Herkules szalony

Herkules szalony to jedna z tragedii rzymskiego filozofa i polityka Seneki Młodszego, który był wychowawcą i doradcą Nerona. Za panowania Klaudiusza spędził osiem lat na wygnaniu na Korsyce, a po dojściu Nerona do władzy przez krótki okres wywierał wpływ na władcę. Ostatecznie został jednak oskarżony o spisek na jego życie i zmuszony do popełnienia samobójstwa w 65 roku n.e. Herkules szalony to dzieło przedstawiające bohatera, który całe życie poświęcił walce z potworami w obronie ludzkości, ale nie był w stanie ochronić własnej żony i dzieci przed potworem tkwiącym w nim samym. Herkules, pod wpływem szaleństwa zesłanego przez nienawidzącą go macochę Junonę, brutalnie morduje rodzinę, a następnie wraca do zmysłów i musi żyć ze zbrodnią, którą popełnił. Tragedia może być odczytywana jako aluzja do panowania Nerona, ale w gruncie rzeczy porusza uniwersalny temat zła i szaleństwa, które tkwią w każdym z nas, oraz zadaje pytanie, na czym polega człowieczeństwo.