Jak wytresować smoka recenzja

"Jak wytresować smoka" przenosi do klanu wikingów, który nade wszystko stawia siłę i odwagę. Aby wstąpić oficjalnie w jego szeregi, należy przejść przez rytuał wybrania i wytrenowania smoka - inaczej zostaje się wygnanym. Halibut Czkawka, jako syn wodza, odczuwa wyjątkową presję przed tym testem - zwłaszcza, że nigdy nie widział się w roli bohatera czy władcy.

Na pewno większość z Was chociaż kojarzy animację o tym samym tytule. Wersja książkowa jest inną opowieścią, niż ta, którą znamy z wielkiego ekranu, natomiast można zauważyć niewątpliwe inspiracje, które wykorzystali twórcy kinowej adaptacji.

Tutaj otrzymujemy stosunkowo prostą historię, podszytą charakterystycznym poczuciem humoru autorki, które kojarzę również z jej innych książek. Razem z Czkawką poznajemy zwyczaje smoków, nawiązywanie z nimi relacji oraz wyzwania tresury. Mamy tu klasyczny motyw, że Czkawka, jako najsłabszy, zdobywa również najmniejszego smoka, co spotyka się z kpiną otoczenia, a jednocześnie to na jego barkach ostatecznie spoczywa ocalenie plemienia. Nie ma tu większych zaskoczeń, ale sama fabuła jest przyjemna - nie tak epicka, jak ukochana przeze mnie animacja, do której nie sposób nie nawiązywać - choć nadal wartka, dynamiczna i rozrywkowa.

Z pewnością pewne kontrowersje budzi wspomniany styl i humor autorki. Dla mnie, z perspektywy dorosłego czytelnika, nie było to rażące w odbiorze, rozumiałam zamierzony efekt w surowym świecie wikingów, którego klimat budowało słownictwo i rywalizacja. Nie jest to natomiast książka dla młodszych czytelników, bowiem mogą źle odebrać dialogi czy samą konwencję. Oceniłabym to jako tytuł dla młodzieży w wieku "naście", która oceni już to krytycznym okiem i zrozumie, co jest zamierzonym żartem, na który trzeba spojrzeć z przymrużeniem oka i oddzielić od faktycznego przykładu zachowań czy budowania relacji.

Całość książki jest przepełniona ciekawymi ilustracjami, które dobrze wspomagały działanie wyobraźni i atmosferę książki.

Sercem zostanę przy filmach, ale nie żałuję przeczytania. Nie była to tak porywająca opowieść, na jaką liczyłam, ale całkiem relaksowała z przymrużeniem oka😊