Trzecia, a zarazem ostatnia część bestsellerowej powieści fantasy autorstwa Susanny Clarke. Współpraca między Gilbertem Norrellem a Jonathanem Strange`em to już przeszłość. Stosunki między dwoma magami określa teraz rywalizacja i wrogość. Strange wydaje książkę o magii, zakłada własne pismo i zamierza przyjąć na praktykę kilku uczniów. Po stronie pana Norrella zostaje zaledwie garstka lojalnych wielbicieli. Nieoczekiwane zmiany życiowe dotykają również pozostałych bohaterów powieści. Pan Segundus zostaje dyrektorem przytułku dla obłąkanych, Childermass ma stać się strażnikiem pewnej tajemnicy, dżentelmen włosach jak puch ostu nadal snuje swe intrygi.
Jonathan Strange i pan Norrell. T. 3
Susanna Clarke
7.7
/10
Ocena 7.7 na 10 możliwych
Na podstawie 27 ocen kanapowiczów
Na podstawie 27 ocen kanapowiczów
/o-394751/n/jonathan-strange-i-pan-norrell-t-3)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.7
/10
Ocena 7.7 na 10 możliwych
Na podstawie 27 ocen kanapowiczów
Na podstawie 27 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2005-02-14
ISBN: 978-83-08-03696-9, 9788308036969
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Stron: 448
Mamy 9 innych wydań tej książki
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Fantastyka dla wymagającego, dojrzałego czytelnika
13.06.2013
Po powieść „Jonathan Strange i Pan Norrell” sięgnęłam z dwóch powodów: 1. Lubię literaturę fantastyczną. 2. Książka ukazała się w tej samej serii wydawniczej, co niezrównany i genialny „Atlas chmur” Davida Mitchella - sięgając po utwór Susanne Clarke liczyłam, iż w me ręce trafi równie ambitna lektura. Niestety czytana przeze mnie powieść nieco mn... Recenzja książki Jonathan Strange i Pan Norrell
Jak z Susanną Clake urżnąć się w szpadel na Uczcie Wyobraźni!
28.04.2013
1. Przekroczyć próg Londynu! Susanne Clarke raczyła przenieść nas w świat XIX-wiecznego Londynu, pełnego pięknych strojów, dżentelmenów i… magii. Ja osobiście klimat takowy uwielbiam i, o ile dobrze wykorzystany, mógłbym raczyć się nim godzinami. W tej książce ten klimat nie jest wykorzystany dobrze, jest wykorzystany wspaniale! Autorka z pr... Recenzja książki Jonathan Strange i Pan Norrell
@Argetlam
Jonathan Strange i Pan Norrell czyli miłośnicy książek
14.04.2013
Kolejna pozycja z serii Uczta Wyobraźni kusi tajemniczą okładką i mało mówiącym czytelnikowi tytułem. Anglia, początek XIX. Europą wstrząsają kolejne sukcesy militarne Napoleona Bonaparte. W Anglii nie ma już prawdziwej magii, za to teoretyków tej dziedziny tam jak mrówek. Przy bliższym poznaniu okazuje się jednak, że na głębokiej prowincji miesz... Recenzja książki Jonathan Strange i Pan Norrell
@Edyta28
„Magia nie jest godna szacunku, drogi panie”
28.07.2011
W XIX wieku w Anglii nie ma już magii. A przynajmniej nie tej, którą znamy z Harrego Pottera. Nikt nie zna zaklęć ani nie posiada różdżki. Nie ma szkół dla czarodziejów, długich czarnych szat ani elfickich sług. Jedyne co pozostało to księgi i pewne towarzystwo magów w Yorku. Według jego członków jedyną słuszną magią jest ta teoretyczna. Całymi dni... Recenzja książki Jonathan Strange i pan Norrell. Tom 1
@jarka.trocka
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
@Maynard
2014-01-25
3
/10
Przeczytane
Fantasy anglosaska i amerykańska
Errarum humane est
Wielcy Polegli czyli niedoczytane czytadła
Uważam się za dojrzałego, bardzo wymagającego czytelnika, wyrobionego literacko ale mnie do gustu powieść, w żadnym wypadku, nie przypadła. Po pierwsze całość przypomina pozytywistyczną cegłę pomieszaną z powieścią szkatułkową (której nie cierpię). Z początku mamy magów teoretyków, później Norrella (i jest dobrze), ale gdy w kolejnych rozdziałach autorka opisuje losy pokojowego ojca Jonathana Strange'a, przygody służby, jakieś nieistotne, gadające wciąż postacie powiedziałem "pas!". Po drugie niby to fantastyka, a fantastyki w niej tyle co kot napłakał, sama gadanina i napuszenie, choć motyw z okrętami z deszczu był dość udany. Po trzecie, ktoś kiedyś porównał powieść do książek Emily Bronte i Jane Austen, które czytywałem w oryginale. Mój wniosek: mrocznym i genialnym fabularnie "Wichrowym wzgórzom" czy angielskiej do bólu, zabawnej i wzruszającej "Rozważnej i romantycznej", "Pan Norrell" może najwyżej buty pucować swoim patosem i napuszeniem. Po czwarte: książka jest po prostu... nudna jak flaki z olejem. Reasumując: polecam miłośnikom przegadania, gadania i gadania, napuszenia i braku fantasy w fantasy (skąd ten Locus i Hugo?) w stylu beznadziejnego stylu J. Crowleya ("Małe, duże") nie polecam: miłośnikom dobrej, czystej fantastyki, wciągającej w wir niesamowitych wydarzeń, bogatej w wartką akcję, jej zwroty i meandry, czyli ciekawej literatury. Reasumując 2: Na szczęście wydałem na ten "omnibus" tylko mniej niż połowę ceny z okładki, teraz, z miłą chęcią oddam ją do miejs...
