Cytaty z książki "Hope. Nadzieja umiera ostatnia"

“Jej oczy, pełne blasku, emanowały radością, a uśmiech był niczym promień słońca w moim szarym świecie. Nie mogłem wymazać go z pamięci.”

“Musiałem ją zdobyć - nie tylko jako obiekt mojej miłości, ale jako osobę, która zasługuje na lepsze życie. Nie mogłem dopuścić, by została wmieszana w coś okrutnego.”

“Była urocza, subtelna i uśmiechała się szczerze do wszystkich wokół. Miałem wrażenie, że rozświetliła całe pomieszczenie swoim blaskiem. To nie było tylko wrażenie, to była prawda. Była jak promień słońca, zarażający wszystkich swoim uśmiechem.”

“Kiedy jestem tu sam, one nigdy nie świecą tak jasno (...) a gdy jesteś obok, one wszystkie świecą dla ciebie, Hope (...) jesteś moją gwiazdą (...) oświetlasz moją drogę.”

“Jesteś moją Hope i nic tego nie zmieni. Nawet jeśli teraz tego nie akceptujesz, w końcu to zrozumiesz, bo na zawsze będziesz moja.”

“Wiedziałam, że to nie najlepszy pomysł i zapewne po takim zastrzyku adrenaliny moje serce na tym ucierpi, ale chciałam tego. Chciałam czuć, w końcu coś czuć.”

“Nie zasługiwałem na kogoś tak dobrego, na osobę o tak czystym sercu. Nie zasługiwałem na nią, kiedy moje serce było już spalone, a resztki popiołu porozrzucane po torze.”

“Rozsypałam się w tamtym momencie na kawałki. Mnie już w tamtym momencie nie było. Rozpadłam się w drobny mak. Nigdy sobie nie wybaczę tego, że go odtrąciłam. Bo miał nadzieję, że będę jego odkupieniem a ja byłam jego zagładą.”