nathana lub Wyprostowanie przypowieści o pierścieniu, 1998) - sztukę nawiązującą do "Natana mędrca" Lessinga, "Phettberg" (1999) - monolog byłego idola telewizyjnej publiczności, tytułowego Phettberga oraz "Olympia. Eine Kärntner Zauberposse samt Striptease" (2000). W ostatnich latach ukazały się "Black Jack" (2003), "Flugangst" (Strach przed lataniem, 2004), "Hunt oder der totale Februar" (2004), "Wir wollen den Messias jetzt oder die beschleunigte Familie" (Chcemy Mesjasza teraz lub przyspieszona rodzina, 2005), "Hirschen" (Jelenie, 2006). Dramaty Franzobla wpisują się w silnie zakorzenioną w dramacie austriackim - w utworach Thomasa Bernharda, Wernera Schwaba, Petera Handkego i Elfriede Jelinek - tradycję deformacji języka; mają uzmysławiać jego dewaluację i niemożność komunikacji między ludźmi.
Pisarz sam ilustruje swoje utwory. W 2004 roku wydał też książkę dla dzieci "Schmetterling Fetterling" (Motyl Fetterling) i sztukę teatralną dla najmłodszych widzów "Moni und der Monsteraffe" (Moni i monstrualna małpa, 2006).
Franzobel jest fanem piłki nożnej, jego literacki pseudonim pochodzi od wyniku meczu, w którym Francja pokonała Belgię 2:0 (Fran2:0Bel = Franzobel). Poza wspomnianą nagrodą Ingeborg Bachmann Franzobel otrzymał między innymi nagrodę Leonce i Lena miasta Darmstadt (1997), nagrodę literacką Floriana (1998), nagrodę miasta Kassel w uznaniu groteskowego humoru jego utworów (1998) oraz nagrodę Artura Schnitzlera (2002).
/5bb091b0-1480-424b-825e-04efc1e5e546/n/kafka-komedia)