× 1
|
link
|
BW
@bernadett55
2014-01-25
Na palcu jednej ręki mogę policzyć książki, których nie dokończyłam - ta jest kolejną z nich. Dobrnęłam do połowy i dałam sobie spokój. Uznałam, że szkoda mi czasu.
× 1
|
link
|
@hotaru
2007-08-31
5
/10
Przeczytane
Hugo Awards
World Fantasy Award
Przy okazji tomu trzeciego mogę w końcu powiedzieć - nie rozumiem, dlaczego ta książka stała się bestsellerem. Dzielenie jej na 3 tomy to głupota, o ile rozumiem w oryginale nie popełniono takiego błędu. Ale nawet pomimo tego, jest tu strasznie dużo tekstu, a bardzo mało treści. Mam wrażenie, że Clarke wpadła w samozachwyt i zaczęła pisać, i pisać, i pisać... bez umiaru. A mi się nie chciało czytać, i czytać, i czytać, bo sięgając po tę pozycję spodziewałem się czytania dla treści, a nie czytania dla tekstu.Wynudziłem się strasznie. Kilka fajnych momentów nie rekompensuje tej rozciągłości. Można było to skrócić o 2/3 bez szkody dla całości.
|
link
|
FA
@Fantasmago
2011-09-17
5
/10
przeczytane dawno temu
Uwielbiam książki fantasy z historią w tle. Tym razem miałam do czynienia z czasami napoleońskimi, a konkretnie konfliktem francusko - angielskim. W opowieści pojawiają się liczne nawiązania do postaci i wydarzeń historycznych. Przede wszystkim jednak jest to książka o MAGII. Opowieść koncentruje się na rywalizacji dwóch magów: Jonathana Strange'a i pana Norrella - niesamowitych indywidualności. Warto przeczytać.
|
link
|
@Senthe
2009-04-23
10
/10
Chcę przeczytać
a jak dla mnie właśnie tom pierwszy był najlepszy! dopracowany, wypieszczony i iskrzący eleganckim angielskim humorem. majstersztyk! następne robią się za bardzo gaimanowate - a że stylu Gaimana naprawdę zaczynam szczerze nie cierpieć, niezbyt mi się spodobały. tom trzeci to już była zgroza - prawie że nie warto było kończyć trylogii :/
|
link
|
@imbirr
2008-08-03
8
/10
Przeczytane
W seriach nie lubię tego, że nawet, kiedy nie jestem książką zachwycona, to czuję się zobligowania do przeczytania kontynuacji. Całej serii wystawiłam mocne "4", ale - jak to z seriami bywa - całość mogła być szybsza, krótsza i... niekoniecznie w 3 tomach.
|
link
|
Przeczytane
„Jonathan Stange i Pan Norrell” to powieść, która spodoba się dojrzałemu, wyrobionemu czytelnikowi. Osoby, które obcują głownie z fantastyką wpisującą się w nurt literatury popularnej oraz preferują rozrywkowe powieści mogą poczuć się zawiedzione.
|
link
|
Przeczytane
Fantastyka
Tego wrażenia, które wzbudził we mnie ,,Jonathan Strange i pan Norell'' nie da się opisać - to trzeba przeczytać.
|
link
|
@November
2007-08-27
10
/10
Przeczytane
W tej książce jest coś, co wciąga. Szkoda tylko, że pierwszy tom jest taki cienki.
|
link
|
RZ
@radekzaleski
2007-09-17
Przeczytane
tę książkę należy czytać TYLKO I WYŁĄCZNIE w oryginale. mi się bardzo podobała.
|
link
|
@Artemizja
2010-06-02
Przeczytane
nie dla mnie-strasznie męczyłam się czytając tą książkę
|
link
|
Przeczytane
Przeczytane
DO
@dominxon
2023-11-30
7
/10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
O nie! Książka Jonathan Strange i pan Norrell. T. 3. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
