Jak wytresować smoka

"Jak wytresować smoka" to tytuł dobrze nam znany za sprawą słynnej animacji, nie każdy jednak wie, że ponad 20 lat temu powstała książka o tym samym tytule, którą twórcy filmu wyraźnie się zainspirowali. Jest to książka kierowana do młodszego odbiorcy i humor w niej, prześmiewczy względem wikingów i smoków, został utrzymany w raczej prostym tonie.

Przedstawiona tu historia pod kątem fabularnym mocno różni się od tego, co znamy z animacji, lecz główna idea jest taka sama - przełamywanie stereotypów i przedstawienie wyższości sprytu oraz kreatywności nad bezmyślną, brutalną siłą.

Bohaterowie z plemienia wikingów są bardzo prości, oddani tradycjom, niezdarni, lecz mądrości Starego Dziada Czkawki mocno się na ich tle wyróżniają. Podoba mi się też przedstawienie ojca Czkawki, które moim zdaniem ma bardziej pozytywny wydźwięk niż w 1 części bajki. Widać tu wsparcie, kibicowanie synowi, a ostatecznie nawet przełamanie pokoleniowej tradycji w imię miłości do dziecka. Myślę, że to kolejny cenny przekaz tej historii.

Tresura smoków mocno kojarzyła mi się z wychowywaniem dzieci - kiedyś główną zasadą było "nawrzeszczeć i już", zyskać posłuch i poddaństwo poprzez brutalną siłę i zastraszanie. Tymczasem Czkawka poszukuje innych metod komunikacji ze swoim smokiem. Chociaż nie zawsze te próby przynoszą oczekiwane rezultaty, ostatecznie dotychczasowe zasady zostają przełamane i samolubny smok dokonuje bezinteresownego czynu w imię przywiązania.

Bardzo...

Smoki... Stworzenia które zostały pokochane przez czytelników, bez których nasz fikcyjny, fantastyczny świat były nudny czyż nie? A teraz przyznajcie się, kto z Was nie zna jeszcze czy to książki, czy bajki "Jak wytresować smoka"? Ja dopóki nie sięgnęłam po książkę autorstwa Cressidy Cowell, również bym się zgłosiła.
Książka o której wspomniałam jest świetną przygodą młodych wikingów, którzy mają za zadanie złapać i wytresować swojego smoka tak, by wykonywał ich polecenia niczym dobrze wyszkolony pies. Jeśli mają być im posłuszne, należy na nie głośno krzyczeć! No cóż, w przypadku Oseska, smoka Czkawki nic nie działa. Ani prośba, ani groźba... I co tu teraz począć?
Wnętrze książki zawiera nie tylko zabawny tekst, ale również ciekawe rysunki przedstawiające bohaterów. Najzabawniejsze według mnie były ich imiona czy pseudonimy. Jednak czytając tę książkę młodszym dzieciom, warto zwrócić uwagę na to, że zachowanie młodych wikingów wobec swoich rówieśników jest niegrzeczne, i żeby nie powtarzać tego w życiu codziennym. No cóż, nie ładnie się do siebie zwracają, ważne jest więc by nie brać z nich przykładu.
Bardzo chciałabym poznać więcej historii z serii "Jak wytresować smoka". Muszę więc obejrzeć dostępne ekranizacje, a z tego co wiem, ma być nawet film. Dobrze mówię?
Książkę oczywiście polecam! Czyta się ją błyskawicznie, i osobiście naprawdę dobrze się przy niej bawiłam.